به گزارش
راه مردم، مصطفی حق بین، سرویس سیاسی انتخاب: طی روزها و هفته های اخیر، بارها و بارها احساسات یک ملت مورد کم توجهی قرار گرفت، یک بار به شهادت رسیدن فلان مرزبان به گروگان گرفته شده را تایید کردند، بار دیگر را کردند و احتمال زنده بودنش را مطرح کردند، سپس گفتند پیکرش را به ایران فرستاده اند و دست آخر، همه چیز را تکذیب کردند! این وضعیت، البته نه عامدانه که به خاطر ضعف شدید وزارت کشور در ماجراهای اخیر است.
به گزارش سرویس سیاسی «انتخاب» ؛ یکی از مسایل مهمی که درماجرای به گروگان گرفته شدن مرزباران ایرانی - ازبهمن ماه سال گذشته تا امروز- خودنمایی می کند، و وزارت کشور بایستی آن را به صورت جدی مورد توجه قرار دهد، ناهماهنگی مشهود - یا شاید بی اهمیتی - در اطلاع رسانی از روند پی گیری این ماجراست ؛ چرا که کم توجهی به عامل رسانه و بی دقتی در حوزه اطلاع رسانی هم اقدامات مجموعه نیروهای عمل کننده (امنیتی ،انتظامی ، نظامی ، دیپلماتیک و...) را در مظان خطرات جدی قرار می دهد، هم از رسانه به عنوان یکی ازتاثیرگذارترین عوامل غفلت خواهد شد و از همه بدتر، درخلاء خبری، فضا برای دخالت عوامل غیر مسئول ، یا مصاحبه هایی از سر ناهماهنگی و بی دقتی افراد و ادارات مسئول فراهم می شود که انها بدون توجه به بازتاب و عوارض سخنانشان ، هم افکار عمومی را ملتهب کنند و هم بر روند کار اثر منفی می گذارند.
این مسئولیت، البته قبل از هر فردی به عهده وزیر محترم کشور است که در این مورد بایستی اشکالات گفته شده را به نحوی ترمیم کند.
اگر از اشکالات سیستم رسانه ای دولت و همینطور واکنش های نه چندان درست برخی مسئولین در روزهای گروگانگیری 5 مرزبان و ادعای شهادت «جمشید دانایی فر» بگذریم ، بررسی تنها بخشی از واکنش های مقامات مسئول و غیر مسئول، ضعف مشهود وزارت کشور در ماجراهای اخیر را نشان می دهد :
جیش العدل: یکی از گروگان ها را اعدام کردیم
معاون اطلاعات مرزبانی ناجا: تایید نمی کنیم
وزارت کشور تایید کرد: مرزبان ایرانی به شهادت رسیده است
جمعی از نمایندگان مجلس با صدور بیانیه ای شهادت مرزبان ایرانی را تسلیت گفتند
وزارت کشور: خبر شهادت مرزبان موثق نیست
معاون ظریف: جیش العدل بلوف می زند!
احمد‌ی‌مقدم: هنوز سندی دال بر شهادت مرزبان ایرانی نداریم
استاندار سیستان و بلوچستان: ارفادی در آنسوی مرزها در حال مذاکره با تروریست ها هستند، اخبار خوشی در راه است
استاندار سیستان و بلوچستان: نگفتم مذاکره کردیم
وزارت کشور: مذاکره ای با تروریست ها در کار نیست
ادعای بی‌بی‌سی: کشف جسد یک ایرانی در پاکستان/ جیش العدل مسئولیت کشتن وی را به عهده گرفته
منبع ایرانی: جسدی تحویل نگرفته‌ایم
وزارت کشور : خبر تحويل يک جسد به مقامات ايراني را تاييد نمي کنيم
وزارت کشور ادعای توافق برای تبادل ۳۴ زندانی با مرزبانان ربوده‌شده را تکذیب کرد
جیش العدل: مرزبانان را آزاد کردیم
سخنگوی وزارت کشور: تایید نمی کنیم
کوثری (عضو کمیسیون امنیت ملی): مرزبانان و پیکر مرحوم دانایی فر به مقامات ایرانی در پاکستان تحویل شده
جیش العدل: جسد را تحویل نداده ایم
حقیقت پور (نائب رئیس کمیسیون امنیت ملی): وزارت کشور خبر تحویل مرزبانان ربوده شده به رابط جمهوری اسلامی را تکذیب کرد
جیش العدل: تاکنون زمان و مکانی برای تحویل مرزبانان ایرانی تعیین نشده
استاندار: خبر دقیقی ندارم
استاندار: در مورد شهادت دانایی فر مطمئن نیستیم، مرزبانان ایرانی در اختیار «نیروهای مردمی با فعالیت دوسویه» قرار گرفته اند!
