شمخانی: به من گفتند هواپیمای اوکراینی را بچه‌ها به اشتباه زده‌اند/ همان زمان تلفن کردم و به روحانی گفتم

شمخانی گفت: بعد از وقوع حادثه هواپیمای اوکراینی، سردار باقری با من تماس گرفتند و بلافاصله موضوع را به رئیس‌جمهور وقت، آقای روحانی، اطلاع دادم. وظیفه‌ای نداشتم که این خبر را به آقای ظریف اعلام کنم

علی شمخانی گفت: اتفاقی که برای هواپیمای اوکراینی ناخواسته رخ داد را هم من میدانستم و هم رئیس جمهور. به من گفتند این هواپیما را بچه‌های چیز زدند؛ اشتباه کردند.

وی افزود: شهید باقری به من زنگ زد و گفت. من همان زمان به رئیس جمهور تلفن کردم و گفتم. آقای روحانی مطلع بود؛ من وظیفه‌ام نبود به آقای ظریف بگویم، آقای روحانی باید به آقای ظریف می‌گفت.

او ادامه داد: [در مورد سه روز مخفی ماندن حادثه] ستاد کل داشت دقیق بررسی می‌کرد که علت چیست؟ من یادم است یکی از شورای عالی امنیت ملی میگفت جنگ الکترونیکی آمریکا منجر به این حادثه شده است. ما می‌خواستیم ثابت کنیم اینگونه نیست؛ ولی او دنبال اثبات این [نظریه] بود؛ از نظریه‌اش دفاع میکرد. از دفتر یکی از مسئولین زنگ زدند که سه نفر متخصص از دانشگاه شریف یکسری نظریاتی دارند. این‌ها توضیح دادند و گفتند نپذیرید [زدن] هواپیما را؛ استاد دانشگاه بودند؛ [گفتند] به این دلایل این جنگ الکترونیک است.

شمخانی تصریح کرد: سردار باقری جمعه به دفتر ما آمد و نامه ای نوشتیم که این باید بیان شود؛ بعد از ظهر جلسه داشتیم و بیان شد. فکر کنم چهارشنبه غروب فهمیدیم. این تاخیر [در اعلام] به این دلیل بود که برخی می‌گفتند ممکن است جنگ الکترونیک رخ داده باشد؛ نظرات مختلفی بیان میشد.

وی افزود: میدانم که چه کسی این نظریه [جنگ الکترونیک] را مطرح می‌کرد و فشار هم می‌اورد که نگویید [زدیم] و بایستید تا بررسی کنیم. این بررسی ها منجر شد که سه روز زمان ببرد. چهارشنبه غروب به من گفتند و من هم همان زمان اطلاع دادم، کاری هم نمی‌توانستیم بکنیم؛ کسی از تاخیر در بیان اینکه سقوط هواپیما توسط عوامل خودی صورت گرفته، سود نمی‌برد.

شمخانی ادامه پاد؛ دلیل کتمانی وجود نداشت چون فاش می‌شد و کسی از مخفی کردن این ماجرا سود نمی‌برد. نمیشد گردن نگرفت. به فردی که موضوع را جنگ الکترونیک می‌دانست، گفتم: «چه میگی تو!». اون واقعا فکر می‌کرد جنگ الکترونیک بود. من خیلی متاسف شدم؛ ارزش کار عین الاسد را تحت تاثیر قرار داد. بچه‌هایی که شهید شدند برادران و خواهران ما بودند. آقای جمشیدی همکلاسی من بود و دخترش را توی این پرواز از دست داد؛ خیلی هم به من توهین می‌کرد ولی اینقدر متاثر بودم که سعی داشتم در مراسم اینها شرکت کنم. در مراسم یکی از فوت شدگان پدر و مادرشان با من برخورد کردند ولی من ناراحت نشدم چون خیلی داغ سختی است. در حقیقت گفتند شما از اینجا برو؛ من دبیر شورای عالی امنیت ملی بودم، [ولی] با نهایت صبر رفتم.