رئیس مرکز تجارت جهانی ایران با بیان این که گروهی خاص روحانی را به نفع خود مصادره کرده اند گفت: مشکلات اقتصادی ایران حاصل سوء تدبیر این عده است.
به گزارش راه امروز، محمدرضا سبزعلیپور رئیس مرکز تجارت جهانی ایران و رئیس شورای سیاستگذاری اقتصاد مقاومتی و بخش خصوصی در هشتاد و پنجمین نشست ماهانه اعضاء مرکز جامع صادراتی ایران طی سخنانی در جمع مدیران، صاحبان سرمایه و فعالان اقتصادی و دانشگاهیان، به موضوع متفاوتی اشاره کرد و گفت: مشکلات اقتصادی ایران حاصل سوء تدبیر عده ای خاص میباشد.
وی اظهار داشت: مردم عزیزمان بنابه دلایل خاصی به آقای روحانی رای دادند و ایشان را بعنوان یازدهمین رئیس جمهور ایران اسلامی برگزیدند. شاید هیچ کلمه ای به اندازه کلمه اعتدال و میانه روی در ادبیات انتخابات 92 تکرار نشد و با توجه باینکه مردم از گروکشی های سیاسی و جناحی خسته بودند و فقط بدنبال کسی بودند تا انتخابش، بتوانند فارغ از گرایشات دوستی و جناحی بر مشکلات سیاسی، اقتصادی و بین المللی یک دهه گذشته فائق آمده و اقتصاد ایران را از بن بست خارج و به رشد حداکثری خود برسانند و همین دلایل بطور طبیعی منجربه ظهور کسی شد که طبق اذعان خود، نه وابسته و بدهکار جریان اصلاح طلبی صرف بود و نه اصولگرایی محض، بلکه شخصی باتجربه، دلسوز، آگاه به امور داخلی و بین المللی، مدیر و مدبر میانه رو و اعتدال گرا بود که قطعاً با همین اوصاف میتوانست مردم، رهبری و همۀ جناحهای سیاسی را راضی و حمایت همه آنها را پشت سر خود داشته باشد. درکل انتخاب جناب آقای روحانی نشان داد که مردم دقیقاً دنبال فرمانده و سکاندار دولتی هستند که معتدل و اعتدال گرا باشد و با تدبیر خاصی با استفاده از تیم و مدیران دلسوز، خوشنام و توانمند، بدون حاشیه امور کشورمان را پیش ببرد.
علیپور تصریح نمود: انتخاب آقای روحانی در سال 92 دو پیام مهم به همراه داشت که بخشی از آن پیام مربوط به گذشته بود و بخشی دیگر مربوط به دوران پس از انتخابات که امروز حدود 3 سال آن سپری شده است. فلذا پیام گذشته برمیگردد به افراطی کاریهای دولتهای نهم و دهم که با کارهای خلاف عرف خود و با طرح موضوعات افراطی در سیاست داخلی و خارجی، ایران را با بحرانهای جدی و بعضاً جبران ناپذیری مواجه کردند. اما پیام آینده که مربوط به دوران پس از انتخابات سال 92 میباشد این بود که دولت منتخب به خواست مردم عزیزمان وفادار بماند و بداند که مردم بنابه دلایل مطروحه فوق به سمت و سوی آقای روحانی حرکت کردند تا ایشان بتواند مشکلات کشور را با درایت و با بهره مندی از نیروهای نخبه و متخصص واقعی، افراد مجرب و کارکشتۀ و دلسوز از بین برده و مشکلات کشور را به نقاط قوت مبدل کنند.
