ترامپ از پوتین می خواهد کانال او در برابر ایرانی ها باشد و صرفنظر از احتمالات اشتباهی که در ارزیابی هایش از تهران دارد، پوتین می تواند نقش مهمی در هماهنگی با آمریکا در مورد تهران ایفا کند. ایالات متحده می داند که احتمال کسب دستاوردهای بیشتری برای آن در سوریه وجود ندارد، از این رو قصد دارد سوریه را به روسها واگذار کند
به گزارش راه امروز: عامر نعيم الياس در البناء نوشت: در حالی که به نظر می رسد نشست رؤسای جمهور روسیه و آمریکا بر راه حل هایی برای پرونده های حاضر در سوریه، با عنوان حضور ایران در این کشور متمرکز شود، دنیس راس در این رابطه در مقاله ای برای واشنگتن پست نوشت: «در نشست هلسینکی ترامپ طی دیدار با پوتین چه باید بکند؟ باید به توافقی برسد که از خلال آن بر این نکات متمرکز شود: ایالات متحده حضور نیروهای خود در سوریه را حفظ کند، تا زمانی که نفوذ مداوم ایران در سوریه کنترل نشود، این مساله منجر به جنگی گسترده بین اسرائیل و ایران می شود. امریکا باید از اسرائیل کاملا حمایت کند و اینطور نشان دهد که بهتر است پوتین توسعه نفوذ ایران در سوریه را متوقف کند تا مقابله ای مستقیم بین ایران و اسرائیل روی ندهد.
به گزارش انتخاب، البناء ادامه داد: آنچه راس در این مقاله ذکر کرده است، همنوایی زیادی با خواسته های اسرائیل دارد و تمرکز آمریکا بر حضور ایران در سوریه در حالی است که به حضور نظامی کم رنگ نیروهای آمریکایی در سوریه قانع شده اند. این مساله ارتباط مستقیمی با تحولات میدانی در سوریه دارد که باعث شده است آمریکایی ها یک گام به عقب برگردند و اینطور وانمود کنند که این راه حل سوم آنها برای توجیه عقب نشینی شان است، در حالی که صحبت در مورد مذاکره آمریکا همچنان مطرح است.
در واقع ترامپ از پوتین می خواهد کانال او در برابر ایرانی ها باشد و صرفنظر از احتمالات اشتباهی که در ارزیابی هایش از تهران دارد، پوتین می تواند نقش مهمی در هماهنگی با آمریکا در مورد تهران ایفا کند. ایالات متحده می داند که احتمال کسب دستاوردهای بیشتری برای آن در سوریه وجود ندارد، از این رو قصد دارد سوریه را به روسها واگذار کند و این تغییر مواضع امریکا در مورد سوریه نتیجه تحولات میدانی و قدرت مسکو برای اداره بازی در سوریه در سطوحی عالی است. تمایل آمریکا به عقب نشینی از سوریه روز به روز بیشتر می شود، به این امید که ترامپ بتواند به التزامهای خود که در نشست با پوتین در هلسینکی مطرح می کند پایبند باشد.
از آنسو در همین رابطه «امی مکینن» در فارین پالیسی نوشت: اگر برنامه پرزیدنت ترامپ در نشست آینده، فشار به ولادیمیر پوتین برای خروج نیروهای ایران از سوریه باشد؛ او احتمالا با پاسخ منفی پوتین روبرو خواهد شد.
در ادامه این مقاله آمده است: تحلیلگران بر این عقیده هستند که پوتین هیچ علاقه ای به حذف ایران از معادله سوریه ندارد و حتی در صورت تمایل، وی از اهرم نفوذ و قدرت کافی برای انجام این کار برخوردار نیست. جان بولتون مشاور امنیت ملی جدید در آخر هفته گذشته بیان کرد که نشست آینده بین دو طرف می تواند احتمالا منجر به « مذاکره بزرگتر برای خروج نیروهای ایران از سوریه» شود.
«مایکل مک فائول» یکی از سفیران سابق آمریکا در مسکو گفت: « فکر می کنم این که پوتین بتواند دستور به خروج شبه نظامیان ایران از سوریه دهد، از اساس بسیار اغراق شده است. او از چنین اهرم قدرت و نفوذی برخوردار نیست.»
هر دو کشور روسیه و ایران در جنگ داخلی سوریه از بشار اسد پشتیبانی کرده اند. ده ها هزار شبه نظامی مورد حمایت ایران از نیروهای اسد در مقابل گروه های شورشی حمایت کرده اند. روسیه از سال 2015 به نفع بشار اسد حملات هوایی ترتیب داده است. همکاری مشترک آن ها در سوریه علاوه بر حفظ بشار اسد در قدرت توانست زمینه دستیابی به اهداف نهایی روسیه یعنی ممانعت از تغییر حکومت سوریه و جای پا در خاورمیانه را فراهم کند.
یوری بامین متخصص خاورمیانه در شورای امور بین الملل روسیه گفت: « من فکر می کنم اکنون برای همه روشن شده که روسیه به راحتی از همکاری با شرکای خود دست نمی کشد. اگر آن ها چنین قصدی را داشتند مدت ها پیش نسبت به اسد و ایران انجام داده بودند.»
ترامپ و پوتین بر اساس ترتیبات زمانی قرار است اولین نشست رسمی خود را در 16 جولای در هلسینکی برگزار کنند. هیچ دستور کار رسمی در مورد این نشست اعلام نشده است.
ریچارد نفیو عضو سابق تیم مذاکره کننده هسته ای آمریکا گفت: « می دانید اگر در نشست آینده، پرزیدنت ترامپ بر خروج نیروهای ایران و حزب الله از سوریه ، خروج بشار اسد از قدرت و گذار دموکراتیک و صلح آمیز در داخل سوریه تاکید کند ؛ روس ها تا لحظه خروج ترامپ و همراهانش از اتاق به آن ها خواهند خندید.»
مایکل مک فائول گفت که استراتژی پوتین ممکن است موافقت با یک مسئله مبهم باشد. او افزود: « این یک بازی کاملی مبتنی بر آرمان است؛ زیرا سالها طول می کشد تا آن ها به این هدف دست یابند و با این حال آن ها نمی توانند در این نشست از آن به عنوان نتیجه ملموس یاد کنند.» مقامات دولتی هر دو کشور همچنین در مورد وضعیت اوکراین و مسئله مداخله روسیه در انتخابات ریاست جمهوری نوامبر 2016 آمریکا صحبت می کنند.
