غلامحسین کرباسچی، فعال سیاسی، درباره نظر رئیس جمهور برای رفع فیلترینگ از طریق شورای‌عالی فضای مجازی گفت: «من خیلی اطلاعی از کار‌های آقای پزشکیان ندارم، اما به نفع ایشان نیست که موضوع رفع فیلترینگ به عقب بیفتد. قول و قرار ایشان با مردم روی زمین مانده است.»
دولت چهاردهم بر شعار «وفاق ملی» به عنوان راهبرد اصلی خود تأکید کرده است. این مفهوم نه تنها به عنوان یک شعار بلکه به عنوان اصلی بنیادین برای بهبود وضعیت اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کشور مطرح شده است. با وجود تلاش‌های زیادی که برای تحقق وفاق ملی انجام شده، چندین چالش و مانع بر سر راه موفقیت رئیس جمهور وجود دارد.
به گزارش انتخاب، غلامحسین کرباسچی، فعال سیاسی، درباره نظر رئیس جمهور برای رفع فیلترینگ از طریق شورای عالی فضای مجازی گفت: من خیلی اطلاعی از کار‌های آقای پزشکیان ندارم، اما به نفع ایشان نیست که موضوع رفع فیلترینگ به عقب بیفتد. قول و قرار ایشان با مردم روی زمین مانده است. برخی مدعی‌اند که به وفاق می‌ارزد، اما من شک دارم که مردم مسائلشان حل نشود تا ما چهار نفر آدمی که از قبل هم می‌دانستیم چه نظری دارند و نظرشان هم به سادگی تغییر نمی‌کند، کار را عقب بیندازیم. این کار‌ها سلیقه‌ی پزشکیان است و تا حدی از آن جواب می‌دهد. شعاری به عنوان وفاق مطرح شده که تا یک جا‌هایی خوب است، اما یک سری مشکلات جدی هم دارد. برخی از این شورا‌ها و اعضایشان باید مورد بازنگری قرار بگیرد.
وی درباره جایگاه قانونی شورای عالی فضای مجازی و صلاحیت چهره‌های حقیقی آن بیان کرد: شورای عالی فضای مجازی جایگاه قانونی‌اش محل سؤال است. مشخص نیست اعضای آن چقدر صلاحیت دارند که برای کل ملت تصمیم بگیرند. مثلاً همین آقای عاملی که یک طلبه‌ای است چه صلاحیتی دارد تصمیم گیر موضوعی باشد که به زندگی روزمره تمام ملت مربوط است. چرا چند نفر دیگر جای این افراد نیستند؟ اینها چه صلاحیتی دارند؟ یک زمان در شورای عالی انقلاب فرهنگی بودند، چرا باید در اینجا هم تصمیم گیر باشند؟ اینها نمایندگی از مردم دارند؟ نمایندگی از اسلام دارند؟ یعنی اینها بهترین کسانی هستند که می‌توانند برای کل ملت تصمیم بگیرند؟
این فعال سیاسی درباره‌ی مواضع رئیس جمهور در مواجهه با مسائل اساسی کشور بیان کرد: ما امیدواریم که مشکلات روی زمین نماند. ایشان می‌گوید به هر کجا می‌خواهیم دست بزنیم می‌گویند دست نزنید. همان موقع هم که ایشان با قاطعیت حرف می‌زد، کسانیکه با مسائل واقعی کشور درگیر بودند خیلی خوششان می‌آمد، اما مطمئن بودند به این سادگی مسائل حل نمی‌شود. به امید اینکه شاید مشکلات حل شد با ایشان همراهی کردند. من موقع انتخابات در مقابل حرف‌ها و شعار‌های ایشان راضی بودم، اما در بحث‌های خصوصی و جمعی همه معتقد بودند که حرف‌های پزشکیان به این سادگی قابل اجرا نیست. مثلاً موضوع فیلترینگ که بار‌ها من گفته‌ام آیا واقعاً او می‌تواند فیلترینگ را بردارد؟ البته اگر کسی بخواهد عملیات شجاعانه‌ای انجام دهد شدنی است، اگر دستور رفع فیلترینگ دهد چه اتفاقی می‌افتد؟ شاید اگر کسی غیر از پزشکیان بود که مقداری شعار وفاق نمی‌داد، جرات می‌کرد و بدون کسب نظر عده‌ای، فیلترینگ را برمی داشت.
کرباسچی درباره شعار وفاق ملی گفت: نمی‌توان به عملکرد پزشکیان برچسب باج دادن را چسباند. مسأله اینجاست که وفاق تا کجا؟ جلوی چه کسانی؟ درست است ما نباید در کشور دعوا راه بیندازیم، اما این صلح اگر به قیمت این تمام شود که رای‌دهندگان به تو شرمنده شوند، درست نیست. شعار دعوا نکنیم خوب است، اما نه به قیمت اینکه مردم ناراضی شوند. کسانیکه رأی ندادند حالا می‌گویند دیدید گفتیم رأی ندهید؟