این واقعیت را نباید از نظر دور داشت که طی 8 سال دوران دولت مهرورز قیمتها از کجا به کجا رسید و فقرا و اقشار متوسط جامعه از چه جایگاهی به چه جایگاهی نزول کردند، برهمین اساس انتظار از دولت تدبیر و امید و دولتمردان بر این بود تا آقایان فراتر از جناح و گروه و فرقه و افکار و نقشه های باندی و رفیق بازی، فقط و فقط بازگشت به قدرت را برای باز گرداندن آرامش، رفاه و امنیت به مردم و همچنین صلابت و اقتدار و سربلندی ایران اسلامی دنبال کنند.
وی خطاب به آقای روحانی اعلام کرد: تا آنجائیکه به یاد دارم با ارائه شعارها و وعده های پر حرارت و وصف حالی توانستیم رأی اکثریت مردم را به دست آوریم. جنابعالی با نقد اوضاع سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و بین الملل آنروز کشور، به مردم عزیزمان وعده دادید تا دولتی بر سر کار آورید که هم مشکلات اقتصادی چون رکود، بیکاری و گرانی را حل کند و هم مطالبات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مردم را محقق سازد و در کنار همه امور، چرخ سانترفیوژها نیز بخوبی بچرخد. ولیکن حدود 3 سال است مردمی که به ما رأی داده اند و آنهایی هم که به ما رأی نداده اند همه و همه چشم‌انتظار تحقق وعده ها و شعارهای انتخاباتی مان
هستند لکن به جرأت میتوان گفت که اوضاع اقتصادی کشور و معیشتی امروز مردم شریف ایران آن چیزی نیست که دنبالش بودیم و آن مدینه فاضله ای نیست که وعده اش را داده بودیم زیرا با نهایت تأسف غالب مشکلات خرد و کلان کشور و مردم هنوز پا برجاست.
سبزعلیپور با طرح این سوال که چرا این دولت با این تیم عظیم اقتصادی که در اختیار دارد تاکنون موفق نبوده و دلیل این عدم موفقیت چیست گفت: دولت تدبیر و امید تنها دولت پس از انقلاب است که بیشترین اقتصادانان و مردان اقتصادی را در دولت خود جای داده است اما با این تیم بزرگ و قدر قدرت اقتصادی که دولت یازدهم در اختیار دارد، انتظار همگان بر این بود تا سریعاً غالب مشکلات و نابسامانی های کشور رفع و اوضاع اقتصادی ایران بهبود یابد اما پس از گذشت حدود 3 سال از عمر دولت تدبیر و امید نه تنها اوضاع اقتصادی بهتر نشده بلکه ناهماهنگی، بی برنامگی و بی اختیاری غالب اعضاء تیم اقتصادی دولت مشهود میباشد بطوریکه نه برنامه ای درست و مدون برای مسئولیتی که برعهده شان میباشد دارند و نه قول و قرار و حرفها و پیش بینی های آنها درخصوص اوضاع اقتصادی کشور درست از آب در می آید!! هرچند تجربه تاریخی اقتصاد ایران همواره چنین بوده که در اکثر دولتها، ناهماهنگی بین اعضای کابینه، منجربه کندی پیشرفت برنامه ها شده است اما این تفاوت دیدگاه، سر درگمی و بلاتکلیفی در میان تیم اقتصادی دولت یازدهم بارزتر و مشهودتر از پیشینیان است تا آنجائی که این نگرانی و سوال را بوجود آورده که چرا این دولت با این تیم اقتصادی بزرگ موفق نبوده و دلیل آن چیست و آیا تیم اقتصادی دولت از این تاریخ به بعد میتواند در عرصه کارهای اجرایی کشور علی الخصوص بخش اقتصاد موفق و هماهنگ عمل کند؟ بلاتکلیفی و بی اختیاری تیم اقتصادی، این واقعیت و سوال را مطرح میسازد که اختیار اقتصاد ایران در دست کیست ودر نهایت چه کسی خط و خطوط را برای دولت تعیین میکند و تصمیم آخر را چه کسی و یا چه کسانی میگیرد؟ تا به امروز دقیقاً بر کسی عیان نبوده که چه کسی حرف آخر دولت را میزند؛ که خود به یک معما تبدیل شده است.
