«اگر فایل صوتی مصاحبه آقای ظریف را گوش کرده باشید، مطمئنا در این فایل بارها کلمه ضمانت به گوشتان می‌خورد و آقای ظریف اشاره می‌کند که به او گفته شده که «شما باید در توافق با آمریکا ضمانت می‌گرفتید.» امروز هم یکی از گره‌های مهمی که در مذاکرات وین پیرامون توافق هسته‌ای وجود دارد، در این مسئله ریشه دارد که ایران به دنبال دائمی کردن قرارداد و کسب تضمین در این رابطه است، در حالی که در دموکراسی هیچ چیزی دائمی نیست و این یکی از پیچیدگی‌های مذاکره است.»
به گزارش راه امروز: سعید درویش تحلیلگر و کارشناس اقتصاد در گفت وگو با «راه امروز» و با اشاره به تعویق افتادن مذاکرات وین گفت: در کشور هایی که دموکراسی واقعی در آنها حاکم است، هیچ چیز ثابتی وجود ندارد و این منافع هستند که سمت پیکان دموکراسی را مشخص می‌کنند و آن را به پیش می‌رانند. روزی آمریکا در مرز خود با مکزیک دیوار می‌سازد و ورود مهاجران از چند کشور مسلمان را محدود می‌کند و روز دیگر با تغییر دولت، تمامی این تصمیمات لغو می‌شوند. یک روز آقای ترامپ از توافقنامه زیست محیطی پاریس خارج و حتی مساله گرمایش زمین را منکر می‌شود و روز دیگر با تغییر دولت، آقای بایدن بلافاصله به این پیمان باز می‌گردد.
او می افزاید: در مثال دیگری، یک روز ایالات‌متحده از عربستان حمایت می‌کند، روز دیگر سیاست متفاوتی در قبال این کشور در نظر می‌گیرد و حتی آقای بن سلمان یعنی ولیعهد این کشور را به حضور نمی‌پذیرد. روزی قدرت در دست جمهوری‌خواهان بود و ارتباطات نزدیکی با اسرائیل و شخص آقای نتانیاهو داشتند، روز دیگر و با سر کار آمدن دموکرات‌ها نتانیاهو حتی از اولویت تماس رئیس‌جمهور آمریکا خارج می‌شود و از رغیب متعادل‌تر او یعنی نفتالی بنت حمایت می‌شود تا بعداز 12 سال پست نخست‌وزیری را بدست آورد و نتانیاهو را کنار بزند.
این کارشناس اقتصادی معتقد است، اگر اکثریت در ایالات‌متحده به این نتیجه برسند که باید از برجام خارج شوند، این کار انجام خواهد شد همانطور که رئیس‌جمهور پیشین آمریکا یعنی منتخب اکثریت در این کشور این کار را کرد.
به گفته او، در دنیایی که دموکراسی بر آن حاکم است نمی‌توان گفت که چیزی تا ابد و بدون تغییر، به شکل ثابت باقی خواهد ماند. در مقابل و در تفکر و جهان‌بینی ایرانی، این تصور وجود دارد که اگر پیمانی بسته شد باید تا ابد به آن پایبند بود و آن را اجرا کرد. ایرانی با نگاه خودش و با عینک خودش قصد تامل با جهانی را دارد که بند بند ادبیات سیاسی آن متفاوت است.
برجام یک توافق است نه پیمان
او می گوید: نباید این را فراموش کرد که یک رئیس‌جمهور در آمریکا از برجام خارج شد و یک رئیس جمهور قصد بازگشت به آن را دارد و اینها هر دو در یک نظام سیاسی در حال فعالیت هستند؛ در حالی که در کشور ما، هیچ شخصی در مقام ریاست جمهوری نمی‌تواند به یک باره تغییر سیاست صد و هشتاد درجه‌ای داشته باشد.
درویش در ادامه توضیح می دهد: این همان موردی است که در سرمقاله نیویورک‌تایمز به آن پرداخته شد و عنوان شد که ایران به دنبال کسب یک توافق دائمی در برجام است و خواستار تعهد ایالات‌متحده برای عدم خروج احتمالی از این توافق در آینده. نیویورک‌تایمز به خوبی این بحث را باز می‌کند که دموکراسی آن چیزی را که ایران می‌خواهد به او نخواهد داد و توضیح می‌دهد در نظام سیاسی آمریکا اصلا چنین چیزی وجود ندارد!
او با بیان اینکه برجام یک توافق است و نه یک پیمان و توافق یعنی جو بایدن همانند اوباما نمی‌تواند موافقت دو سوم سنا را برای این توافق داشته باشد، گفت: بنابراین برجام می‌تواند یک توافقنامه اجرایی باشد و هر رئیس‌جمهور ایالات‌متحده به سرعت می‌تواند از آن خارج شود. بنابراین رئیس‌جمهور آمریکا هیچ ضمانتی برای حفظ آن به ما نخواهد داد بخاطر اینکه ساختار دموکراسی در این کشور به این شکل است.