استاندار: تکذیب می کنم، مرزبانان ایرانی در اختیار نیروهای مردمی نیستند
نزدیکان ملوی عبدلحمید: مرزبانان به علمای اهل سنت تحویل داده نشده‌اند
رایزن فرهنگی ایران در پاکستان: دانایی فر شهید شده، مرزبانان تحویل نیروهای امنیتی ایران شده اند
و ....
اما در مورد این اظهارات ضد و نقیض و عجیب و غریب - که موارد فوق، تنها بخش کوچکی از آن است - سئوالاتی به ذهن می رساند که پاسخ به آنان البته روشن است:
1. ریزش اطلاعات حساس امنیتی - که ریزترین آن، به مسایل مهم امنیت گره خورده - آنهم از سوی چهره های غیرمسئول و نامرتبط چه معنایی دارد؟
2. با وجودی که همه ی جریان های غیرمسئول، در این مورد اظهارنظر فرمودند، چرا مسئول اصلی که وزارت کشور است، سکوت را ترجیح داده؟
3. چرا آقای اسماعیل کوثری ، بی اطلاع از اتفاقات و بدون توجه به احساسات خانواده ی مرزبانان ، خبر از شهادت قطعی «دانایی فر» و تحویل پیکر وی داده است؟
4. آقای حقیقت پور در چه جایگاهی قرار دارد که نظر وزارت کشور را در مورد «عدم تحویل مرزبانان» تکذیب کرده اند؟ مگر وزارت کشور، خود وزیر و سخنگو ندارد؟
5.... و سوال اصلی اینکه، وزارت کشور کجاست؟ مسئولینش مشغول چه کاری هستند؟ آیا این وزارتخانه وظیفه ای جز اطلاع رسانی فوری در این زمینه دارد؟ چرا هیچ سیستم مشخصی برای پاسخگویی و تایید و رد اخبار در این وزارتخانه حساس نیست؟ وزیر محترم کشور، کجاست و مشغول چه فعالیتی است که این ماجرای حساس را ، به پرونده ای فرعی در وزارتخانه ی خود تبدیل کرده است؟
6. جناب استاندار سیستان و بلوچستان که طی این ایام، منبع اخبار غیر موثق و نامعتبر بودند ، پاسخ دهند که «مرزبانان ایرانی در اختیار نیروهای دوسویه مردمی هستند» ، یعنی چه؟ آیا منظور این است که این گروه خارق العاده از نیروهای مردمی، هم از تروریست ها هستند و از از جمهوری اسلامی؟!
7. آقای استاندار که در یکی از اظهارات بی سابقه ی خود ، مدعی مذاکره با «جیش العدل» شدند ، پاسخ دهند که اصل «مذاکره» با یک گروهک تروریستی چه معنایی دارد؟ آیا ایشان، چنین گزاره ای را به معنای به رسیت شناختن یک گروهک قاجاقجی و جانیتکار، نمی دانند؟!
اساساً پاسخگویی ایشان، آنهم به صورت مکرر و مفصل با رسانه های مختلف ، چه معنایی دارد؟ مگر وزارت کشور، راساً نباید در این مورد اطلاع رسانی کند؟ آیا وظیفه استاندار ، مدیریت بحران در استان خود است یا اطلاع رسانی در مورد بحران؟!
8. از سیستم رسانه ای دولت از جمله معاونت ارتباطات دفتر رییس جمهور و وزارت ارشاد - با توجه به سوابق کم نظیرشان در کوتاه آمدن در برابر مسائلی به مراتب ساده تر از این بحران و رهاسازی مهمترین مسائل رسانه ای کشور به حال خود - نمی توان انتظار و توقعی بیش از این داشت، اما چگونه است که پس از 35 سال ، هنوز برخی مدیران باسابقه چون آقای رحمانی فضلی ، نه تنها از قدرت کافی برای مدیریت این بحران - که قابل مقایسه با بحران های امنیتی دهه های پیشین نیست - برخوردار نیستند ، بلکه از پس مدیریت فضای رسانه ای کشور هم برنمی آیند؟!
9. و دراین میان ، وظیفه رسانه ها چیست؟ آیا باید اخباری که از سوی مقامات - ولو غیرمسئول - منتشر می شود را بایکوت کرد ، یا نسبت به انتشار پررنگ آن اقدام کرد؟!
کاش حضرات، لااقل پاسخ دهند که اصلی ترین وظیفه وزیر محترم کشور و وزارت خانه تحت امرشان - بدون در نظر گرفتن بحران اخیر - چیست؟
