سردار نقدی رییس سازمان بسیج در دیدار با جمعی از نخبگان علمی خانوادههای شهدا، جانبازان و ایثارگران، بهترین راه استفاده از ظرفیتهای پنهان نخبگان در بسیج را ورود نخبگان و قبول مسئولیت در بسیج دانسته و گفته: بسیج قسمت داوطلبانه زندگی هر فرد است و با هیچ شغل دیگری تعارض ندارد.
به گزارش راه مردم ،همان گونه که سردار نقدی گفته است، بسیج قسمت داوطلبانه زندگی افراد است و اگر کسی قصد کمک به بسیج را دارد این کار را از موضع داوطلبی انجام میدهد ولی در سخنان ایشان نکته ظریفی وجود دارد و آن مبنای این سوال است که آیا بسیج باید به دنبال نخبگان برود و یا این که نخبگان باید برای کمک به بسیج پشت در دفتر رئیس آن انتظار بکشند.
اتفاقا این سوال نه تنها در مورد بسیج که سازمانی داوطلبانه است، قابل طرح است، بلکه باید به طور ویژه این سوال را از دیگر مقامات و مسئولینی پرسید که ماهیت کار آنها داوطلبانه هم نیست. آیا مقاماتی که باید افرادی را در مسئولیتهایی منصوب کنند، تنها باید کسانی را که نزد آنها به گدایی پست و مقام میآیند را به پست و مقام منصوب کنند یا این که خود باید برای یافتن افراد مناسب دست به جستجو بزنند؟
مقامات را میتوان در مقابل این سوال قرار داد که آیا رابطه خویشاوندی، تحصیل در جایی خاص و یا اهل شهری خاص یا طبقهای ویژه بودن شرط درستی برای پذیرفتن افراد است یا خیر. پرسیدن این سوال به ویژه از مقامات دولت جدید اهمیت دارد، آنهایی که این روزها بیش از همه سرگرم انتصابند. پاسخ به همین سوال است که فاصله یک دولت خوب و یک دولت بد، یا یک مقام موفق و یک مقام ناموفق را تعیین خواهد کرد.
جدای از مبانی دینی و عقلانی مشروعیت و مقبولیت هر حکومتی، شایستگی و صلاحیت هر مقامی به اندازه قدر و اهمیت علم و تجربه نزد وی است. هر مقامی که جایگاه اینها را بداند، راه سعادت را در پیش گرفته و هر کسی که علم را قدر نداند در مسیر انحطاط است، همانگونه که یکی از دلایل انحطاط تمدن مسلمانان بیارزش شدن علم در نزد آنها بوده است.
رئیس جمهور جدید و بعضی از وزرای وی، این روزها عبارتی را تکرار میکنند و آن «حکمرانی خوب» است. مفهومی که از بیرون وارد ایران شده است و امید است که همان هم محقق شود. شاید سردار نقدی، این مفاهیم غربی را دوست نداشته باشد اما میتوان بخشی از سیاستنامه خواجه نظامالملک را برای همه مقامات و مسئولان ایرانی خواند تا باور کنند که فقط نخبگانند که میتوانند نخبگان را در اطراف خود جمع کنند:
«چون مردمان خواهند که از خوی و عادت پادشاه بدانند از ندیمانش قیاس کنند. اگر ندیمانش خوشخوی و گشاده طبع و بردبار و جوانمرد و ظریف باشند، بدانند که پادشاه خوشخوی و خوشطبع و نیکو سیرت و پسندیده عادت است و اگر ندیمانش ترش روی و خویشتن ساخته و مستخف و متکبر و بخیل و محالطلب و رعنا باشند، بدانند که پادشاه ناخوشطبع و بدخوی و بدساز و بدسیرت است و کفبسته و متهور»
منبع: تابناک