"گوچیو گوچی" که به صورت ساده گوچی شناخته می شود، یکی از خانه های مد مطرح جهان و از برندهای مطرح ایتالیایی محسوب می شود. در سال 1921، گوچیو گوچی شرکت محصولات چرمی و مغازه کوچک فروش چمدان خود را در فلورانس ایتالیا تاسیس کرد. اگرچه دیدگاه گوچی با الهام از فعالیت های پیشین در لندن شکل گرفته بود، اما هدف وی در بازگشت به ایتالیا ترکیب حساسیت بالا با مهارت منحصر به فرد استادکاران زادگاهش بود.
به گزارش گروه بین الملل
پول نیوز، تنها پس از گذشت چند سال، شرکت گوچی با چنان موفقیتی مواجه شد که مشتری های بین المللی طی فصل تعطیلات خود راهی فلورانس می شدند تا از مجموعه کیف ها، چمدان ها، دستکش ها، کفش ها و کمربندهای این شرکت محصولات مورد نظر خود را خریداری کنند. بسیاری از مشتری های ایتالیایی گوچی نیز اشراف اسب سوار بودند که تقاضای آنها برای لوازم سوارکاری به شکل گیری نشان "Horsebit"، یکی از نمادهای پایدار خانه مد گوچی، منجر شد.
در مواجهه با سال های سخت حکومت دیکتاتوری فاشیستی در ایتالیا و کمبود منابع و مواد اولیه خارجی، گوچی استفاده از مواد غیر معمول مانند کنف، کتان و جوت را برای تولید محصولات لوکس در دستور کار خود قرار داد. یکی از ظریف ترین نوآوری های گوچی تولید کیف های بامبو جدید با کناره های منحنی با الهام از شکل زین بود. از آن جایی که احتیاج مادر اختراع محسوب می شود، بامبو به نخستین نمونه از بسیاری محصولات نمادین گوچی مبدل شد. کیف های بامبو مورد توجه خانواده سلطنتی و افراد مشهور قرار گرفته و حتی امروزه نیز در میان محبوب ترین محصولات این شرکت باقی مانده اند.
طی دهه پنجاه میلادی، نشان تجاری نوار سبز-قرمز-سبز معرفی شد که به سرعت مورد توجه قرار گرفته و موفقیتی دیگر برای گوچی را به ارمغان آورد. با افتتاح فروشگاه های گوچی در میلان و نیویورک، این شرکت حضور خود در عرصه جهانی به عنوان یکی از نمادهای لوکس مدرن را تثبیت کرد. متاسفانه گوچیو گوچی در سال 1953 فوت کرد و پسران وی به نام های آلدو، داسکو، اوگو و رودولفو هدایت کسب و کار مترقی وی را بر عهده گرفتند.
محصولات گوچی به واسطه طراحی جالب توجه و ویژه خود مورد توجه ستاره های سینما بودند. "جکی کندی"، "لیز تیلور"، "پیتر سلرز" و "ساموئل بکت" از جمله افراد مشهوری بودند که از محصولات گوچی استفاده می کردند. همچنین، گوچی به درخواست شخصی "گریس کلی"، روسری ابریشم فلورا را برای شاهزاده موناکو تولید کرد. در اواسط دهه شصت میلادی، گوچی لوگو دو جی (G) به هم پیوسته را معرفی کرد که یکی دیگر از زیبایی های بصری شیک این شرکت محسوب می شود. طی این دهه گوچی فعالیت های برون مرزی خود را با افتتاح فروشگاه های لندن، پالم بیچ، پاریس و بورلی هیلز گسترش داد.
در دهه هفتاد میلادی، با توجه به آرمان های آلدو، گسترش فعالیت های گوچی به شرق دور مورد توجه قرار گرفت و فروشگاه های این شرکت در توکیو و هنگ کنگ افتتاح شدند. همچنین، نخستین مجموعه آماده برای پوشیدن شامل پیراهن های GG و کت های خز GG معرفی شدند. برند گوچی به واسطه ترکیب منحصر به فرد نوآوری جسورانه و کیفیت افسانه ای ایتالیایی بیش از پیش شهرت یافت.
در سال 1981، گوچی نخستین نمایش مد خود در فلورانس را روی صحنه برد. در سال 1982، گوچی به یک شرکت عمومی با مسئولیت محدود مبدل شد و هدایت آن به "مائوریتزیو گوچی"، پسر رودولفو، محول شد که 50 درصد از سهام شرکت را در اختیار داشت. در سال 1987، اینوست کورپ، یک شرکت سرمایه گذاری بحرینی، روند خرید گوچی را آغاز کرد و سرانجام در اوایل دهه نود میلادی به رقابت برای خرید تمام سهام شرکت پرداخت.
در دهه نود میلادی، گوچی بار دیگر با ترکیب سنت و نوآوری در مسیر کسب شهرت مجدد قرار گرفت. "تام فورد" مدیر و طراح خلاق آمریکایی، در سال 1994 بار دیگر این برند لوکس را در کانون توجه دنیای مد قرار داد. در سال 1995، "دومینیکو دی سوله" به عنوان مدیر عامل گوچی انتخاب شد و این شرکت انتقال موفقیت آمیزی به یک شرکت عمومی داشت. در سال 1998، گوچی به واسطه عملکرد مالی و اقتصادی موفق، چشم انداز راهبردی و کیفیت بالای مدیریت عنوان شرکت اروپایی سال را از سوی فدراسیون انتشارات کسب و کار اروپا به خود اختصاص داد. در سال 1999، گوچی وارد یک همکاری راهبردی با "Pinault-Printemps-Redoute" شد و خود را از یک برند تنها به یک گروه لوکس چندین برندی تبدیل کرد.
گوچی همچنان بر تقویت ارزش های خود بر اساس مواردی که طی تقریبا 90 سال گذشته موجب شهرت این شرکت بوده یعنی انحصار، کیفیت، ساخت ایتالیا، استادکاری ایتالیایی و اقتدار مد متمرکز است. گوچی می تواند این ادعا را داشته باشد که دوگانگی منحصر به فردی در برند این شرکت وجود دارد که مدرنیته و میراث گذشته، نوآوری و استادکاری و محبوبیت و کمال را ترکیب می کند.
