فرار به جلو؛ اولین اقدام عاجل
انتخابات رقابتی است برای جابهجایی قدرت به شکل مسالمت آمیز و مدنی که فی الذاته همانند هر رقابتی بازندهای دارد و برندهای و هر آن که پای در این وادی خطیر میگذارد باید بداند همانگونه که روزی برنده است امکان دارد در روزی دیگر بازنده باشد. تن دادن به این ساز و کار نشانه بلوغ و رشد سیاسی در ممالک مختلفی است که اصل نهاد انتخابات را به عنوان مقسم قدرت در ساخت سیاست پذیرفتهاند. کاندیداهای اصولگرا نیز در این دوره با تمکین بی چون و چرا به نتیجه انتخابات و تبریک به رئیس جمهور منتخب نشان دادند که خارج از این حیطه نمینگرند و به اسباب و لوازم بدیهی انتخابات التزام دارند اما از سویی دیگر جمعی از اصولگرایان که از حُسن اتفاق به تندروی هم شهره بودند به جای بازگشت و ارجاع به گفتارها و کردارهای خود که مقبول ملت نیفتاد و جستن راهی برای اصلاح رویکردها و روندهای طی شدهشان راهی دیگر برگزیدند و با فرار به جلو اعلام داشتند که پیروزی کاندیدای اعتدال پیروزی اصولگرایان بوده و آنان شکستی را متحمل نشدهاند. آنان فراموش کردند که نه تنها روحانی را در هیچ کدام از دستهبندیهای خود قرار نمیدادند بلکه صراحتا او را کاندیدای اصلاح طلبان میخواندند و از خطر پیروزی وی بر حذر میداشتند. این رفتار عجیب البته تا حدودی طبیعی است، سونامی روز جمعه شیخ دیپلمات در هیچ یک از پیشبینیهای آنان نمیگنجید و اکنون برای التیام ذهنیت مخاطبان؛ کمی طبیعی میماند که آنان به این روش فوری و آنی دست ببرند اما این نکته را نباید فراموش کرد که در بازه زمانی آینده قطعا با فروکش کردن احساسات زاویه بندیهای تازهای را شاهد خواهیم بود و بالطبع آن جناح منتقد شاکلهای سامان یافتهتر گرفته و به بازسازی تودهها و امکانات رسانهای و تشکیلاتی خود بپردازد. در آن سوی اردوگاه اصولگرایی اما افرادی بودند که در بازه زمانی انتخابات از زمره حامیان کاندیداهای منتسب به این جناح سیاسی بوده و آشکارا و با تمام قدرت و پتانسیل برای کاندیدای متبوع خود تلاش کردند و پس از واگذاری نتیجه انتخابات نیز آنان نه خود را پیروز میدان خواندند و نه چنین عنوان داشتند که روحانی را کاندیدای اصولگرای صرف میدانند آنان با عزت نفس گفتند که از کاندیداهای دیگری حمایت میکردند اما روحانی را نیز شخصیت معتدل و وزین و با کارایی بالا در فضای فعلی میدانند و آماده همکاری با دولت هستند. اینان به معنای اخص کلمه پیروز میدان دموکراسی هستند چرا که نه زیر میز بازی میزنند و نه زیاده خواهی میکنند و نه آنکه اخلاق را به مسلخ میبرند؛ طیفی که میتوان از پتانسیل آنان نهایت بهره را جست و خیرخواهی خود را بر همگان ثابت کردهاند.
دیروز رقیب، امروز آشنا