وی در ادامه توضیح داد: طی بررسیهای بعمل آمده آنهم از فردای انتخابات ریاست جمهوری و پیروزی آقای روحانی، به این یقین رسیده ایم که متأسفانه عده ای خاص که در ایام تبلیغات و مبارزات انتخابی، هیچ اثری از آنان در ستاد انتخاباتی آقای روحانی نبود، به یکباره دور رئیس جمهور منتخب جمع شدند و رفته رفته وارد دولت شده و غالب امور را هم در دستان خود قبضه نمودند!! این حرکت چراغ خاموش آنان تا آنجایی پیش رفت که در کوتاهترین زمان، آقای روحانی را به نفع خود مصادره کرده و حصاری نیز به دور رئیس جمهور محترم کشیدند و اختیار عمل دولت را در دستان خود گرفتند!! بطوریکه آقای روحانی با نردبان مردم بالا آمدند اما بلافاصله پس از پیروزی در انتخابات، این عده نردبان را برای بالا رفتن خود از زیر پای رئیس جمهور بیرون کشیده و به نوعی به امانت مردم خیانت کردند. اینجانب در تاریخ 4 تیر ماه 1392یعنی درست 9 روز پس از پیروزی آقای روحانی، طی نامه ای سرگشاده تحت عنوان (جناب آقای روحانی، لطفاً نگاهی به اطراف خود بیاندازید) همه این موارد را خدمت رئیس جمهور منتخب بیان نمودم که در آن تاریخ هیچ رسانه ای حاضر به انتشار نامه بنده نبود و همه اعلام میکردند که تازه چند روزی است که آقای روحانی پیروز شده پس باید صبر کرد و آینده را دید و بعداً قضاوت کرد که در آن زمان فقط تعداد اندکی از سایتهای خبری نامه اینجانب را منتشر نمودند. لکن مطالعه مجدد آن نامه خالی از لطف نخواهد بود. فلذا گوشۀ کوچکی از آن نامه را اینجا بیان میکنم شاید خالی از لطف نباشد.
(آقای روحانی; چاپلوسان و فرصت طلبان، آبرو و اعتبار ملت، نظام و حتی جنابعالی را به بازی خواهند گرفت. مردم شریف ایران و فعالان اقتصادی حضور افراد بی تعهد، ضعیف، بی تجربه، فرصت طلب... و کسانی که برای کسب پست و مقام، به قول آقای احمدی نژاد زنبیل خود را در ستاد انتخاباتی همه کاندیداها به نوبت گذارده بودند را در کابینه دولت تدبیر و امید قبول نداشته و برنمی تابند: جمعی از دوستان و مسئولین سابق نظام، حضرتعالی را در ایام تبلیغات انتخابات یاری و همراهی کردند که تعداد و نام و مشخصات آنان بر همه عیان میباشد اما بمحض اینکه نتایج انتخابات ریاست جمهوری مشخص شد و نام جنابعالی بعنوان پیروز انتخابات یازدهم اعلام گردید ناگهان از زمین و زمان دوستان مثلاً قدیمی شما! و افراد جویای میز ریاست بر سرتان باریدن گرفت و آنقدر دوست و فامیل پیدا کرده اید که خودتان نیز متعجب شده اید!! لکن سؤال اصلی اینجاست که اگر در انتخابات پیروز نمیشدید آیا باز هم این آقایان حالی از شما میپرسیدند؟ برخی از این افراد جزء کسانی هستند که برای کسب پست و مقام همانند جاسوسهای چند جانبه در ستاد انتخاباتی اکثر کاندیداها حضور داشتند و حالا دور همه شکست خوردگان انتخابات را خط کشیده و بدور جنابعالی جمع شده اند. فی الواقع هر چه ضربه بر این کشور و مردم وارد شده بواسطه حضور همین افراد طاووس صفت بوده که بنابه مصلحت کاری و منافع خود هر روز به یک شکل و رنگ در میآیند. برخی از این حضرات همانهایی هستند که وقتی جنابعالی از اتاق تان خارج میشوید سریعاً پشت میز شما می نشینند!! حتماً به یاد دارید که چند روز پیش وقتیکه یکی از بزرگان و حامیان جنابعالی به دیدارتان آمده بود و در اتاق تان منتظر ورود شما بود می بیند که یکی از مقامات دفترتان پشت میز حضرتعالی نشسته!! که ایشان آن شخص را بازخواست کرده و از پشت میز شما بلندش میکند اما بمحض اینکه آن شخص اتاق را ترک میکند یکی از منسوبین جنابعالی وارد اتاق تان شده و ایشان نیز متأسفانه پشت میز شما می نشیند!! که باز هم آن بزرگوار ایشان را نیز همانند شخص قبلی بازخواست و به بیرون از اتاق تان هدایت میکنند لکن وقتی خودتان وارد اتاق میشوید از عملکرد آن بزرگوار در برخورد با آن آقایان قدردانی میکنید. مستحضر باشید که برخی از معاونین و مدیران ارشد ستاد انتخاباتی جنابعالی طی صحبتی که با اینجانب داشتند از حضور این افراد در کنار رئیس جمهور منتخب گله مند بوده و اظهار میداشتند که بدلیل وجود افراد سودجو و فرصت طلب در اطراف شما، دیگر حاضر به همکاری با دولت تدبیر و امید نخواهند بود. لطفاً عکسهای مراسمی را که بعد از پیروزی در انتخابات در آنها حضور داشته اید را ملاحظه کنید و ببیند چه کسانی در کنارتان نشسته اند؟ چند نفر از آنهایی که در عکسها حضور دارند جزء مدیران ارشد ستاد انتخاباتی حضرتعالی هستند و چه تعدادی از آنها جزء افراد نوظهور و نان را به نرخ روز خور میباشند!!؟ پس مرحمت فرموده نگاهی به اطراف خود بیاندازید، زیرا چاپلوسان و فرصت طلبان، آبرو و اعتبار ملت، نظام و حتی جنابعالی را به بازی خواهند گرفت. من بعنوان یک دوست (البته اگر قابل باشم) بخشی از گفتنی ها و دل نگرانیهای خود و فعالان برجسته اقتصادی ایران را در این نامه به شما گفتم، حال توجه و پیگیری موارد طرح شده بر عهده خودتان میباشد).
رئیس شورای سیاستگذاری اقتصاد مقاومتی و بخش خصوصی تأکید نمود: متأسفانه آن عده بطور سازمان یافته غالب امور دولت را در اختیار خود گرفته اند و به جرأت میتوان گفت که مشکلات اقتصادی ایران حاصل سوء تدبیر و تصمیمات غلط این عده میباشد. زیرا باتوجه به شناختی که از آقای روحانی دارم چنانچه اجازه میدادند که ایشان شخصاً درخصوص مسائل اقتصادی و سایر امور کشور تصمیم بگیرند و اوضاع را طبق تدبیر خود به پیش ببرند قطعاً اوضاع اقتصای امروز ایران خیلی بهتر از حال حاضر میبود و بخش اعظمی از مشکلات ایران نیز مرتفع شده بود. این عده آنچنان آقای روحانی را محاصره و بر روی ایشان چنبره انداخته اند که به کسی حتی دولتمردان ارشد نیز اجازه نمیدهند تا بدون رخصت و هماهنگی آنان به رئیس جمهور نزدیک شوند. بطوریکه تعدادی از دولتمردان ارشد حتی برخی از وزراء و معاونین رئیس جمهور که از دوستان قدیمی بنده میباشند به اینجانب بارها گفته اند که بدون اجازه آن گروه خاص نمیتوانند رئیس جمهور را به راحتی ملاقات