به گزارش راه مردم به نقل ازانتخاب ؛ فیگارو نشریه صبح چاپ پاریس، می نویسد: در دنیای سیاست، به ندرت مشاهده شده است که یک مکالمه تلفنی، تا به این اندازه موجب برانگیخته شدن آرزوها و نگرانیها شود.
نویسنده با اشاره به آخرین تماس میان رهبران سیاسی ایران و آمریکا، در سال 1979، همزمان با وقایع انقلاب اسلامی، خاطرنشان می کند: تماس تلفنی روز جمعه، هزاران پرسش دیگر را مطرح میکند که آیا به راستی امکان حل مشکل برنامه هسته ای ایران وجود دارد؟
به نوشته فیگارو، بطور قطع دولت آمریکا هم به چنین پرسشهائی میاندیشد و چشم اندازی که در برابر این پرسشها قرار دارد از اندکی از خوشبینی تا بدبینانه ترین پاسخها امتداد می یابد.
فیگارو تأکید می کند که در دنیای سیاست آنها که خوشبینانه به مسائل می نگرند، حرکت دیپلماتیک روز جمعه را نشانه ای امیدوار کننده برای بهبود روابط و نزدیکی میان دو کشور ارزیابی می کنند.
اما این نشریه فرانسوی زبان به اظهار نظر یک تحلیلگر سیاسی ایرانی، اشاره دارد که معتقد است «این نخستین تماس تلفنی به تنهائی نمی تواند تمامی مشکلات را برطرف نماید».
نویسنده تمامی پرسشهائی را که می تواند در این راستا مطرح باشد را در یک جمله چنین خلاصه نموده است: آیا تحریمهای جامعه بین المللی مؤثر واقع شدند و یا ایران تنها با هدف ایجاد شرایط برای دریافت "اکسیژن" بیشتر و "زمان خریدن" برای دستیابی به اهدافش، راضی به پذیرش شرایط کنونی شده است؟!
همچنین فیگارو با اشاره به اظهارات سوزان رایس- مشاور امنیت ملی رئیس جمهوری آمریکا، در گفتوگو با شبکه تلویزیونی "سی ان ان" می نویسد: «خیلی زود است که بگوئیم آیا مذاکرات بطور جدی دنبال خواهد شد یا خیر، زیرا هنوز قابلیتهای حسن روحانی برای انجام مذاکرات روشن نیست ... البته همین امر در مورد باراک اوباما نیز صادق است».