مجله مهر نوشت: دولتشاهی سابقه سه دوره حضور در مجلس شورای ملی را هم دارد و برای اولین بار علیرغم اینکه جزو کادر رسمی وزارت خارجه نبود، در سال ۱۳۵۴ از او برای تصدی سفارت ایران در دانمارک دعوت به عمل آمد.
به گزارش
راه مردم، پیش از عزیمتش به دانمارک جمعیتی به نام جمعیت راه نو را تاسیس کرده بود که در جهت احقاق حقوق بانوان فعالیت می کرد. او برای اینکه به روحانیت آن زمان نشان دهد فعالیت جمعیت متبوعش در جهت بی بندوباری زنان نیست راهی به حوزه های علمیه قم هم پیدا کرد و تا دفتر مراجع بزرگی چون آیت الله بروجردی هم رفت. در گذار همین تلاش هایش با امام موسی صدر هم دیداری می کند.
خانم سفیر در خاطراتش می گوید: « قرار گذاشتیم که بیاییم منتهی نرفتیم توی اتاق جمعیت، آمدیم به اتاق پذیرایی من. یکیش یک آقایی بود اگر اشتباه نکنم اسمش غفاری بود. او معلم قرآن شرعیات مدارس بود. در واقع کارمند خود وزارت آموزش بود. منتهی خوب با قم هم ارتباط داشت. یکیش آقای موسی صدر بود. آن موقع هم خوب نسبتا جوان بود. به نسبت اینکه جوان بود، من دیدم چقدر اطلاعات عمومی دارد ... گمان می‌کنم زیاد می‌دانست.
جلسه خیلی جالبی داشتیم. چند نفر از خانم‌های جمعیت بودند و ما راجع به مسائل مختلف با این آقا صحبت کردیم ... ما گفتیم که ما با خیلی از بی‌بندوباری‌ها موافق نیستیم، حتی با آن جور چیز‌ها که به ضرر زن تمام می‌شود مخالفیم. فرض کن آن چیزهایی که خیلی‌ها خیال می‌کنند شب زنده‌داری و نمی‌دانم آن جور مجالس و خیلی بی‌بندوباری‌ها به نظر ما این‌ها به ضرر زن است»
دولتشاهی تا روزهای وقوع انقلاب در سفارت ایران در دانمارک بود و نشان عالی هم از ملکه دانمارک گرفت.
