مشخص شد بازی دو تیم در دربی تهران به بعد از فیفادی شهریور موکول خواهد شد؛ یعنی ۱۰ روز پایانی شهریور. این تاریخ در شرایطی اعلام شد که خیلی بعید به نظر می‌رسید نهاد‌های تصمیم‌گیر به خاطر همزمانی آن با اتفاقات سال گذشته با آن موافقت کنند.
روزنامه اعتماد نوشت: غرق شدن همه‌چیز حتی برگزاری یک مسابقه فوتبال در هاله‌ای از عدم قطعیت و درگیر با مسائل غیرفوتبالی خیلی آزاردهنده است. در فضای مجازی، در صحبت‌های دوستانه یا دیالوگ‌های چند آدم غریبه که دقایقی با هم همکلام می‌شوند این چیز‌ها شنیده می‌شود: «معلومه چرا دربی رو انداختن عقب» یا «عمدا نمیذارن بازی‌ها با تماشاچی باشه و دربی هم می‌خوان بدون تماشاگر برگزار کنن» یا «عمرا نمیذارن دربی فلان موقع برگزار شه».
میزان بی‌اعتمادی به صحبت‌های مقامات از همین حرف‌ها مشخص می‌شود. مردم استدلال می‌کنند که این حجم از اتفاقی بودن مسائل حساس در برهه‌های خاص ممکن نیست. آنها فقط می‌خواهند صادقانه طرف صحبت قرار بگیرند و فضا از این حالت بی‌اعتمادی و عدم قطعیت خارج شود.
این بحثی نیست که فقط مربوط به امروز باشد. امروز مساله دربی است. در گذشته چیز‌های دیگر بوده و احتمالا در آینده مسائل متفاوت.
دربی ۱۰۲ تهران طبق اعلام سازمان لیگ قرار بود قبل از فیفادی شهریور باشد. زمانی که قرعه‌کشی لیگ جدید برگزار و مشخص شد دو تیم استقلال و پرسپولیس باید در هفته پنجم به مصاف هم بروند، سهیل مهدی گفت شرایط به شکلی است که حتما باید دربی قبل از اردوی تیم ملی برگزار شود. او گفت: «۱۳ شهریور فیفادی خواهد بود و ما در بازه زمانی ۹ تا ۱۱ شهریور می‌توانیم هفته پنجم را برگزار کنیم. به هر حال نمی‌توانیم این هفته را به بعد از فیفادی موکول کنیم.» مهدی تاکید کرد موکول کردن دربی به بعد از فیفادی باعث فشرده شدن لیگ و بروز مشکلات خواهد شد.
اما هرچه به تاریخ مورد نظر نزدیک شدیم گمانه‌زنی‌ها در مورد برگزاری دربی بیشتر و بیشتر شد. اصرار به عدم صدور مجوز برای حضور تماشاچیان برای بازی‌های برگزار شده در تهران و بحث‌ها در مورد مسائل غیر فوتبالی آتش گمانه‌زنی‌ها را شعله‌ور کرد. در نهایت هم مشخص شد بازی دو تیم در دربی تهران به بعد از فیفادی شهریور موکول خواهد شد؛ یعنی ۱۰ روز پایانی شهریور. این تاریخ در شرایطی اعلام شد که خیلی بعید به نظر می‌رسید نهاد‌های تصمیم‌گیر به خاطر همزمانی آن با اتفاقات سال گذشته با آن موافقت کنند.
در نهایت روز جمعه نایب‌رییس فدراسیون فوتبال گفت دربی به اوسط مهر موکول می‌شود! او در یک برنامه تلویزیونی گفت به خاطر بازی‌های تیم ملی دربی تهران در شهریور برگزار نمی‌شود و بعد از آنکه مجری گفت با این تفاسیر بعید است بازی به اواسط مهر برسد و احتمالا می‌افتد اواخر مهر، منصور قنبرزاده حرف او را تایید کرد!
روز گذشته شایعه دیگری نیز به گوش رسید مبنی بر اینکه ممکن است تنها هفته پنجم مسابقات که دربی در آن برگزار می‌شود به تعویق بیفتد و بازی‌های هفته ششم بعد از فیفادی انجام شود. گفته شد مربی استقلال که قرار است دو بازیکن اصلی‌اش برای تیم ملی امید به میدان بروند گفته حاضر نیست در این شرایط پا به دربی بگذارد و به همین دلیل بازی دربی به تعویق می‌افتد! در صورتی که چنین اتفاقی بیفتد و فقط دربی به زمان دیگری موکول شود هر ناظری حق دارد متعجب شود چرا که مگر می‌شود با چنین استدلالی یک هفته از بازی‌ها را به تعویق انداخت و شیفت کرد به هفته بعدی؟ آیا جواد نکونام که حاضر نیست بدون بازیکنان اصلی‌اش به مصاف پرسپولیس برود حاضر می‌شود با تیم نصفه و نیمه مقابل سایر تیم‌ها قرار بگیرد؟
تعویق تقریبا ۴۰، ۵۰ روزه لیگ به خاطر بازی‌های ملی و برگزاری مسابقات بازی‌های آسیایی هانگژو مساله باورپذیری نیست. چنین تعویق‌هایی در بازی‌های لیگ در هیچ کجای دنیا دیده نمی‌شود و طبیعتا برای فوتبال ما هم قابل قبول نیست. در این شرایط تنها دو فرض باقی می‌ماند: یا پذیرفتن شایعات یا قبول این مساله که مدیران فوتبال ایران هیچ درکی از مدیریت ندارند و می‌توانند یا وسط لیگ و در حالی که تازه ۴ هفته از شروع آن گذشته اندازه یک تعطیلات تابستانی مسابقات را تعطیل کنند یا یک هفته را ندید بگیرند و بروند سراغ هفته بعد!
فرض دوم خیلی دور از واقعیت نیست چرا که قبلا همین مدیران نشان داده‌اند تا چه حد در تصمیم‌گیری اشتباه دارند، اما این اتفاق برای بی‌سوادترین مدیران هم قفل است. در نتیجه باید به همان فرض اول رجوع کرد. فرضی که می‌گوید مثل خیلی از اتفاقات دیگر نظیر تغییر و تحول در فدراسیون، انتخاب مدیران باشگاه‌ها مخصوصا استقلال و پرسپولیس، مسائل مربوط به ورود تجهیزات و تکنولوژی‌های جدید به فوتبال به خاطر تصمیمات نهاد‌های غیر فوتبالی است و فدراسیون و سازمان لیگ در این میان کاره‌ای نیستند.
در این شرایط تنها نقدی که به مدیران تصمیم‌گیر فوتبال می‌توان وارد کرد این است که چرا با این شرایط همچنان در مسند کار مانده‌اند و آیا بهتر نیست وظیفه برنامه‌ریزی مسابقات، سامان‌دهی تماشاچیان، انتخاب نفرات و مسائل دیگر را به صورت رسمی به همان نهاد‌هایی که خارج از فوتبال نشسته‌اند محول کرد و همه را از شر این همه شایعه و گمانه‌زنی نجات داد؟
