نایب رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین معتقد است، افرادی که در انجمن نظارت حضور دارند باید به فضای ترکیب آراء و کارت‌های عضویت صادر شده، به دقت نگاه کرده و آنها را رصد کنند.
مجید رضا حریری در گفت و گو با «اتاق خبر» درباره عملکرد دوره هشتم اتاق بازرگانی، اظهار کرد: اتاق بازرگانی در دوره هشتم نیز مانند هفت دوره پیش از آن حاوی نکات مثبت و منفی بوده است، اما اتفاقاتی که در دوره هشتم رخ داد، اتفاقات نادری طی سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی بود. مهم ترین اتفاق از آنجایی کلید خورد که از یک لیست 40نفری بیش از 90درصد افراد را راهی اتاق بازرگانی تهران کند.
وی تصریح کرد: البته به این موضوع اکثریت آراء گفته نمی شود، چنین نتایجی تنها در انتخابات های دموکراتیک به چشم می خورد. این موضوع بیانگر یک فضای غیر دموکراتیک و مهندسی شده است. به عنوان مثال در انتخابات هایی که در دنیا در فضای سیاسی رخ می‌دهد، در کشورهایی مانند سوریه و کره شمالی چنین اتفاق‌هایی رخ می‌دهد که حزب حاکم با بیش از 90 درصد آراء پیروز می‌شود. اما در جوامعی که دموکراسی نهادینه است، همیشه یک اقلیت قوی و یک اکثریت قدرتمند دیده می‌شود که روی هم تاثیر گذاشته و منجر به بالندگی آن جامع می‌شوند.
حریری ادامه داد: در اتاق بازرگانی نیز چنین موضوعی وجود دارد. اگر اتاق فاقد فضای اکثریت و اقلیتی باشد بدون شک جواب درستی از آن به دست نمی آید. کما اینکه در این دوره از اتاق نیز اتفاق‌های عجیبی رخ داد که نظیر آن را طی سال‌های گذشته شاهد نبود. به عنوان مثال هیات رییسه اتاق دچار مسئله شود یا رییس اتاق ایران در میان دوره تغییر کند و همچنان هم دلیل آن مشخص نشود یا اتاق شهرستانها مواردی وجود دارند که تا 3 بار رییس آن تغییر کرده است.
نایب رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین بیان کرد: این موارد بیانگر آن است، کسانی که این انتخابات را از بیرون مهندسی کردند و عوامل اجرایی آنها در اتاق ایران و تهران، دوره بدی را برای اتاق بازرگانی رقم زدند.
حریری اضافه کرد: این موضوع حاکی از آن است که افراد حاضر تاثیر گذار نبودند و اتاق نیز تاثیر گذاری نداشته است، با وجود اینکه طی 2 سال اخیر دولت در ضعیف ترین حالت خود قرار داشته است و به شدت دست نیاز به سوی اتاق دراز کرده است، اما اتاق بازرگانی فاقد جایگاه کارشناسان در هیات نمایندگان خود بوده است تا بتواند جایگاه مناسبی را در فضای تصمیم گیری ها برای خود تعریف کند.
وی با اشاره به مهمترین مواردی که باید در اولویت دوره نهم اتاق بازرگانی قرار بگیرد، افزود: متاسفانه ما دچار گرفتاری‌ای به اسم بی اخلاقی شده‌ایم که در فضای اتاق بازرگانی نرم بی اخلاقی به عنوان عاملی تثبیت شده خود را نشان می‌دهد. به هر حال استقبال از انتخابات بسیار سرد است و از سویی دیگر در این فضا موضوع کارت‌های بازرگانی برای افرادی که فاقد کسب و کار هستند مطرح است که بنده در تعریف آن از واژه رای های اجاره ای یاد می‌کنم. درواقع این کارت‌ها تنها برای رای درست شده‌اند.
حریری ادامه داد: امیدوار هستیم دوستانی که در انجمن نظارت حضور دارند که عموما چهره‌های شناخته شده هستند به فضای ترکیب آراء و کارت‌های عضویت صادر شده، به دقت نگاه کرده و آنها را رصد کنند. با توجه به اینکه صدور کارت در 4 سال اخیر مکانیزه بوده می‌توان به آسانی رصد کرد که چه کارت‌هایی در چه تاریخی و با چه اهدافی صادر شده است.
به گفته وی، بسیار خوب است که انجمن نظارت این کار را انجام داده و اجازه ندهد پای نهادهای خارج از اتاق به این موضوع باز شود، زیرا امروز این موضوع در سطح جامعه مطرح شده است. البته بنده نه این موضوع را تایید و نه تکذیب می‌کنم. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد افرادی که از این موضوع صحبت می‌کنند چندان بی ربط نمی‌گویند اما در راستی آزمایی این خبر باید انجمن نظارت وارد شود. به اعتقاد بنده این موضوع یکی از مهمترین مواردی است که باید در دوره نهم به آن توجه داشت.
نایب رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین ادامه داد: باید تمامی اما و اگرها از جمله اینکه افرادی که واجد الشرایط نبودند، ثبت نام کرده‌اند، باید مشخص شود.
حریری همچنین با اشاره به حضور خود در این دوره از انتخابات، بیان کرد: سال هاست که گروه‌ها و لیست‌های متفاوتی آمده‌اند و برنامه داده‌اند، اما عملا هیچ دوره ای جز دوره گذشته نبوده است که لیستی بتواند اکثریت مطلق را در اتاق تهران برعهده بگیرد، امروز جزوه هایی که 4 سال پیش در همین زمان منتشر کرده اند موجود است، باید دید کدامیک از آن برنامه ها و شعارها محقق شده است. به نظر بنده دوستانی که در اتاق حاکم هستند، بهتر است به جای برنامه، کارنامه بدهند. همچنین دوستانی که در اتاق هستند نیز کارنامه هایشان قابل ارزیابی است. شخصا هر زمانی که به اتاق وارد می شوم به دنبال آن هستم تا اخلاق، شفافیت و رقابت پذیری در اتاق حاکم شود. اگر در اتاق به دنبال چنین مواردی باشیم آنگاه می‌توانیم به دنبال شعار اقتصاد شفاف، رقابتی و آزاد که شعار پیشگامان در دوره های گذشته بوده دست پیدا کنیم و بتوانیم از دولت و حاکمیت نیز مطالبه چنین شعارهایی در فضای اقتصادی داشته باشیم.
