به گزارش راه مردم ، تقدیر از زحمات کسانی که خدمت می‌کنند و دادن نشان و پاداش به آنها سنت حسنه و خداپسندانه‌ای است که هرکس به هر اندازه خدمت میکند، بدون بزرگ‌نمایی باید مورد تجلیل قرار گیرد. اما اگر در چنین مسیری، مدح و ثنای افراطی افراد جایگزین، قدردانی و سپاسگزاری شود نه تنها هدف اولیه محقق نمی شد، بلکه در دل همین کار به ظاهر پسندیده، انحرافی جدی پدید خواهد آمد. آن هم در مملکتی که بنیانگذار آن از همان ابتدا با فردی که قصد مدح و ثنای غیر معمول از وی داشت را با عتاب برخورد کرد و همان رهبر فرزانه بود که خطاب به صدا و سیما فرمود که ما انقلاب نکردیم که تصویر من و امثال من همیشه بر صفحه تلویزیون باشد، بلکه این صدا و سیما باید برای مردم، برای کارگران و کشاروزان رنج کشیده‌ای باشد که برای این انقلاب خون دل ها خورده اند.
به گزارش «تابناک»، روز گذشته مسولان رسانه ملی مراسمی را برای قدردانی از آنچه آنان جهاد هشت ساله دولت خدمتگزار آقای احمدی نژاد نامیده بودند، برگزار کردند. مراسمی که اگر چه همچنان که ذکر آن رفت سنت حسنه ای است، اما عباراتی که رئیس این سازمان عریض و طویل در مدح و ثنای احمدی نژاد به کار برد، هدف اولیه مراسم را زیر سئوال برد. احمدی نژادی که تا همین چند روز پیش مصاحبه زنده تلویزیونی اش با سانسور مواجه می شد، امروز توسط ضرغامی، شخصیتی جهانی نامیده شد. توصیفی که پیشتر هم محمد رضا رحیمی در مدح احمدی نژاد به کار برده بود و همین مدح و ثناهای ویژه بود که رحیمی را ابتدا به معاونت پارلمانی رئیس جمهور و سپس به معاونت اولی رساند!
در این میان وقتی ضرغامی در مدح و ثنای خود احمدی نژاد را ذخیره ای برای انقلاب و اسلام می خواند، افکار عمومی انگشت حیرت به دهان می ماند که نکند اتفاقی در طول این چند روز افتاده است. مگر احمدی نژاد همان نبود که در ماه های گذشته خبر رجعت چاوز در آخر الزمان را برای جهانیان مخابره کرد و مورد انتقاد علماء و روحانیون قرار گرفت و صدا و سیما هم برنامه ها ساخت در این باره.
اینکه محمد رضا رحیمی و الهام از احمدی نژاد تعریف و تمجید کنند طبیعی است چرا که وامدار و مورد حمایت او هستند. اما اینکه سخنان ضرغامی شنیده می شود به دلیل این است که رئیس رسانه صدا و سیما است و به اعتبار این مسئولیت در صدا و سیما است که در حد یک رئیس قوه سخنان وی را منتشر می کنند و برنامه هایش را پوشش می دهند، لذا باید مراقب بود که سرمایه مردم اموال شخصی نیست که حاتم بخشی شود.
وقتی کسی رئیس یک دولت می‌شود و هشت سال عمر کشور را در بخش بزرگی از امور مدیریت میکند، همانند یک تیم است که 90 دقیقه وقت دارد و باید هدفی را تامین کند. هرچند بازی خوب تیم هم قابل تقدیر است اما در پایان 90 دقیقه، اگر تیم با نتیجه شکست مقابل حریف از زمین بیرون بیاید، قطعاً مدال و نشان نمی‌گیرد.
جالب تر اینکه ضرغامی خود تصمیم می گیرد از رئیس جمهور تجلیل کند و آن را پخش زنده کند و به کسی هم اجازه ندهد که در چنین مراسمی شرکت کند! فرض کنید که یک نهاد یا مجموعه ای بخواهد از دیگران سران قوا و... تجلیل کند، آیا امکانات رسانه ملی اینگونه در اختیار آنان قرار داده خواهد شد؟ این رسانه که قرار بود ملی باشد، آیا اکنون ملی است که ضرغامی جلسه خود و همکاران را پخش زنده کند؟
البته آقای احمدی نژاد هم در هفته‌های اخیر مدال‌های متعددی را با حاتم بخشی به کسانی از همکاران خود در دولت اعطا کردند که نتیجه هشت سال کار و تلاش و برنامه‌های آن، موجب شرایط بسیار بد اقتصادی برای کشور فراهم کرده است.
