به گزارش راه امروز، چندروز
پیش یاسمین 28 ساله و آتنا 32 ساله به جرمِ زورگیری اعتراف کردند. این دو
زن شهریورماه یک مردِ جوان را با فریب به خودرویشان کشانده و هرآنچه داشت
را از او گرفتند. با تحقیقات انتظامی معلوم می‌شود که این دو زن قبلا نیز
زورگیری کرده‌اند.
یاسمین
و آتنا تنها زنانی نیستند که تابه‌حال به عنوان زورگیر دستگیر شده‌اند.
آذرماه امسال باندِ زورگیری در غرب تهران شناسایی و دستگیر شدند که دو زن
در میان آنها حضور داشتند.
همچنین
در برخی از اخبارِ حوادث، همکاری مشترک زنان بامردان زورگیر را
خوانده‌ایم. اخباری که با یک بررسی اجمالی این سئوال را به ذهن متبادر
می‌کند که آیا "زنان زورگیر" زیاد شده‌اند.
مریم
جمشیدی با تایید اینکه زنان زورگیر زیاد شده‌اند، می‌گوید زنان از مردانِ
زورگیر و زنانِ دیگری از این زنانِ زورگیر یاد می‌گیرند که آنها نیز
می‌توانند زورگیری کنند.
مریم جمشیدی همچنین در گفتگو با فرارو
اظهار کرد: در بزهکاری عوامل ساختاری و فردی تاثیر گذارند. عوامل ساختاری
عوامل خارجی محیطی است که یک فرد در آن قرار گرفته‌است. عوامل فردی نیز به
خود شخص برمی‌گردد که تحت تاثیر عوامل تربیتی و به گفته برخی نظریه‌پردازان
حتی ژنتیکی است.
عضو
انجمن جامعه‌شناسی ایران درباره تفکیک‌پذیر نبودن بزه به لحاظ جنسیتی گفت:
برای تبیین جرم و انحراف دو دسته از نظریات زیست‌شناختی و اختلال عاطفی
مورد استفاده قرار می‌گیرد. این نظریات در تحلیل جرم زنان هم می‌توانند
استفاده شوند. مثلا گفته می‌شود کمبودهای عاطفی می‌تواند زنان را در
دست‌زدن به بزه تشویق کند.
عضو
گروه جامعه‌شناسی با تاکید بر اینکه بزهکاری زن و مرد نمی‌شناسد ادامه
داد: ما در برخی بررسی‌های انجام‌شده می‌بینیم که نسبت‌به جرم نیز نگاه
جنسیتی وجود دارد. بنابراین آیا باید گمان کنیم که زورگیری یک بزه مردانه
است که در زنان در حال شکل‌گیری است؟ نه، بزهکاری هم زنانه و هم مردانه
است.
وی
با اشاره به کم‌شدن تفاوت میان زن و مرد در جهان امروز گفت: در شهرهای
بزرگ تفاوت میان زنان و مردان به‌خاطر نقش‌هایی که دارند کمرنگ شده‌است.
مرز زن و مرد در کشور ما هر روز بیشتر به یکدیگر نزدیک می‌شود. مثلا اگر
زمانی زنی نان‌آور خانواده‌اش نبود، حالا زنانِ زیادی نان‌آور هستند.
جمشیدی
تصریح کرد: در مورد زورگیری نیز اینطور به نظر می‌اید که این بزه یک بزه
مردانه است؛ اما در شرایط امروز دیگر چنین تفکیکی نباید انجام داد.
وی
همچنین گفت: با توجه به اخبار می‌بینیم که حضور زنان در جرمِ زورگیری در
حال افزایش است. برای این اتفاق نمی‌توان علت مشخصی تعیین کرد و گفت که به
خاطر فلان علت فراوانی زنان زورگیر بیشتر شده‌است.
عضو
انجمن جامعه‌شناسی ایران علت زورگیری در زنان و مردان را یکسان خوانده و
توضیح داد: از نظر من اقتضائات زندگی شهری باعث شده که اگر مردی دست به
بزهی مانند زورگیری بزند، بعد از مدتی یک زن نیز همین کار را انجام دهد.
اقدام به زورگیری توسط زنانی که دست به این کار می‌زنند همان علتی را دارد
که در زورگیری توسط مردان وجود دارد.
وی در ادامه اظهار کرد: افرادِ زورگیر گمان می‌کنند که امنیتی بیشتری پس از زورگیری نسبت به جرم‌های دیگر برای آنها وجود دارد.
این
پژوهشگر با اشاره به اینکه زورگیری می‌تواند در شرایطی یک بزه با خطر کمتر
باشد گفت: ما می‌دانیم که مردم بنا بر توصیه‌هایی ترجیح می‌دهند در برابر
فردِ زورگیر واکنشی منفعلانه بروز دهند و مقاومت نکنند. همین نگاه به
زورگیری یکی از دلایلی است که زنان گمان کنند آنها نیز می‌توانند با
احتمالِ کمتر به دام بیفتند.
جمشیدی
ادامه داد: همچنین از نظر من در جهان امروز که جهانی رسانه‌ای است، اطلاع
پیدا کردن از انواع بزهکاری می‌تواند آن را گسترش دهد.
عضو
گروه جامعه‌شناسی زنان انجمن جامعه‌شناسی ایران با تاکید بر این نکته که
زنان می‌توانند زورگیری را یاد بگیرند شرح داد: اطلاع زنان در دنیای
ارتباطات و رسانه از فرم‌های مختلف بزهکاری باعث شده که حق انتخاب آنها
بیشتر شود.
وی
در ادامه گفت: بنابراین اگر زنی زورگیری کند، زنان دیگری هم متوجه می‌شوند
که زنان نیز می‌توانند زورگیری کنند و به همین‌صورت یک بزه در میان زنان
شروع به گسترده‌شدن می‌کند.
مریم
جمشیدی در نهایت اظهار کرد: اقتصاد را نیز نباید در این میان ندیده گرفت.
به گفته نظریه‌پردازان اقتصاد همواره یکی از دلایل اجام جرم و بزه در یک
جامعه است. اگر فردی به لحاظ معیشت دچار اختلال شود، امکان دارد که یکی از
گزینه‌های پیشِ رویش زورگیری باشد.
