اردشیر دادرس در گفتوگو با ایسنا، با اشاره به اهمیت برق به عنوان یکی از زیرساختهای حیاتی صنعت سیانجی اظهار کرد: برق نقش کلیدی در فرآیند تبدیل گاز طبیعی به سیانجی دارد. قطعیهای مکرر و طولانیمدت برق، عملکرد جایگاهها را مختل و فروش را به شدت کاهش داده است. علاوه بر این، این خاموشیها آسیب جدی به تجهیزات تخصصی جایگاهها وارد میکند؛ تجهیزاتی که تأمین و نگهداری آنها بسیار پرهزینه و دشوار است.
وی ادامه داد: تعرفه برق جایگاهها متناسب با نیازهای این صنعت تعیین نشده و هزینههای بالای برق فشار زیادی به جایگاهداران وارد میکند. جایگاههای سیانجی به عنوان مراکز خدماتی و زیرساختی ملی باید از حمایتهای ویژه برخوردار شوند.
دادرس در خصوص تصویبنامه هیأت وزیران گفت: مصوبهای که به شرط افزایش ۵ درصدی فروش در سال، ۲۰ درصد افزایش کارمزد را به جایگاهها اختصاص میدهد، کاملاً غیرکارشناسی و غیرقابل اجراست. فروش جایگاهها در سالهای اخیر کاهش چشمگیری داشته و با قطعیهای برق و گاز، افزایش فروش انتظار بیجایی است. این مصوبه اگرچه روی کاغذ حمایتی است اما عملاً کمکی به جایگاهداران نمیکند.
وی نسبت به پیامدهای ملی ادامه این بحران هشدار داد: بازگشت مصرفکنندگان به بنزین، افزایش مصرف ارزی و تشدید آلودگی محیطزیست از پیامدهای جدی این وضعیت است. صنعت سیانجی سرمایه ملی کشور است و بدون حمایت واقعی، در معرض نابودی کامل قرار دارد.
دادرس درباره جایگاههای کمفروش بیان کرد: تعدادی از جایگاهها به دلیل استقبال پایین مردم و قیمت تقریباً رایگان بنزین فروش حداقلی دارند و زیانهای سنگین ماهانه را متحمل میشوند. در صورت عدم حمایت ویژه، این جایگاهها به زودی تعطیل خواهند شد.
او همچنین مشکلات گروه جایگاهداران خصوصی گروه ۵۱ را تشریح کرد: این گروه که بخش اعظم زیرساختهای خود را تامین کردهاند، با کارمزدهای نامتناسب و افزایش هزینهها مواجهاند. مستأجران جایگاهها نیز تحت فشار اجارههای بالا هستند و تاکنون حمایتهای لازم از سوی سازمان شهرداریها و دهیاریها صورت نگرفته است.
دادرس در پایان خواستار اصلاح فوری تعرفه برق، حذف شرط غیرواقعی افزایش فروش برای دریافت کارمزد و تدوین بستههای حمایتی جامع بین وزارت نفت و نیرو شد تا این صنعت استراتژیک حفظ و تقویت شود.