شنبه(29 خرداد) کپسول سایوز پس از طی یک مسافت طولانی با استفاده از چتر نجات در قزاقستان به زمین رسید و سه فضانورد روسی،انگلیسی و آمریکایی را به خانه رساند. این سفر اما چطور صورت گرفت؟
به گزارش راه امروز، فضاپیمای سایوز پرکارترین، پراستفاده‌ترین و پرعمرترین فضاپیمای سرنشین‌دار جهان است. این فضاپیما در اوایل دهه شصت میلادی زیر نظر سرگئی کارالیوف ابتدا به منظور سفر انسان به ماه طراحی شد. پس از پایان مسابقه فضایی برای رسیدن به ماه، سایوز برای حمل فضانوردان شوروی سابق و سایر کشورها به ایستگاه‌های فضایی سالیوت و آلماز بکار رفت.
در سال ۱۹۷۵ میلادی در طی پروژه آزمایشی آپولو-سایوز نقش مهمی بازی کرد، و پس از آن وسیله اصلی برای رفت‌وآمد به ایستگاه فضایی میر بود. امروزه، گونه‌های جدید فضاپیمای سایوز برای فرستادن فضانوردان به مدار زمین و ایستگاه فضایی بین‌المللی بکار می‌روند.
این فضاپیما ظرفیت حمل سه فضانورد را دارا است. در مرحله پرتاب به فضا و بازگشت به زمین، فضانوردان لباس فضایی می‌پوشند تا حوادث احتمالی مانند افت فشار کابین خطری متوجه آنان نکند.
اما فضانوردان آمریکایی چگونه بدون در اختیار داشتن فضاپیمای شاتل عازم این ایستگاه می شوند؟ پاسخ ساده است: آنها بابت هر نفر 71 میلیون دلار به روسیه می پردازند و سفرهای خود به ایستگاه فضایی یا بالعکس را از طریق فضاپیمای سایوز انجام می دهند.
این فضاپیما ظرفیت حمل سه فضانورد را دارا است. در مرحله پرتاب به فضا و بازگشت به زمین، فضانوردان لباس فضایی می‌پوشند تا حوادث احتمالی مانند افت فشار کابین خطری متوجه آنان نکند.
