افراد واقعاً خوشحال نهتنها روابط مثبت را پرورش میدهند، بلکه آگاهانه از کسانی که انرژی و روحیهشان را تخلیه میکنند فاصله میگیرند.
به گزارش فرارو به نقل از یور تانگو، خوشحالی حقیقی تنها یک احساس زودگذر یا نتیجه رسیدن به موفقیتهای مادی نیست، بلکه سبکی از زندگی است که بر پایه روابط سالم، انرژی مثبت و خودآگاهی شکل میگیرد. کسانی که واقعاً خوشحال هستند، خوب میدانند چگونه از روحیه و انرژی خود محافظت کنند و به همین دلیل، در انتخاب اطرافیان و نحوه صرف زمان و انرژیشان دقت زیادی دارند.
این افراد برای حفظ شادی و آرامش، تنها به ایجاد روابط سالم بسنده نمیکنند، بلکه آگاهانه از کسانی که با رفتارهای منفی باعث فرسودگی روحی میشوند نیز فاصله میگیرند. رفتارهایی مانند مقصر دانستن دیگران، شکایت بیوقفه، خودبرتربینی یا حتی بیتوجهی به قدردانی میتواند بهطور مستقیم بر کیفیت روابط و سلامت روان اثر بگذارد. به همین دلیل، افراد شاد ترجیح میدهند از چنین اطرافیانی فاصله بگیرند و انرژی خود را صرف افرادی کنند که به رشد و آرامششان کمک میکنند. در ادامه، ۱۱ رفتاری که افراد واقعاً خوشحال از آنها دوری میکنند معرفی شده است.
۱. مقصر دانستن دیگران در مشکلات
یکی از ویژگیهای رایج در افرادی که مسئولیتپذیر نیستند، مقصر جلوه دادن اطرافیان برای اشتباهات یا ناکامیهای خود است. این رفتار شاید در کوتاهمدت احساس راحتی ایجاد کند، اما در بلندمدت روابط را تخریب کرده و مانع شکلگیری اعتماد میشود. پژوهشی نشان میدهد یادگیری مهارت پذیرش مسئولیت، هرچند دشوار و همراه با فشار روحی است، اما موجب تقویت سلامت روان و ایجاد روابط پایدارتر میشود. از همین رو، افراد شاد معمولاً از کسانی که دائماً دیگران را مقصر میدانند فاصله میگیرند.
۲. شکایت مداوم بدون عمل
شکایت کردن مداوم بدون تلاش برای تغییر، نهتنها کمکی به حل مشکل نمیکند بلکه دیگران را نیز خسته و دلزده میکند. از نظر روانشناسان، احساسات منفی بهسرعت در جمع سرایت میکنند و همراهی با فردی که دائماً بدبین است میتواند انرژی اطرافیان را تحلیل ببرد. مطالعهای در سال ۲۰۰۴ نشان داده است که یکی از کلیدهای حفظ روحیه مثبت، پرهیز از بدبینی مداوم و تمرکز بر شکرگزاری و امید است. افراد شاد با تمرکز بر داشتهها و برنامهریزی برای آینده، خود را از چرخه شکایت و نارضایتی جدا میکنند.
۳. رفتارهای طلبکارانه و حقبهجانب
برخی افراد تصور میکنند دیگران موظف به برآورده کردن تمام خواستههای آنها هستند. این نگاه طلبکارانه که گاهی در قالب بیاحترامی به کارکنان خدماتی یا نبود قدردانی از روابط نزدیک بروز میکند، سلامت روان فرد را تخریب کرده و او را در چرخه تنهایی و نارضایتی نگه میدارد. تحقیقی نشان داده است افراد حقبهجانب بیشتر در معرض استرس و انزوا قرار دارند. افراد شاد بهجای چنین اطرافیانی، ترجیح میدهند با کسانی وقت بگذرانند که تعادل میان محبت، توجه و قدردانی را رعایت میکنند.
۴. منفینگری مداوم
همنشینی با فردی که همواره در حال پخش انرژی منفی است، میتواند بر روحیه اطرافیان اثر بگذارد. هرچند گاهی این حالت نشانه فشارهای روانی یا نیاز به کمک است، اما در برخی موارد به خودخواهی یا دستکاری عاطفی مربوط میشود. افراد شاد معمولاً در برابر این رفتار مرز مشخصی تعیین میکنند؛ آنها میدانند بهترین واکنش، گاهی دور شدن از منبع انرژی منفی است تا سلامت روان خود را حفظ کنند.
