گاردین نوشت: تحلیف رئیس جمهور جدید ایران فرصتی برای ارسال پیام بود که روحانی آن را از دست نداد.
به گزارش سرویس بین الملل انتخاب، او در سخنرانی روز گذشته خود به آمریکا گفت: اگر پاسخ مناسبی می خواهید با تکریم با ایران سخن بگویید نه با تحریم.
روحانی قول تشکیل دولت تدبیر و امید را داده است. او در این مراسم معنای اعتدال را تشریح کرد و از کشورهایی که تهران روابط خوبی با آنها ندارد نام نبرد. روحانی همچنین از کلمه ی "دشمن" استفاده نکرد.
برای نحستین بار، هیات های خارجی به منظور حضور در مراسم تحلیف رئیس جمهور ایران دعوت شده بودند ولی چه حیف شد که از اروپا تنها خاویر سولانا دعوت ایران را پذیرفت.
روحانی اصلاح طلب نیست، او اعتدالگرایی است که خطوط ارتباطی خود با تمام مراکز قدرت در ایران را باز گذاشته است.
رئیس جمهور جدید ایران در حال حاضر با معرفی محمد جواد ظریف برای وزارت حارجه در مسیر درست قدم گذاشته است. لازم به ذکر است که ظریف تاکنون در چندین مذاکره دوجانبه و محرمانه با امریکا حضور داشته است.
هم اکنون جریانی در حلقه های تصمیم گیری امریکا و اروپا بوجود آمده که ظهور روحانی را محصول تحریم های بین المللی می داند.
گاردین در ادامه در تشریح تئوری این جریان پرداخته و می نویسد: این گروه می گوید، تحریم ها را افزایش دهید، همانطور که کنگره امریکا دست به چنین اقدامی زد، بلکه ایران کمر خم کند.
قضاوتی نادرست تر از این قضاوت وجود ندارد. هم اکنون به صورت گسترده ای، جنبش ضد تحریم در ایران بوجود آمده است این جنبش متشکل از اصولگرایان و اصلاح طلبان است و روحانی نماینده همگان در این تلاش ها برای لغو تحریم های ایران است.
کاخ سفید در واکنش به مراسم تحلیف روحانی گفت: اگر تهران قصد تعامل دارد، مشتاق خواهیم بود.
این روزنامه انگلیسی در ادامه نوشت: این اقدام آمریکا مثبت بود، اما باراک اوباما باید بر ستیزه جویی کنگره غلبه کند.
درحالیکه کاخ سفید از مصوبه اخیر کنگره انتقاد کرد اما زمانی را صرف تلاش برای اصلاح آن نکرد.
وقتی به خاورمیانه نگاهی می اندازیم، خوشبین بودن به امری دشوار تبدیل می شود. آتش همه جا زبانه می کشد.
در راه مذاکره با ایران، بینش و رویکردی باید شکل گیرد که هیچ تفکر باطلی توان مقابله با آن را نداشته باشد.
اندیشیدن در مورد این مسئله که با حمله به تاسیسات هسته ای ایران، جنگ خلیج فارس دوم به راه می افتد و اوضاع بدتر می شود، ضروری است. بنابراین، اگر فرصت توافق با ایران وجود دارد، باید از آن استفاده کرد.
