رئيس قوه قضائيه، ديروز در جلسه مسئولان عالي اين قوه گفت: "در اين مدت اخير كساني كه اهل فتنه سال 88 و در جريان اصلاحات قائل به سكولاريزه شدن كشور و سياست بودند و راه امام(ره) را بر نمي‌تافتند دوباره سر برآورده‌اند و گويي افعي جانشان گرما خورده است و به جنبش افتاده‌اند اما اشتباه مي‌كنند چرا كه ملت تفكرات اين گروه را برنمي‌تابد و تعرب بعد از هجرت در ايران اسلامي ما جايي ندارد."
اين، حق رئيس قوه قضائيه است كه درباره اين قبيل مسائل اظهارنظر نمايد و براساس نظر خود هشدارهاي لازم را بدهد. به اين اقدام ايشان درصورتي كه مطلب خود را با ادبيات متناسب با جايگاه رئيس قوه قضائيه بيان مي‌كردند، ايرادي نبود و البته قضاوت درباره آن نيز برعهده مردم است، اما آنچه مايه تأسف است ادبيات بكار رفته در اين اظهارات است.
رئيس قوه قضائيه به دو دليل لازم است مطالب خود را با ادبياتي عاري از كلمات و عبارات توهين آميز بيان كنند.
اول آنكه ايشان يك روحاني هستند و دوم اينكه در مسند قاضي القضات و رياست قوه قضائيه قرار دارند. شأن اين هر دو ويژگي اينست كه مخاطبان از ادبيات كسي كه در اين جايگاه‌ها قرار دارند، چگونه سخن گفتن را بياموزند و اگر ايرادي در تفكر خود مي‌بينند آن را نيز با استفاده از اظهارات هدايتگرانه يك روحاني داراي منصب بالا در نظام جمهوري اسلامي، تصحيح نمايند.
علاوه بر اين، اگر رئيس قوه قضائيه ايراد خود به تفكر و عملكرد اين جريان سياسي را با ادبياتي متناسب با جايگاه خود بيان كند، قطعاً نتيجه خوبي به دست خواهد آمد، نتيجه‌اي كه قطعاً مطلوب ايشان نيز هست.
