به گزارش راه امروز- فرهاد کیانفرید: متاسفانه تا امروز به تخلفات انتخاباتی
رسیدگی نشده است. زیرا جدا از اون قانون هایی که به عنوان مثال اعلام کرده است که
نمی تواند نامزدهای انتخاباتی را دستگیر کرد، یک تفکری وجود دارد که معتقد است که
اگر تخلف از سوی کاندیدای شکست خورده انجام شد که دیگر به مقدار کافی تنبیه شده و
لازم نیست تخلفاتش هم به آنها اضافه شود. اگر هم پیروز انتخابات است که نماینده
مجلس محسوب می شود و دیگر نمی توان به راحتی محکومش کرد.» این را حجت الاسلام موسی
قربانی ، معاون قضائي ديوان عدالت اداري می گوید. وی که در سال های 74 تا 90 به
عنوان نماینده مجلس فعالیت کرده در گفت وگو با «راه امروز» به بررسی
فضای انتخابات اسفند ماه پرداخته است که در ادامه میخوانید:
راه امروز: برخی از تحلیلگران سیاسی بر این باور هستند که انتخابات دهمین دوره
مجلس شورای اسلامی تاحدود زیادی با دوره های قبل متفاوت است. آیا با این تحلیل
موافق هستید؟
بله.
به نظر من تا حدود زیادی این نظر صحیح است. بطور کلی در هر دورهای
انتخابات بنا به دلایلی با دوره های قبل متفاوت است و از اهمیت بیشتری برخوردار
است. این دوره هم شرایط خاصی در فضای داخلی و بین المللی پیش آمده است که انتخابات
اسفند ماه را بسیار تحت تاثیر قرار داده است و تمایل و رغبت برای حضور تمامی
جریانات سیاسی افزایش پیدا کرده است.
راه امروز: یکی از مشکلاتی که این روزها اصولگرایان با آن روبرو هستند عدم اتحاد
تلاش برای دست یابی به همگرایی است. اما تا امروز هیچ نشانه مشخص و روشنی مبنی بر
نزدیک شدن این جریان سیاسی به این هدف دیده نشده است. فکر می کنید در زمان باقی
مانده تا انتخابات می توانند به نتیجه مطلب دست پیدا کنند؟
بايد
این مسئله را دسته بندی کرد. این بحث اتحاد و همگرایی که مطرح می شود عمدتا مربوط
به کلان شهرها است که درحال نزدیک شدن به اتحاد است. البته قطعا دستیابی به این
اتحاد مشکل خواهد بود؛ اما مطمئن باشید که اصولگرایان تا حدود زیادی به اتحاد مورد
نظر خودشان نزدیک شده اند. اما اگر کلان شهرها را کنار بگذاریم، در استان ها و
شهرستان های کوچک کاملا مربوط به شخص است. به عنوان مثال اكنون در حوزه انتخابی
قائنات، اصولگرایان خیلی راحت به وحدت می رسند. زیرا چون در جاهایی نظیر قائنات
وزن کاندیداها فاصله زیادی با یکدیگر دارد. یعنی اگر من به عنوان یکی از نامزدها
معرفی بشوم همه می دانند که من می توانم رای لازم را کسب کنم. بنابراین در چنین
شرایطی هیچ گاه یک اصولگرا حاضر نمی شود با من رقابت کند. لذا صرفا در
جاهایی که وزن نامزدها نزدیک به هم هست دستیابی به اتحاد سخت است.
راه امروز: ارزیابی تان از وضعیت جریان مقابل (اصلاح طلبان) چیست؟
در
وهله نخست اصلاح طلبان با یک ابهام جدی روبرو هستند که آن هم تائید صلاحیتهای
آنها است. زیرا در این دوره چهره هایی ثبت نام کرده اند که ردصلاحیت شدنشان کاملا
طبیعی و قابل پیشبینی است. دلیل اینکار آنها هم استفاده سیاسی از این رد صلاحیت
ها است. زیرا اگر توجه کنیم، ميبينيم هیچ وقت 12 هزار نفر برای انتخابات ثبت نام
نمیکردند؛ از این تعداد حدود یک سوم تا نصف افراد منتسب به جریان اصلاح طلب
هستند. اما مشکل دومشان این است که به نظر من اصلاح طلبان برخلاف آنچه که نشان می
دهند از لحاظ اتحاد داخلی بسیار مشکل دارند. دلیل این مسئله هم تعداد زیاد آنها
است. همیشه اقلیتها سریعتر به وحدت میرسند. از آنجایی که دولت هم در اختیار
آنها است و فکر میکنند فضا برای حضورشان مناسب است، اختلافاتشان افزایش پیدا کرده
است.
راه امروز: با توجه به اینکه شما از مجلس پنجم تا هشتم نماینده بودید و مجلس ششم
را نيز تجربه کردید. فضا برای اصولگرایان که در آن دوره اقلیت بهارستان بودند،
چگونه بود؟
در
آن دوره اصلاح طلبان محدودیتهای زیادی برای ما ایجاد
کرده بودند، اما چون تریبون مجلس کاملا آزاد و باز است ما میتوانستیم
حرفمان را بزنیم. اما با وجود این محدودیتها، اقلیتهای مجلس ششم عملکرد بسیار
خوبی داشتند. حتی اعتقاد من بر اين است که دلیل نتیجه انتخابات مجلس هفتم، همین
عملکرد مناسب و خوب اقلیت اصولگریان بود. البته به هیچ وجه انتظارش را نداشتیم.
