شورای شهر تهران در پایان مهلت قانونی حضور محمدعلی افشانی در سمت شهرداری، پیروز حناچی شهردار منتخب خود را که هنوز حکم او از وزارت کشور صادر نشده، با ۱۷ رای به عنوان سرپرست انتخاب کرد. این تصمیم چه معنایی می تواند داشته باشد؟
شورای شهر تهران در پایان مهلت قانونی حضور محمدعلی افشانی در سمت شهرداری، پیروز حناچی شهردار منتخب خود را که هنوز حکم او از وزارت کشور صادر نشده، با 17 رای به عنوان سرپرست انتخاب کرد. به گزارش راه امروز، این تصمیم در پی ابلاغ اتمام مهلت قانونی حضور بازنشسته ها در سمت های خود گرفته شد؛ این در حالی است که شورای شهر امیدوار بود با صدور حکم حناچی، از انتخاب سرپرست بی نیاز شود، چنین اتفاقی رخ نداد. اکنون معرفی حناچی به عنوان سرپرست شهردار تهران چه معنایی می تواند داشته باشد؟
سه حالت زیر در این خصوص متصور است:
اول – از مدتی قبل و پس از انتخاب حناچی و عباس آخوندی به عنوان دو گزینه نهایی شهرداری تهران، اخباری مبنی بر عدم تایید این دو توسط مراجع نظارتی به گوش می رسید. این اخبار در آستانه انتخاب شهردار، به اوج خود رسید. حتی گفته شد که این مسئله به اطلاع شورا نیز رسیده است. با این وجود، شورای شهر با استناد به اینکه این موضوع به صورت کتبی ابلاغ نشده، روند انتخاب شهردار را ادامه داد و پیروز حناچی را با رای بالاتر به عنوان جانشین محمدعلی افشانی برگزید.
با این وجود، حکم حناچی هنوز هم صادر نشده و اخبار پیشین در مورد احتمال عدم تایید او همچنان وجود دارد. حتی خود حناچی در واکنش به احتمال عدم تاییدش از سوی مراجع نظارتی گفته «ان‌شاءالله صلاحیت انسان از سوی خدا رد نشود» که ممکن است تعبیر این حرف، تایید اخبار مربوط به عدم صدور حکم او باشد. اگر این موضوع صحت داشته باشد، تصمیم شورای شهر مبنی بر انتخاب حناچی به عنوان سرپرست می تواند نوعی زورآزمایی تلقی شود. چنانکه حسن خلیل‌آبادی، عضو کمیسیون اجتماعی شورای شهر در جلسه انتخاب سرپرست، ضمن انتقاد از عملکرد وزارت کشور درخصوص صدور حکم حناچی گفت: این بازی با نهادهای محلی است و ما نسبت به این رفتار انتقاد داریم.
در این حالت، تصمیم شورا ناخودآگاه یادآور شرایط ویژه محمدعلی نجفی در شهرداری است. بهمن ماه سال 96 در حالی که فشارها علیه محمدعلی نجفی به اوج خود رسیده بود، او از جمله «من ایستاده ام» استفاده کرد که مورد توجه رسانه ها قرار گرفت. اگر عدم تایید حکم حناچی صحت داشته باشد، می توان گفت شورای شهر همان استراتژی «من ایستاده ام» را در پیش گرفته است.
دوم – روند انتخاب شهردار تهران با برخی بازی های سیاسی در میان طیف های اصلاح طلب حاضر در شورای شهر گره خورده بود. در حالی که ابتدا اعضای حزب اعتماد ملی در نگه داشتن افشانی در شورای شهر ناکام ماندند، بار دیگر بیشترین تلاش ها از سوی حزب اتحاد ملت برای تعیین شهردار جدید انجام شد. گزینه اصلی اعضای این حزب برای شهرداری، عباس آخوندی بود. او تا مرحله نهایی انتخاب شهردار بالا آمد اما سرانجام با اختلاف یک رای رقابت را به حناچی واگذار کرد. در این شرایط، چه بسا اعضای حزب اتحاد ملت تصمیم گرفته باشند تا با انتخاب حناچی به عنوان سرپرست، به گونه ای سطح او را از جایگاه شهرداری تهران پایین تر نشان دهند. این کار می تواند نوعی انتقام از عدم انتخاب شهردار مورد نظر آنها تلقی شود.
سوم – حالت دیگر، اطمینان شورای شهر از صدور حکم حناچی به عنوان شهردار از سوی وزارت کشور است. با فرض صحت این موضوع، اعضای شورای شهر با اطمینان از اینکه حکم نهایی حناچی صادر خواهد شد، خود او را به عنوان سرپرست انتخاب کرده اند تا امور شهرداری از همین حالا به او واگذار شود و در نتیجه، پس از صدور حکم او از سوی وزارت کشور، عملا تغییری در روند کاری شهرداری به وجود نیاید. محمود میرلوحی عضو شورای شهر، در جلسه انتخاب سرپرست، به همین موضوع اشاره کرده و گفته بود: با توجه به پیگیری‌های صورت‌گرفته به‌زودی حکم حناچی صادر خواهد شد لذا احتمال این سرپرستی برای مدت محدودی وجود دارد و با توجه به شرایط پیشنهاد می‌شود آقای حناچی به‌عنوان شهرداری تهران انتخاب شود. با توجه به فیلم منتشرشده از روند جلسه شورا، رییس شورای شهر نیز به همین حالت معتقد است اما برخی اعضای دیگر با دلایلی که در حالت اول و دوم ذکر شد، به حناچی رای داده اند.
اینکه هدف اعضای شورای شهر چه بوده، حکم حناچی صادر خواهد شد یا خیر و اینکه در نهایت چه کسی جایگزین نهایی افشانی می شود، موضوعی است که در روزهای آینده مشخص خواهد شد.
