خطر جذب سرخوردگان به گروه‌های تروریستی

 راه امروز: اعلام نظر مقامات امنیتی کشور در خصوص ایرانی بودن عاملان حملات تروریستی 17 خرداد ماه، نشانه نفوذ تفکرات خطرناک تکفیری در میان برخی جوانان ایرانی است که هر چند اندک و ناچیز باشد، اما نکته‌ای قابل تأمل و در عین حال برای همه سیاست‌گذاران ارشد موجب نگرانی جدی است.

اگر تکفیری ها بتوانند سربازان خود را از میان جوانان ایرانی جذب کنند فاجعه ای درخور پیگیری است. خیل عظیم جوانان بیکار و فاقد زمینه های شغلی می تواند بستری مناسب برای نفوذ اهداف خطرناک تکفیری به داخل کشور باشد.

تکفیری ها از میان کسانی که چیزی برای باختن و از دست دادن ندارند و عمدتاً از طریق شبکه های مجازی اقدام به عضوگیری می کنند. برای جلوگیری از پیدایش و رشد اینگونه جریان های تکفیری شیوه های برخورد با جوانان باید مورد تجدید نظر جدی قرار گیرد.

جوانان سرمایه ها و ذخایر ملی کشور هستند، و طی سال های گذشته جمعیت قابل توجهی از آنان در معرض آسیب های اجتماعی سنگینی چون گرفتار شدن در دام اعتیاد به مواد مخدر خطرناک به خصوص مواد مخدر صنعتی و روان گردان ها قرار گرفته اند و متأسفانه شاهد فروپاشی بسیاری از خانواده ها به واسطه آلودگی جوانان به این مواد و بلای خانمان‌سوز بوده ایم. آلوده شدگان به مواد مخدر، می تواند به صورت بالقوه، سیاهی لشکری برای معاندین کشور ما محسوب شود و لذا بحث برنامه ریزی برای نسل جوان در دولت جدید با همکاری همه نهادهای تأثیرگذار و تصمیم گیر نظام یک وظیفه مبنایی است.

دوم اینکه دین مُبین اسلام یک شریعت انسانی و اخلاقی است و هدف آن رستگاری انسان هاست. اگر تفسیرهای سلیقه ای و متحجرانه رواج پیدا کند، خطر تکفیری ها جدی تر خواهد بود و انبوه جوانان پرشور کشور اگر از تعلیمات اصیل اسلامی بهره کافی را نبرده باشند بخصوص بیکاران و کسانی که از فاصله های فاحش طبقاتی رنج می برند ناخواسته به عنوان زمینه ساز و ابزاری برای ظهور و بروز حرکت های خطرناک تکفیری می توانند بکار گرفته شوند. اگر آئین تسامح و مدارا که از قواعد اخلاقی دین مقدس اسلام است در مناسبات سیاسی و اجتماعی رنگ ببازد خطر رشد تکفیری ها در بستر اعتقادات ناسالم و نادرست دینی اجتناب ناپذیر خواهد بود.

دین مقدس اسلام مسلمانان را صرف نظر از رتبه و درجه ایمانی آنان، مورد تکریم و احترام قرار داده و به واسطه اختلافات عقیدتی اجازه تعرض آنها به یکدیگر را نداده است. هرچند که تکریم و منزلت اصلی مربوط به انسان هایی است که از تقوای برتری برخوردارند.

در شریعت اسلامی سلمان و ابوذر را با وجود تفاوت های اساسی در نگاه و درجه معرفتی آنها، عضو یک تیم و در واقع برادر می داند و هر دو را به عنوان صحابه ارجمند رسول خدا در کنار هم قرار می دهد. تفاوت ننگاه ها و معرفت صحابه رسول خدا نیز گاهی بسیار گسترده بوده است. اما آنها هرگز به تکفیر همدیگر نپرداخته اند و هر کدام براساس میزان معرفت و درک خود، از دینداری بهره جسته و از مصاحبت پیامبر عظیم الشأن اسلام برخوردار گشته اند.

خطر تکفیری ها در قلمرو تفکر دینی جدی است، این خطر مهم را امام خمینی(ره) در بسیاری از گفتارها و نوشتارهای خود مورد توجه قرار داده و خطر تحجر در دین را به عنوان یک خطر نابود کننده و آسیب رسان برای دینداران معرفی کرده اند. هر اقدامی به نام دین و مذهب که بر مبنا و محور بصیرت و خردورزی نباشد آسیبی برای موجودیت و هویت حقیقی دین تلقی می شود. محصول نهایی دین باید حاکمیت فضیلت، اخلاق و رعایت حقوق عمومی انسان ها باشد. هیچ مسلمانی بدون حکم بیّن شرعی نمی تواند آسیب رساندن به همنوعش را مُجاز بشمارد و اگر حکم بیّن شرعی براساس اجتهاد همه جانبه در پرتو دین و عقلانیت صورت نگیرد، قطعاً به تباهی تفکر دینی خواهد انجامید و اساسا اجرای هر حکمی نیز منوط به اجازه رسمی حکومت خواهد بود.

کسانی که با تفسیرهای سلیقه ای و کاریکاتوری از منظومه عظیم تفکر دینی (که رهبری معظم انقلاب بدان مکرر تأکید داشته اند) بخواهند دین را به شکل موهوم و نادرست به مردم معرفی کنند به زمینه های تفکر تکفیری دامن خواهند زد. نگاه دینی در روابط انسانها عرصه تساهل و تسامح است و این منافی با انجام وظایف شرعی از جمله جهاد و دفاع در برابر دشمنان دین خدا و مردم نیست و در واقع مصداق رحماء بینهم در میان امت پیامبر است و بنای اسلام بر شریعت سهله و سمحه، مؤید پرهیز از برخوردهای تکفیری در میان مسلمانهاست. هیچ تفکر بشری نباید حقیقت مطلق پنداشته شود و فقط ذات اقدس باری تعالی حقیقت مطلق است، که با آگاهی به زوایای زندگی انسان¬ها و رفتارهایشان آنها را به رفق، مدارا و همزیستی مسالمت آمیز و پرهیز از مجادله و کینه توزی فراخوانده است.

منبع: خبر آنلاین