فرانسه خرابکار مذاکرات هسته ای ژنو

برخی از سیاستمداران و تحلیلگیران در ایران انتظار داشتند در مذاکرات میان ایران و گروه 1+5 در ژنو، فرانسه نقش مهمی را برای کاهش اختلافات و کمک به دست یابی به توافق ایفا کند اما در عمل چنین نشد و فرانسه نقشی برخلاف انتظار را بازی کرد.

این در حالی است که قبل از مذاکرات ژنو، محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه ایران به پاریس سفر و با فابیوس نیز گفتگو و رایزنی کرده بود.

در سفر شهریور ماه گذشته هم حسن روحانی رئیس جمهور ایران در سفر به نیویورک برای حضور در نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد، با رئیس جمهور فرانسه دیدار کرد تا نخستین دیدار میان سران ایران و فرانسه بعد از 8 سال شکل بگیرد.

در مناظره های انتخابات ریاست جمهوری اخیر ایران هم کاندیداها به صراحت درباره نقش آفرینی و میانجیگری های گذشته فرانسه برای حل مسئله هسته ای ایران اشاره کرده بودند. علی اکبر ولایتی مشاور بین المللی رهبری ایران و یکی از 8 کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری به دعوت نیکلا سارکوزی رئیس جمهور وقت فرانسه از او برای رایزنی و گفتگو اشاره کرد.

همچنین در سال های قبل از 2005 شرکت ها و سرمایه گذاران فرانسوی با حضور در ایران، تحریم های آمریکا را به چالش کشیدند.
توتال در پارس جنوبی و رنو و پژو درصنایع خودرو سازی تنها نمونه ای از نادیده گرفتن تحریم ها و تهدیدات آمریکا درباره ایران بود.

استقرار دولتی سویالیست در فرانسه دیگر موضوعی بود که امیدها برای همراهی پاریس با حل مسئله هسته ای ایران را افزایش می داد. دولت سابق فرانسه به همراهی کامل با سیاست های آمریکا مشهور بود اما معمولا سوسیالیست ها در فرانسه با دور شدن از سیاست های آمریکا سعی می کنند مواضع متعادل تری داشته باشند.

منابع آگاه گفته اند وزیر خارجه فرانسه در مذاکرات گفته بود که باید سرنوشت غنی سازی ایران و ذخایر اورانیوم 20 درصدی ایران معلوم و تاسیسات آب سنگین اراک نیز به طور کامل متوقف شود.

این در حالی است که ایران و 1+5 قبل از این توافق کرده بودند به صورت گام به گام درباره بخش هایی از برنامه هسته ای ایران و تحریم ها مذاکره و تصمیم گیری و توافق کنند و بخش های دیگر را به گام های بعدی مذاکرات موکول کنند.

اما شیوه ورود وزیر امور خارجه فرانسه به مذاکرات و طرح موضوع او، کاملا نشان داد که وی مطالبات و خواسته های کشورهای خارج از 1+5 را نمایندگی می کند که به صراحت می توان از اسرائیل و عربستان سعودی نام برد.

در چند ماه اخیر که روابط میان ایران و آمریکا اندکی از تیرگی و تنش دور شد و ایران توانست جو جهانی را درباره برنامه هسته ای اش مثبت کند، اسرائیل و عربستان سعودی به شدت از این موضوع ناخرسند و ناراضی شدند و برای ناکامی توافق میان ایران و 1+5 فعالیت کردند.

مجموعه کشورهای عربی علاوه بر موضوع هسته ای ایران، از نقش آفرینی تهران در مسئله سوریه نیز ناراضی و به دنبال اقدام تلافی جویانه هستند.

به همین دلیل باید گفت نباید کشورهای منطقه و گستره و قدرت تاثیرگذاری آنها را دست کم گرفت. همان موضوعی که قبل از این هم حسن روحانی به هنگام سرپرستی مذاکرات هسته ای ایران یادآوری می کند.
این نکته ای است که محمد جواد ظریف نیز بعد از مذاکرات ژنو بدان اشاره کرد و گفت: از کشورهای عربی انتظار می رود در حل مساله هسته ای همراه باشند.

انتقام گیری فرانسه

چندی پیش بعد از مسئله استفاده از سلاح شیمیایی علیه غیرنظامیان در حومه دمشق و آغاز شمارش معکوس برای حمله نظامی ارتش آمریکا علیه سوریه، واشنگتن و مسکو در توافقی نادر ضمن دور کردن گزینه نظامی، درباره خلع سلاح شیمیایی سوریه به توافق رسیدند.

در این توافق وزیران خارجه آمریکا و روسیه نقش اساسی را ایفا کردند و با توافق این دو قدرت غرب و شرق، شبح جنگ از منطقه خاورمیانه  و سوریه دور شد و این در حالی است که "شام" از دیرباز در حوزه تاثیرگذاری و نقش آفرینی سنتی فرانسه قرار داشت.

در این توافق آمریکا و روسیه، فرانسه به طور کامل به فراموشی سپرده شد و پاریس به بازی گرفته نشد.

شاید این گمانه را نیز بتوان مطرح کرد فرانسه با کارشکنی در مذاکرات هسته ای ژنو، تلاش کرد نادیده گرفتن خود در توافق روسیه - آمریکا درباره خلع سلاح شیمیایی سوریه را جبران کند.

منبع: عصر ایران