گرانیکا، تابلویی در دست دکتر روحانی

به گزارش راه مردم، شهری در اسپانیاست، به نام گرانیکا؛ این شهر در جریان جنگ داخلی اسپانیا یعنی از سال 1936 تا سال 1939 میلادی توسط نیروهای هوایی ارتش آلمان درحالی که هنوز جنگ جهانی دوم شروع نشده بود به صورت مخفیانه بمباران شد. در جریان بمباران؛ این شهر آسیب بسیار زیادی دید. پابلو پیکاسو نقاش مشهور ایتالیایی تابلویی را از این شهر ویران شده کشید که به نام «گرانیکا» مشهور شده است. پیکاسو در جریان جنگ جهانی دوم در پاریس اشغال شده زندگی می‌کرد یکی از افسران ارتش آلمان نازی که گاهی از آقای پیکاسو احوالپرسی می‌کرد. همان طور که تابلو‌های موجود در کارگاه را می‌دید. به تابلوی گرانیکا می‌رسد و از وی می‌پرسد که این کار شماست! پیکاسو فورا جواب می‌دهد و می‌گوید: خیرجناب کار شماست.

منظور من از این مثال اظهارات اخیر روزنامه خاص است. اگر ایران مجبور به تحمیل یا دادن امتیازی در جریان مذاکرات هسته‌ای شود که نمی‌شود بدون شک حامیان بی‌‌چون و چرای دولت‌های نهم و دهم هم در ایجاد این روند شریکند، نه آقای روحانی؛ در واقع این روزنامه خاص و حامیان همراه دولت‌های نهم و دهم بودند که گاه با بی‌تدبیری‌شان مشکلاتی را ایجاد کرده‌اند.

وضعیت امروز حاصل عملکرد آن‌ها و دفاع بی‌چون و چرای کسانی است که اکنون مدت‌هاست اززیر بار پاسخگویی شانه خالی کرده‌اند. از آن گذشته کشور اکنون در وضعیت بد اقتصادی به سر می‌برد.

دفاع گاه غیرکارشناسی و احساسی حامیان دولت‌های نهم و دهم موجب شد که اکنون آنها کشور را به سمت یک نرمش در دیپلماسی هدایت کنند! البته باید گفت برخلاف تصور روزنامه خاص تاکنون نرمشی که ایران نشان داده است کاملا شرافتمندانه و در جهت منافع ملی کشور و بر اساس سه اصل عزت، حکمت و مصلحت بوده است.

اما باید گفت که کشور هنوز دارد اثر هشت ساله برخی سیاست‌های گذشته را در اقتصاد و... تحمل می‌کند. اقدامات دولت روحانی و به‌خصوص تیم سیاست خارجی ایران تاکنون باج دادن به کشورهای غربی نبوده و مصالحه ایران و 1+5 به یک مصالحه غیرشرافتمندانه نرسیده است.

اما اگرمنتقدان و مخالفان معتقدند که ظریف و تیم سیاست خارجی مشغول دادن امتیاز است قطعا باید علت آن را از دریچه عملکرد خود هم به حساب آورند. آقای روحانی و تیمش آمده‌اند تا کشور بیش از این هزینه رفتارهای عجولانه و ماجراجویانه برخی از فعالان سیاسی را نپردازد. برخی از فعالان سیاسی در هشت سال گذشته با اقداماتشان کشور را ابتدا در مقابل تحریم‌ها آسیب‌پذیر کردند.

یعنی میزان واردات کشور را ازحدود 35 میلیارد دلاردر سال 83 به بیش 95 میلیارد دلار در سال 90 رساندند. پس از وابسته کردن اقتصاد کشور با اقدامات غیرکارشناسی در سیاست خارجی؛ اقتصاد کشوررا به ورطه سختی رساندند. اکنون اقتصاد ما به نوعی ظاهراً همان شهر گرانیکای اسپانیاست، آنچه که باید بدان اذعان کرد این است که هیچگاه آمریکا در هیچ دوره‌ای نتوانست، اجماع کامل علیه هیچ کشوری به وجود بیاورد. اما آنچه که مهم است این اجماع برای تحریم ایران برای اولین بار به وجود آمد. می‌توان اینگونه اشاره کرد که رفتار دیپلماتیک برخی از سیاستمداران موجب ایجاد این روند شد.

در آن زمانی که این سیاست‌ها به کارگرفته می‌شد باید ادعا کرد این روزنامه خاص و برخی طرفداران آن بودند که حامیان اصلی این سیاست‌ها درآن دوره محسوب می‌شدند. آن چیزی که در برنامه‌ اول، دوم، سوم اجرا شد.ولی دربرنامه چهارم بنای اجرایش گذاشته شد،اما توسط دولت اجرا نشد. رها شدن کشور از وابستگی به اقتصاد نفتی و ورود به عرصه اقتصاد رقابتی می‌توانست اقتصاد را سر وسامان دهد که متاسفانه اینگونه نشد و اکنون دکتر روحانی دارد هزینه خطاهای گذشته را پس می‌دهد. وضعیت اقتصاد همان تابلوی شهر گرانیکاست که در دست روحانی قرار گرفته است.