به گزارش سرویس فناوری ایسنا، محققان آزمایشگاه ملی سندیا، با مطالعه بر روی بارج‌ها - نوعی شناور بزرگ - پیل‌سوختی به این نتیجه رسیدند که این گونه بارج‌ها، بدون ایجاد آلودگی و سر و صدا در بندرگاه‌ها، می‌توانند توان مورد نیاز چند نوع از کشتی‌ها را تامین کنند.
کشتی‌های پهلوگرفته در بندرگاه‌ها برای اینکه توان لازم خود را بدون روشن کردن موتورهای آلوده‌کننده شان تامین کنند، به یک منبع توان در ساحل متصل می‌شوند که به این فرآیند اصطلاحاتی نظیر توان جایگزین دریایی، توان ساحلی یا اتوی سرد (cold-ironing) اطلاق می‌شود. بنابراین بارج‌های پیل‌سوختی می‌توانند منبع جدیدی برای اتوی سرد باشند.
بر اساس این مطالعه، توان کشتی‌هایی مانند کشتی‌های تفریحی، کشتی‌های حامل بارهای منجمد و بعضی از انواع تانکرهای مایع را نمی‌توان از این طریق تامین کرد؛ چرا که این کشتی‌ها برای زمان‌های طولانی به چندمگاوات انرژی نیاز دارند و برای تامین آنها باید از واحدهای پیل‌سوختی چندمگاواتی و مخازن بزرگ هیدروژن بهره برد که در عمل امکان‌پذیر نیست؛ اما کشتی‌های کانتینربر، تانکرهای معمولی، کشتی‌های حامل بارهای خشک، کشتی‌های ماهیگیری و یدک‌کش‌ها برای چنین کاربردی مناسب هستند، چرا که توان مورد نیاز آنها در هنگام پهلوگیری کمتر از یک مگاوات است.
در این مطالعه یک راهبرد ساده شامل یک پیل‌سوختی پلیمری بر روی یک بارج ارزیابی شده است. برای تامین توان یک کشتی باری متوسط (4/1 مگاوات در طول 48 ساعت) به 4 کانتینر 12 متری برای جای دادن سامانه پیل‌سوختی و مخزن هیدروژن نیاز است که به آسانی می‌توان آنها را روی یک بارج قرار داد. برای کشتی‌هایی مانند یدک‌کش‌ها که توان کمتری نیاز دارند سامانه پیل‌سوختی و مخزن هیدروژن را می‌توان داخل یک کانتینر جای داد.
تولید توان کمکی برای کشتی‌های پهلوگرفته که معمولاً توسط مولدهای دیزلی صورت می‌گیرد، منبع تولید گازهای گلخانه‌یی است.
بر اساس یک مطالعه در سال 2004، آلایندگی کشتی‌ها در یک بندر نسبتاً شلوغ برابر آلایندگی 500 هزار خودرو می‌باشد. اخیراً بنادر کالیفرنیا برای فرآیند اتوی سرد از برق شبکه استفاده می‌کنند که این کار پیچیده و هزینه‌بر است و در واقع آلودگی را به منبع تولید برق انتقال می‌دهد.