دلیل اصلي اینکه باهنر از کرمان و یحیوی از بروجرد کاندیدا شدند، این
بود که فکر میکردند که در تهران رای ندارند.
راه امروز: با چه محدودیتی در آن زمان روبرو بوديد؟
به
طور کلی مدیریت مجلس امکان عملکرد به ما نمی داد. به طور مثال کمیسیون مناسب برای
اقلیت نمیگذاشتند، گاهی روزها در صف تعیین کمیسیون میماندیم یا
مسئله اعتبارنامه آقای حدادعادل که ماه ها در مجلس معطل ماند.
راه امروز: در مجلس ششم بر سر چه موضوعاتی اصولگرایان با اصلاح طلبان اتفاق نظر
داشتند؟
با
همه نه؛ اما با برخی از اصلاح طلبان گاهی همراه بودیم. مثلا درباره ریاست آقای
کروبی ما با برخي از اصلاح طلبان موافق بودیم. چون آنزمان مشارکتیها به دنبال
ریاست شخص دیگری بودند. یا در رای اعتماد به یکی از وزرا، ما با مجمع
روحانیون وحدت نظر داشتیم و هر دو گروه موافق فرد مورد نظر نبودند. درباره نایب
رئیسی آقای انصاری هم ما از نظر برخی اصلاح طلبان حمایت کردیم. البته موفقیت آمیز
نبود.
راه امروز: ارتباط شما با اصلاح طلبان چگونه است؟
من
با اصلاح طلبان میانه رو رابطه خوبی دارم. حتی آقای خاتمی به من میگفتند:
«مخالف نجیب». در واقع برخي از اصلاح طلبان
معتقد
بودند كه بسیار آدم منطقی هستم. البته میان ما هم افراد تندرو و چماقی بودند؛ اما
من به هیچ وجه موافق این قبیل رفتارها و اقدامات نیستم.
راه امروز: پس با این توضیح، نباید خیلی موافق اقدامات و طرز تفکر جبه پایداری
باشید...
ببینید
وقتی بحث منطق را مطرح می کنیم، هرکسی که برای خودش منطق داشته باشد در این چارچوب
قرار می گیرد. آنها هم تا جایی که منطقی عمل کنند برای ما قابل قبول هستند. اما
وقتی که از چارچوب منطق خارج شوند؛ اهمیتی ندارد چه کسانی هستند، من به
هیچ وجه تائیدشان نمیکنم.
راه امروز: با توجه به اینکه شما در این سالها فعالیت قضایی داشتید، فکر میکنید
قوه قضائیه تا چه حد ميتواند در انتخابات تاثیرگذار باشد؟
این
یک نکته مهم و کلیدی است که متاسفانه طی این سالها در کشور ما نادیده گرفته شده
است. اگر توجه کرده باشید تا امروز به تخلفات انتخاباتی رسیدگی نشده است. زیرا جدا
از قوانیني که اعلام کرده، نمیتواند نامزدهای انتخاباتی را دستگیر کرد، یک تفکری
وجود دارد که معتقد است که اگر تخلف از سوی کاندیدای شکست خورده انجام شد که دیگر
به مقدار کافی تنبیه شده و لازم نیست تخلفاتش هم به آنها اضافه شود. اگر هم پیروز
انتخابات است که نماینده مجلس محسوب می شود و دیگر نمی توان به راحتی محکومش کرد.
اما واقعیت این است که اگر بلافاصله با تخلفی كه صورت می گیرد، وارد عمل شود و با
آن برخورد کند، مشکل قابل حل است و دیگر کار به اینجا نمیکشد.
راه امروز: «موسی قربانی» امروز با قربانی مجلس هشتم چه تفاوتی دارد؟
اینجوری
توضیح میدهم که قربانی 90 به علاوه تجربیات تازه در مدت فعالیت در دیوان عدالت از
باب تعامل با دستگاه های اجرایی به علاوه تجربیات کسب شده از نمایندگان فعلی منهای
بداخلاقیهای قبلی مساوی است با قربانی 94.
راه امروز: اين بدان معناست كه اين بار در مجلس با خبرنگاران درگیر نمیشوید؟
من
با خبرنگاري درگیر نشدم. خبرنگار آمد و بر روی صندلی قاضی نشست و قضاوت کرد. اینجا
بود که من گفتم به آنها ربطی ندارد و صرفا می تواند سوال بپرسند و نباید قضاوت
کنند. واقعیت این است که خبرنگاران گاهی دنبال این هستند که با سوال پیچ کردن من و
امثال من، آنچه که در ذهن خودش هست را از زبان من منعکس کند. این مسئله من را
ناراحت میکند. در ماجرای مورد نظر شما هم خبرنگار سوال کرد «نظر شما راجع به
جنایات کهریزک چیه؟» به هر حال این نوعی اتهام تلقي ميشد
که هنوز هم ثابت نشده بود...