چه بر سر یحیی گل‌محمدی آمده است؟

رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران در فصل جاری، پر از اتفاقات غیرمنتظره است. بارزترین آن‌ها که از ابتدا تا همین یکی 2 هفته قبل تبدیل به سوهان روح شده بود، امتیاز اندک و تساوی‌های مکرر بود؛ به طوری که کمتر تیمی توانست پس از 7 هفته امتیازاتش در جدول رده‌بندی را 2 رقمی کند. تا زمانی که تیم‌های مدعی اسیر چنین کابوسی شده بودند برای سایر تیم‌ها همه چیز حالت عادی به خود گرفته بود؛ اما از 2 هفته قبل که موتور 3 تا از 4 تیم مدعی لیگ برتر روشن شده و روی دور برد افتاده‌اند، نگاه به تیم‌هایی که در فهرست ثانویه مدعیان بوده، جدی‌تر و بحران آن‌ها پررنگ‌تر شده است.

دقیقا از همین منظر است که شرایط فولاد خوزستان این روزها بیش از هر زمان دیگری زیر ذره‌بین رفته؛ تیمی که فصل گذشته خودش را به رتبه چهارم جدول رده‌بندی رساند و حتی در هفته‌های پایانی برای کسب سهمیه آسیایی مبارزه می‌کرد، این روزها رفته‌رفته به جمع تیم‌های پایین جدول اضافه می‌شود. برای بررسی شرایط این روزهای فولاد همین گزاره کافی است تا همه چیز روشن شود: آن‌ها در 5 بازی گذشته‌شان نه تنها بردی نداشته‌اند بلکه فقط 4 امتیاز کسب کرده‌اند که حاصل تساوی‌های مکرر است.

به طور مشخص، فولاد در این مدت 4 تساوی و یک باخت داشته که برای تیمی در حدواندازه‌های فولاد، نتایج بدی به شمار می‌رود. این آمار در حالی برای نماینده اهواز در جدول رده‌بندی ثبت شده که آن‌ها از 9 بازی فعلی‌شان 8 امتیاز دارند. این یکی هم دیگر فاکتوری است که خروج فولاد از جمع مدعیان را پررنگ می‌کند.

برای فولاد که در تاریخ لیگ برتر ایران فراز و فرود زیادی را تجربه کرده، چنین شرایطی چندان غریبه نیست؛ با این حال، این موضوع زمانی عجیب می‌شود که پای یحیی گل‌محمدی به میان بیاید. بدون تردید، یحیی، بهترین مربی ایرانی سال‌های اخیر فوتبال ایران است. او هنرش در پرسپولیس را به رخ کشیده و در بین مربیان نسل جوان، پرچم‌دار است. با این حال، هنر و فلسفه مربیگری او در این فصل، تا به اینجا، دردی از فولاد دوا نکرده است.

یحیی نسبت به عملکردش در فصل گذشته، در همین تیم فولاد، هم ضعیف‌تر کار کرده تا حالا زیر تیغ تیز انتقادات قرار بگیرد. درست است شرایط برای یحیی، طبق ادعای خودش، در فولاد بهینه نیست ولی وقتی پای مردی مثل او در میان باشد، انتظارات بیشتر و بیشتر می‌شود. گل‌محمدی پیش از این هم هنر مربیگری‌اش را در تیم‌های کمتر مدعی به رخ کشیده و توانسته بود رد پایش را به خوبی به جا بگذارد. با این حال، نمایش این تیم فعلی فولادِ تحت هدایت یحیی چیزی نیست که بتوان از آن دفاع کرد.

فقط کافی است تا شمار گل‌های زده این تیم 9 هفته اخیر بررسی تا مشخص شود چقدر این نمایش، بیگانه با فلسفه فوتبالی گل‌محمدی است؛ این تیم اهوازی فقط 4 بار گلزنی کرده تا این روزها ضعیف‌ترین خط حمله لیگ را به نام خود کند. اتفاقا یکی دیگر از هنرهای یحیی، خروج تیم‌های نه چندان مدعی از بحران‌های این‌چنینی است؛ کاری که فصل پیش با همین تیم فولادِ بحران‌زده به خوبی انجامش داد. با این حال، مشخص نیست این روزها و در این فصل چه بر سر گل‌محمدی آمده که از آرمان‌هایش فاصله گرفته. شاید او نیاز به یک برد برای عبور از این بحران داشته باشد، اما کیست که نداند، ثانیه‌ها برایش به شماره افتاده‌اند.