چرایی بازدهی منفی صنایع بورسی +جدول

اختصاصی/ به گزارش راه امروز -علی رمضانی: ارزیابی ها نشان می دهد، بازارهای سرمایه پذیر ایران در سال 1400 شرایط متفاوتی داشتند، اما بورس بدترین شرایط را تجربه کرده و همچنان در رکود عمیق بعد از سال 99 به سر میبرد و تاکنون بازدهی مناسبی را برای سرمایه گذاران در پی نداشته ‌است. براساس این گزارش، شاخص کل در اولین روز معامله سال 1400 از نقطه یک میلیون و 309 هزار واحدی کار خود را اغاز کرد. نقطه اوج شاخص درششم شهریور امسال با رقم یک میلیون و 575 هزار واحد بود، اما در شش ماهه دولت رییسی، نه تنها هیچ رشدی نداشته و تمامی صنایع بورسی ایران، با وجود وعده بررسی سریع و حل مشکلات بورسی توسط دولت رییسی و به ویژه احسان خاندوزی وزیر اقتصاد، دارای بازدهی منفی بوده و عمق رکود بازار شدت یافت. 

در حقیقت، در نیمه دوم سال جاری(دوران شش ماهه دولت رییسی)بازدهی شاخص کل منفی 17 درصد، بازدهی کل صنایع منفی 30 درصد بودند. همچنین در زمستان 1400 بازدهی شاخص کل منفی 8،75 درصد بود. به طور میانگین در شش ماهه دوم سال روزانه و هفتگی منفی 0.14 درصد بازدهی برای شاخص کل ثبت شد. 

در شش ماهه منتهی به 30 بهمن 1400 که زمان بررسی شاخص های برای تهیه گزارش بوده؛ هیچ صنعتی در بازار سرمایه دارای بازدهی مثبتی نبوده و ارزیابی ها نشان می دهد، تمامی شاخص های بورس در دولت سیزدهم بدون استثنا دارای بازدهی منفی بودند؛ به طور میانگین در شش ماهه منتهی به 30 بهمن(از پایان مرداد تا ابتدای اسفند1400) تمامی شاخص‌های بورس 30 درصد بازدهی منفی داشتند؛ این درحالی است که اگر سرمایه گذاران دارایی خود را در بانک سپرده می کردند، در این دوره شش ماهه حدود 9 درصد بازدهی کسب می کردند. بنابراین بازار سرمایه را می توان کم بازده ترین بازار تلقی کرد.  

در همین حال، وضعیت بازارهای داخلی تا آذرماه وضعیت متفاوتی داشت؛ چراکه دلار در آذر ماه تا مرز 31هزار تومان نیز پیش رفت و بازدهی بازارها تا این تاریخ مناسب ارزیابی شد، اما بعد از این تاریخ روند بازارها نزولی شد. نسبت بازدهی بازارها تا آذر ماه 1400عبارت از :«مسکن 18درصد، طلا 18درصد، خودرو 27 درصد، شاخص بورس 4درصد، سکه 18درصد، ارز 8.7درصد.» اما روند سالیانه بازارها متفاوت بوده وتقریبا قیمتها به همان قیمت ابتدای سال بازگشتند. 

به طوریکه دلار در فروردین سالجاری حدود در بازار آزاد 24هزار و 750 تومان معاملات خود را در اولین روز سال آغاز کرد. در اول اسفند 1400 حدود 26هزارتومان بسته شد. البته در نیمه دوم آذر سال جاری قیمت دلار در بازارهای آزاد ایران، طول سال تا 31 هزار تومان نیز پیش رفت، اما در نهایت در 26هزار تومان بازی کرد و به دلیل خبرهای توافق هسته ای روندی نزولی داشت و بر اساس خبرهای سیاسی متحرک بود.  

در همین حال، هر مثقال طلا نیز در اولین روز معاملات با 46 میلیون 910 هزار ریال شروع به دادوستد کرد و در نهایت در آذرماه تا 56 میلیون و 460 هزار ریال پیش رفت اما در اول اسفند به 50  میلیون و 830 هزار تومان کاهش یافت. همچنین سکه امامی نیز در ابتدای سال 112 میلیون و 220 هزار تومان شروع به دادوستد کرد و در نیمه آذرماه سال جاری تا 132 میلیون و 460 هزار تومان پیش رفت، که در نهایت در اول اسفند 1400 به کانال قیمتی 116 میلیون و 690 هزار تومان بازگشت.

بازارهای غیرمولد در سال آتی با چند سناریو محتمل است. در درجه اول همه تحلیل ها و احتمالات بازارها را پیرامون شرایط سیاسی و توافق احتمالی یا عدم توافق باید صورت گیرد. اگر توافق صورت گیرد و دربهای کشور به سوی جهان باز شده و صادرات و واردات به شرایط عادی برگردد؛ قطعا شاهد رونق تولید و افت بازارهای غیر مولد خواهیم بود.  بازارسرمایه نیز در صورت انجام توافق وضعیت مناسبی را در سال آتی در پیش خواهد گرفت چراکه اغلب صنایع بورسی صادرات محور و تولیدی هستند.  بر همین اساس رونق مناسبی را در عملکرد شرکت ها شاهد خواهیم بود.  

در همین رابطه مهدی نوری کارشناس ارشد بازار سرمایه در گفت وگو با ما اظهار کرد: در صورت انجام توافق به دلیل رونق گرفتن تولید شرایط  شرکت ها و صنایع  بورسی رونق گرفته و در نیمه نخست سال آتی احتمالا رشدی 100 درصدی را شاهد خواهیم بود. اما در صورتیکه توافق صورت نگیرد، بازار نسبت به شرایط تورمی و قیمت دلار و غیره واکنش نشان می دهد و ممکن است در شش ماهه دوم سال آتی به دلیل شدت گرفتن تورم رشد قیمتی سهام شکل بگیرد که در نهایت به رکود عمیق منجر شده و وضعیت بیمار گونه ایی را رقم خواهد زد.  

نوری در ادامه با بیان اینکه در حال حاضر سرمایه گذاران حقوقی و صندوق‌ها و غیره احتمال توافق را بیشتر می دانند، گفت: از این منظر، این امیدواری در بازار سرمایه شکل گرفته است که در شش ماهه نخست سال آتی رکود بورس به پایان برسد و شاهد رونق نسبی و بازدهی مناسبی در بورس باشیم. 

اما موضوعی که در اینجا باید مورد اشاره قرار گیرد، این است که دولت سیزدهم برنامه مناسبی برای بازار سرمایه نداشته و با وجود اینکه وعده های زیادی برای احیای بورس داده بود، هیچ کدام عملیاتی نشده است. موضوع به دست کاری قیمت در بورس یا غیره بر نمی گردد؛ بلکه مساله بر سر دستورالعمل هایی است که دولت صادر کرده، که به نفع بازار سرمایه نبوده یا فروش اوراق در بورس که در نهایت به ضرر بورس تمام شده است. 

از این رو، با توجه به این رخدادها مشخص می‌شود که دولت با توجه به مشکلات اقتصادی زیادی که دارد، درحال حاضر توجه خاصی به بازار سرمایه ندارد و بازار به نوعی رها شده در دستان سرمایه گذاران است.