او سخت معتقدست كه با فتنه گر خواندن معترض و مخالف، راه ارتباطی مردم و نظام مسدود مي‌شود و این انسداد؛ یعنی مرگ دموکراسی و جمهوری.
به گزارش
راه مردم، در تاریخ هر کشور و ملتی، انسانهای بزرگ و آزاد اندیشی بودند که برای دفاع از آرمان هایی که به آن اعتقاد داشتند؛ از جان و مال خود گذشتند، و در اذهان ملت خود و ملل جهان باقی ماندند تاریخ ایران هم در کنار تمام وطن فروشان و مال اندوزان و تملق گویانش؛ مردان بزرگ و پر آوازه‌اي را هم داشته است. نام هایی چون؛ امیر کبیر، مدرس و مصدق، تنها چند نمونه از مردان بزرگ سرزمین ایران هستند. که به سبب همه کارهایی که برای اعتلای نام ایران انجام دادند؛ در تاریخ این مرزو بوم ماندگار شدند.
ایران امروز هم به واسطه شرایط بحرانی؛ به چنین مردان وارسته از قدرت و ثروت نیاز فراوانی دارد. و متاسفانه به دلایل متفاوت، تعدادشان روز به روز کاهش مي‌یابد، اما در این عصر قحط الرجالی؛ هستند مردانی چون علی مطهری که آبروی مجلسی را در تاریخ مي‌خرند و جور همه سکوت‌ها و حرفهای ناسنجیده و کارهای دور از منطق نمایندگان مجلس نهم را به دوش مي‌کشند.
علی مطهری فرزند، استاد شهید مرتضی مطهری است. که از فضل پدر؛ حاصل فراوان برده است، اما نه حاصل‌هایی چون سایر آقازاده‌ها. مطهری سال‌هاست، مسئولیت حفظ و نشر آثار شهید مرتضی مطهری را بر عهده دارد؛ آثاری که به واسطه اهمیت موضوعی باید وظیفه نشرش در اختیار فرد آگاه و مورد اعتمادی باشد، زیرا این آثار جز بنیان‌هاي فکری جمهوری اسلامی محسوب مي‌شوند.
او همچنین سابقه فعالیت در صدا و سیما را هم در کارنامه فرهنگی خود دارد. در هشتمین و نهمین دوره انتخابات مجلس؛ به عنوان نماینده مردم تهران و ری و شمیرانات انتخاب شد و مي‌توان گفت پس از آن به سبب؛ اظهار نظرها و اقدامات غیر معمول اما جسورانه، بین مردم به شهرت و محبوبیت دست یافت. مطابق تعریف مرسوم از اصول گرایی در کشور مي‌توان؛ علی مطهری را در پایگاه اصول‌گرایی تعریف کرد. اما اقدامات او در مجالس هشتم و نهم؛ موجب کدورت و حتی دشمنی برخی اصول‌گرایان رادیکال با او شده است.
شاید استیضاح وزیر جنجالي احمدی‌نژاد که اعلام کرده بود دکترای افتخاری از دانشگاه آکسفورد را داراست، شروع اقدامات تحسین بر انگیز علی مطهری در مجلس بود. وزیر کشور احمدی‌نژاد که خود نیز به توهم دکتری تقلبی خود گرفتار شده بود و عجبا که در این اوضاع قمر در عقرب با مدرک فوق دیپلم؛ مدرس دانشگاه شده بود، توسط علی مطهری و احمد توکلی به صحن مجلس کشانده شد و احمدی‌نژاد که در دفاع از وزیرش، بود و نبود مدرک او را بی ارزش جلوه داده بود حتی در روز استیضاح او را همراهی هم نکرد؛ و استیضاحش را نه به دروغ گویی او؛ و باطل بودن مضحک مدرک دکتری، بلکه به توطئه انگلیس و آمریکا ربط داد! علی مطهری در این استیضاح از حق قانونی نمایندگی، کوتاه نیامد و حضور دروغگویان؛ را وهن نظام خواند و اولین کارت سبز را از مردم ایران گرفت.
احضار رئیس جمهور به مجلس برای اولین بار در تاریخ؛ جمهوری اسلامی؛ به دلیل پافشاری به حق؛ علی مطهری اتقاق افتاد. احمدی‌نژاد در طول دوران ریاست جمهوری اش تلاش کرد به عناوین مختلف مجلس و جایگاه آن را تنزل دهد تا به واسطه آن بتواند بی قانونی‌هاي خود را سر پوش گذارد؛ اما امثال علی مطهری با احضار و پرسش از رئیس جمهور به او جایگاه قوه مقننه را یاد آور شدند؛ هرچند احمدی‌نژاد با تکیه بر شوخی‌ها و لحن کوچه بازاری‌اش، سعی کرد؛ این اتفاق را بی اهمیت جلوه دهد، اما سوالات طرح شده توسط علی مطهری، و از آن مهمتر پاسخ‌هاي احمدی‌نژاد به آن سوالات؛ جایگاه هردو را نزد مردم تغییر داد؛ تیر انتقادات به سمت احمدی‌نژاد نشانه رفت و علی مطهری مورد تحسین مردم قرار گرفت. سوالات علی مطهری با سر تیترهای مترو، اقتصاد؛ مقاومت در برابر حکم حکومتی؛ حجاب؛ اظهارات در مورد مجلس؛ و مسئله مکتب ایرانی بود؛ که اگر احمدی‌نژاد آنها را به جای مضحکه، جدی مي‌گرفت شاید اوضاع امروز این نبود.