۵. ناتوانی در عذرخواهی
کسانی که هرگز عذرخواهی نمیکنند، معمولاً درگیر چرخهای از سرزنش دیگران، اجتناب از مسئولیت و نقش بازی کردن در مقام قربانی هستند. این افراد حتی در زندگی شخصی نیز قادر به بخشش خود یا دیگران نیستند و با نگهداشتن کینه و اشتباهات گذشته، مانع شادی خود میشوند. در مقابل، پژوهشها نشان دادهاند که عذرخواهی و بخشش تأثیر مستقیم بر سلامت روان و جسم دارند. به همین دلیل، افراد شاد از معاشرت با کسانی که هرگز عذرخواهی نمیکنند پرهیز میکنند.
۶. جلب توجه بهجای ایجاد ارتباط
افراد خوشحال معمولاً دارای عزتنفس پایدار هستند و برای تأیید یا جلب توجه افراطی به دیگران متکی نیستند. در مقابل، افراد ناراضی غالباً با نمایشگری و طلب تأیید، ارتباطات خود را سطحی میسازند. چنین رفتاری برای اطرافیان خستهکننده است و مانع شکلگیری روابط عمیق میشود. افراد شاد ترجیح میدهند وقت خود را صرف افرادی کنند که به جای نمایش بیرونی، به دنبال ارتباط واقعی هستند.
۷. عدم صداقتی
صداقت یکی از پایههای اصلی سلامت روان و جسم در روابط است. پژوهشگران تأکید دارد صادق بودن در روابط نزدیک میتواند پیشبینیکننده شادی و سلامت باشد. در مقابل، دروغگویی و خیانت، اساس روابط را متزلزل میکند و افراد شاد به همین دلیل از چنین افرادی دوری میکنند.
۸. اجتناب از درخواست کمک
بسیاری از افراد ناراضی گمان میکنند کمک گرفتن نشانه ضعف است. این نگرش باعث میشود در مواقع نیاز از حمایت محروم بمانند. درحالیکه گزارش دانشگاه استنفورد نشان میدهد درخواست کمک میتواند رضایت از زندگی و کیفیت روابط را افزایش دهد. همچنین، بر اساس پژوهشی دیگر کسانی که کمک میخواهند، اغلب در نظر دیگران توانمندتر و بااعتمادبهنفستر دیده میشوند. افراد شاد بهجای پذیرش بار عاطفی چنین افرادی، مرزی مشخص ایجاد کرده و خود را از فشارهای ناشی از این رفتار دور میکنند.
۹. نداشتن روحیه قدردانی
قدردانی یکی از سادهترین اما مؤثرترین راهها برای افزایش شادی است. پژوهشها حتی اقدام کوچکی مانند نوشتن یک یادداشت تشکر میتواند شادی و روابط مثبت را تقویت کند. در مقابل، کسانی که هرگز «متشکرم» نمیگویند و همواره انتظار دارند بدون قدردانی چیزی دریافت کنند، نهتنها دیگران را آزرده میکنند بلکه خود را نیز در چرخه نارضایتی و ناکامی گرفتار میسازند. افراد شاد به همین دلیل چنین اطرافیانی را کنار میگذارند.
۱۰. مشغله بیوقفه و فرار از خلوت
برخی افراد ناراضی با پر کردن بیوقفه برنامههای خود، از روبهرو شدن با احساسات واقعیشان فرار میکنند. آنها ساعات طولانی کار میکنند یا به روابط سطحی روی میآورند تا خلأ درونی را پر کنند. مکس آلبرهاسکی، استاد روانشناسی، تأکید میکند احساس دائمی عجله و فشار میتواند تعادل زندگی را بر هم بزند و سلامت روان و روابط را تضعیف کند. افراد شاد در مقابل، به تعادل میان زمان کار، استراحت و ارتباط اجتماعی اهمیت میدهند و از اطرافیانی که در چرخه مشغله بیپایان گرفتارند فاصله میگیرند.
۱۱. روابط سطحی و ظاهری
گفتوگوهای سطحی و روابط بیعمق، هرچند در کوتاهمدت آسان و کمدردسر به نظر میرسند، اما در بلندمدت مانع احساس رضایت و شادی واقعی میشوند. افراد شاد ترجیح میدهند وارد گفتوگوهای معنادار شوند و روابطی بسازند که عمق و ارزش داشته باشد. به همین دلیل از اطرافیانی که تنها به ارتباطات ظاهری بسنده میکنند پرهیز میکنند.
خوشحالی حقیقی بیش از آنکه به عوامل بیرونی وابسته باشد، به انتخابهای فرد در روابط و سبک زندگی برمیگردد. افراد شاد میدانند چگونه از انرژی خود محافظت کنند و به همین دلیل، آگاهانه از کسانی که با رفتارهای منفی موجب فرسودگی روان میشوند فاصله میگیرند. در عوض، آنها وقت و انرژی خود را صرف کسانی میکنند که به رشد، آرامش و شادیشان کمک میکنند.