مگر می شود در جمع قطعه سازان فاسد که همگی دور یک میز نشسته و با حاجی اتحاد کرده اند، دانش را محور تولید خودرو قرار داد؟ قطعه سازانی که قطعه چینی را به اسم قطعه آمریکایی به خودروسازی می دهند تا به زعم خود شمع خودروسازی را روشن نگه دارند.
به گزارش خط بازار؛ مقام معظم رهبری در نام گذاری امسال همچون چند سال گذشته به موضوع تولید تاکید کردند با این تفاوت که مسئله دانش بنیان بودن و اشتغالزایی را مورد توجه جدی قرار دادند.
در صنعت خودرو، تولید دانش بنیان از دغدغه های اصلی است. تولید خودرو باکیفیت اقتصادی و قابل رقابت در بازارهای صادراتی که نتیجه توسعه دانش در خودروسازی است همواره برنامه خودروسازان بوده ولی در عمل موفقیت قابل قبولی حاصل نشده است.
تولید خودروهای قدیمی، کیفیت پایین برخی قطعات خودرو، هزینه تمام شده بالای تولید خودرو، وابستگی بی منطق به واردات همگی از جمله معضلاتی است که این ادعا را ثابت می کند. حال سوال اینجا است که چرا تولید دانش بنیان در خودروسازی همواره یک آرزو بوده است؟
پاسخ به این سوال جنبه های مختلفی دارد که یکی از اصلی ترین آنان به عملکرد قطعه سازان بر می گردد. قطعه سازانی که به جای تولید باکیفیت، در حال لابی و اعمال نفوذ برای انتخاب مدیر موردنظر خود در خودروسازی و شرکت های تابعه تامین کننده قطعه هستند؛
قطعه سازانی که بخشی از منابع مالی خود را صرف خرید ملک، سکه و طلا برای مدیران خودرویی نوکر خود می کنند تا بتوانند قصر هزارویک شهر قطعه سازی خود را با طلب های صفر روزه بر بالای کوه بسازند؛
قطعه سازانی که به بهانه تولید داخل و دور زدم تحریم قطعه چینی را به اسم قطعه آمریکایی به خودروسازی می دهند تا به زعم خود شمع خودروسازی را روشن نگه دارند.
مگر می شود در جمع قطعه سازان فاسد که همگی دور یک میز نشسته و با حاجی اتحاد کرده اند، دانش را محور تولید خودرو قرار داد؟
مگر می شود در چنین خودروسازی که صندلی برخی مدیرعاملی ها چند صد میلیاردی خرید و فروش می شود؛ حرف از تولید دانش بنیان زد؟
مگر می شود در خودروسازی که برخی قطعه سازان خوش رو آن علنی فساد می کنند ولی در حاشیه امن قرار دارند، امیدی به آینده داشت؟
مگر می شود با وجود فساد هزاران میلیاردی حاجی قاچاقچی قطعه در خودروسازی که شب و روز به جای تولید با کیفیت در حال دادن رشوه در قالب سکه و ملک در دبی و … است به تولید دانش بنیان فکر کرد؟
مگر می شود در حضور دلالان اروپایی که خودروهای از رده خارج شده فرانسوی را هر چند سال یکبار به خودروسازی تحمیل می کنند انتظار تولید مدرن صادراتی را داشت؟
قطعا در چین شرایطی توليد دانش بنیان در خودروسازی سرابی بیش نیست. این پدیده های شوم حاصل یک چیز بیشتر نیست و آن فساد است. فسادی که زاییده ساختار سیاسی شبه دولتی و امنیتی حاکم بر صنعت خودرو است و ریشه آن به بنگاه‌داری دولت برمی گردد. فسادی که باعث اتحاد فاسدان قطعه سازی در دور یک میز شده است.
این فساد است که هر نوآوری و ابداع را در نطفه خفه می کند؛ این فساد است که باعث رشد مافیای انجمن ها می شود. فساد اصلی ترین مانع تولید دانش بنیان است که باید برای حل آن ریشه ای فکر کرد و ساختار سهامداری خودروسازان را تغییر داد.
مقایسه عملکرد شرکت های خودروسازی خصوصی با ایران خودرو و سایپا به خوبی نشان می دهد که هرگاه دست دولت از خودروسازی کوتاه شده و بخش خصوصی واقعی عنان اداره امور را در دست گرفته شاهد رشد بهره وری و دانش بوده ایم.