آیا همین رسانه ملی نیست که اگر یک فدراسیون ورزشی عدم موفقیتی داشته باشد، مسئولینش را سکه یک پول میکند و نه تنها به باد انتقاد که به استهزا می‌گیرد؟ من باب مثال اگر تیم فوتبال بارها بازی و یا نتایج خوبی کسب کند ولی نهایتاً هدف که مثلاً صعود به جام جهانی را کسب نکند، صداوسیما چه رفتاری با آنها می‌کرد؟
با این فرض که احمدی نژاد کارهای خوبی هم کرده، آیا معدل دولت احمدی نژاد، معدل قابل تقدیر است؟ اگر از دید رسانه ملی حتی معدل دولت نهم و دهم قابل قبول هم باشد و مردود نشده باشد، آیا در رتبه‌ای است که نشان و مدال بگیرد؟ آیا ضرغامی تلاش میکند که در اواخر دولت دهم، احمدی‌نژاد هم او را در لیست دریافت‌کنندگان نشان‌های دولتی قرار دهد؟ چرا به دلایل نامعقول برای هم به قول معروف نوشابه باز می‌کنیم؟
آقای ضرغامی! بدانید نشان اعطایی شما به احمدی نژاد از جنس همان نشان‌هایی است که احمدی‌نژاد به اعضای به خصوص اقتصادی دولتش اهداء کرد و اینها از نظر مردم و ناظرین مطلع نشان افتخار نیست که به سینه یکدیگر آویزان می‌کنید. خوب است برای افکار عمومی احترام قائل باشید. آیا پیام انتخاب مردم در این انتخابات، شما را بیدار نکرده است؟ مردم به دلیل نارضایتی از این دولت و عملکردش، به کاندیدای طرف مقابل رای دادند و حال این نشان دهن‌کجی به مردم نیست؟
آقای ضرغامی در سخنرانی مبالغه آمیز خود در تجلیل از احمدی نژاد از کسانی می گوید که در حوادث پس از انتخابات 88 آبروی خود را گذاشته اند، اما یک بار نمی گوید که کارنامه آقای احمدی نژاد در آن حوادث چگونه بود. چه موضع گیری خاصی در آن برهه داشتند؟ چه کمکی به انقلاب و جمهوری اسلامی در آن حوادث کردند؟ آیا جز این بود که پس از سخنان و رفتار تحریک آمیز که برخی را به خیابان ها کشاند خود را از معرکه کنار کشاند؟ رئیس صدا و سیما گویا چندان حافظه دراز مدتی ندارد و گرنه چهار سال زمان زیادی نیست که وی رفتار و کردار رئیس جمهور را در آن برهه فراموش کرده باشد.
رئیس صدا و سیما از خوی مقاومت رئیس جمهور صحبت می کند، اما گویی فراموش کرده است که خط اصلی مقاومت در منطقه که با محوریت ایران و سوریه و حزب الله در طول سالیان شکل گرفته است، دو سالی است که تحت شدیدترین حملات نظامی و روانی توسط مستکبران قرار دارد. جبهه مقاومت در این سالها و سالهای پیش رو به بیشترین حمایت نیاز دارد، آیا رفتار دولت احمدی نژاد در قبال محور مقاومت در دو سال اخیر، ناشی از روحیه مقاومت وی بود؟ آیا ضرغامی که خوی ضد صهیونیستی احمدی نژاد را می ستاید نمی داند که عدم حمایت جدی دولت احمدی نژاد از محور مقاومت چه فرصت های بی نظیری را در اختیار رژیم اسرائیل قرار داد؟ آیا وی نمی داند که شعارهای ضد صهیوینستی احمدی نژاد باید در مساله سوریه به عمل منجر می شد و نشد؟ ضرغامی از کدام مقاومت سخن می گوید؟
انتساب این دولت به اصول‌گراها و ارزش‌های انقلاب اسلامی با توجه به عملکرد و رفتار رئیس دولت و دولتش حتی باعث ضربه وارد شدن به اصول گرایی و آرمان‌های انقلاب شده، آن وقت شما این مردم و قضاوت آنها را به حساب نمی‌آورید؟ شما قبول ندارید باید به عنوان رسانه ملی، انعکاس صدای مردم و نظرات آنها باشید؟ قدری از تجربه گذشتگان درس بگیرید که به صواب نزدیک‌تر است.