سوالات مطروحه در آن جلسه؛ امروز داغ دل ملت شده‌اند؛ احمدی‌نژاد بودجه مترو را کاهش داد؛ تا مترو سواران در ایستگاهها؛ جایگاه انسانی خود را از یاد ببرند و مترو صحنه برخوردهای غیر انسانی شود. اقتصاد ایران به موجود سکته زده‌اي شبیه است که روحانی و کابینه‌اش آرام آرام او را به فیزیوتراپی مي‌برند تا شاید بتواند دوباره روی پایش ایستد و 75 میلیون انسان از قبل؛ این ایستادن به زندگی خود رونق ببخشند. دلایل علمی این سکته را مي‌توان در هشدارهای اقتصادی علی مطهری در روز پرسش از رئیس‌جمهور جست. که اگر احمدی‌نژاد وقعی به آن مي‌نهاد؛ امروز مجبور نبودیم، سرمایه و پول حاصل از فروش نفت را از جیب امثال بابک زنجانی بیرون بکشیم.
علی مطهری در زمینه سیاست و آزادی بیان شاید یکی از اصیل ترین اصلاح‌طلبان مجلس باشد؛ اما آنجا که پای اعتقادات مذهبی به میان مي‌آید، مانند پدر بزرگوارشان از هیچ اصولی کوتاه نمي‌آید و مسئله حجاب هم برای او جز خطوط قرمزی است که؛ در آن، مورد سوال قرار مي‌گیرد. زمانی که احمدی‌نژاد را در باره مقاومت یازده روزه، در مقابل حکم رهبری مورد مواخذه قرار مي‌دهد؛ همان علی مطهری است که؛ در مجلس اعلام مي‌کند که افراد برداشت‌هاي شخصی خود را؛ به نام ولایت فقیه عرضه نکنند.
وقتی به حداد عادل نامه مي‌نویسد و از او مي‌خواهد روحیه مسالمت جویی خود را به نام ولایتمداری بر مجلس تحمیل نکند. وقتی در اقدامی هوشمندانه؛ کیهان و مقالاتش را حتی در خور، تکذیب هم نمي‌داند. وقتی به طعنه؛ جواد لاریجانی را مبتلا به زکام سیاسی توصیف مي‌کند؛ وقتی جنتی را به عنوان رئیس شورای نگهبان از دمیدن بر آتش نفاق بر حذر مي‌دارد. می توان رد پایی از تعالیم پدر بزرگوارشان را در همه این زمان‌ها دید؛ که عادت نداشتند تر و خشک را باهم بسوزانند.
او همان علی مطهری است که وقتی ایران در گرداب پوپولیسم اسیر است و پروپاگاندای رسانه ملی درصدد حذف هاشمی رفسنجانی است، به دیدار او مي‌رود؛ و از او مي‌خواهد برای حفظ منافع نظام در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کند؛ و زمانی که شورای نگهبان در یک اقدام شگفت انگیز صلاحیت؛ هاشمی را تایید نمي‌کند، با نوشتن نامه به رهبری، دست به دامان حکم حکومتی مي‌شود.
زمانی که بی دغدغه خاتمی را نقد مي‌کند، بی دلهره هم از هجمه علیه معترضین انتخابات 88 سخن مي‌گوید؛ حصر موسوی و کروبی را به صلاح نظام نمي‌داند و زمانی مي‌توان به عمق باور او نسبت به عدل و عدالت؛ ایمان آورد که خواهان محاکمه آن دو؛ در کنار محاکمه احمدی‌نژاد مي‌شود.
اما آنچه موجب این وارستگی و بی قیدی در برابر جبهه‌هاي قدرت و ثروت مي‌شود به یقین در همان تربیتی خلاصه مي‌شود که علی مطهری؛ از استاد شهید مرتضی مطهری آموخته است؛ علی مطهری همان فضلی را از استاد به ارث برده است که صدا و سیما درصدد انکارش بر مي‌آید. بی نیازی از کانون‌هاي ثروت و قدرت؛ برای علی مطهری ثروتی چون محبوبیت در میان مردم و قدرتی چون رای آنان به ارمغان آورده است. او نه ننگ کارت‌هاي هدیه را بر دامان گرفت و نه ننگ کارت‌هاي زرد و قرمز به وزرای تازه کار را.
همین مطهر بودن؛ وجدانی به او بخشیده است که مي‌داند حرف حق و درست را باید زد؛ هرچند که به قیمت اعلام جرم علیه اش تمام شود. میراث دار؛ میراث مطهر مطهری؛ نیک مي‌داند که برای حفظ نظامی که پدر در راهش جان داد؛ باید به مخالف و معترض هم حق سخن گفتن داد. با فتنه گر خواندن معترض و مخالف، راه ارتباطی مردم و نظام مسدود مي‌شود و این انسداد؛ یعنی مرگ دموکراسی و جمهوری.