کنند و وقتیکه من به آنان عرض کردم که در پایان جلسه هیأت دولت، خود را به رئیس جمهور محترم نزدیک کنید و فلان موضوع را به گوش آقای روحانی برسانید در جواب گفتند که پس از پایان جلسه هیأت دولت، آن گروه سریعاً دور ایشان را میگیرند و آقای روحانی را از دسترس ما خارج میکنند!! لکن باید در کمال تعجب عرض کنم که این عملکردها واقعاً تأمل برانگیز است. نمونه بارز دیگری که میتوان به آن اشاره نمود، همان نامۀ معروف آن 4 وزیر بود که درخصوص اوضاع اسفناک اقتصادی کشور، خطاب به آقای روحانی نوشته بودند که پس از مدت زمان طولانی و بدلیل نگرفتن پاسخ، مجبور شدند تا علیرغم میل باطنی خویش آن نامه را از طریق رسانه های گروهی منتشر کنند تا شاید از این مسیر، نامه بدست رئیس جمهور برسد زیرا آن گروه خاص اجازه نمیدادند که آن نامۀ وزراء بدست آقای روحانی برسد!!
رئیس مرکز تجارت جهانی ایران در پایان سخنانش خاطر نشان نمود: چون با جناب روحانی دوست هستیم و به او رأی داده و برای به قدرت رسیدنش نیز از هیچ کوششی دریغ نکرده ایم دلیلی بر این نمیشود که چشمان خود را ببندیم و دولت و عملکرد دولتمردان را نقد نکنیم و چنانچه هر کاری کردند ولو غلط، کورکورانه و احساسی از آن دفاع نمائیم. تمایل ندارم تا با صراحت لحجه و رک گویی ام، جناب آقای روحانی و سایر دوستان قدیمی خودم در دولت تدبیر و امید را برنجانم اما برای نتیجه گیری و جمع بندی سخنانم مجبورم به برخی موضوعات و نقاط منفی دولت اشاره کنم.
آقای روحانی عزیز، مگر ما چقدر فرصت داریم که بخواهیم با روند 3 سال گذشته به همه اثبات کنیم که راه و روش مان درست بوده است؟ زیرا هرچه زمان سپری میشود دوستان و حامیان بیشتری را از دست میدهیم. درکل جهت حفظ دوستان و حامیان خود، بنظر میرسد که بازبینی عملکرد سه سالۀ دولت و تجدیدنظر در روشها و سیاستها و همچنین شکستن هستۀ سخت آن گروه خاص و تغیر برخی از دولتمردان علی الخصوص تیم اقتصادی دولت ضروری میباشد. در ضمن اگر انتقاد تند و بی پرده ای هم میکنیم یقین بدانید که از سر اخلاص و دلسوزی میباشد تا شاید مفید به فایده باشد زیرا آرزوی قلبی همۀ ما بر این است تا دولتی را که خودمان انتخاب کرده ایم در عمل نیز موفق و بر همۀ مشکلات و ناملایمات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و بین الملل کشور فائق آمده و موجب سربلندی ایران و ایرانی شود. البته گفتنی ها زیاد است که مطرح کردن آنها از حوصله جلسۀ امروز ما خارج میباشد لکن بمرور زمان مسائل را بازگو خواهم کرد. مع الوصف باز هم برای چندمین بار از آقای روحانی درخواست میکنم به انتقادات دلسوزانه دوستان بها داده و آن نقدها را مدنظر قرار دهند نه اینکه همچون چند ماه پیش که تا انتقاد اینجانب مورد پسند آن گروه خاص واقع نشد و به مذاقشان خوش نیامد، فوراً برعلیه ما جبهه گرفته و در کمال تعجب ما را به بی هویتی، خطرناکی و حتی جعلی بودن هم متهم کردند آنهم یک تدبیر و امیدی و دوست دولت را!!
