به «اپل واچ» فرهاد گیر بدهید، به تصمیمش نه!

فرهاد مجیدی ناراحت است؛ او دربی را برد و به جای آنکه در کنار بازیکنان بالاوپایین بپرد و به فکر بازی فینال باشد، گوشی اش را برداشت و مستقیما سراغ صفحه مجازی اش رفت. او نوشت نمی‌خواهد از این به بعد سرمربی استقلال باشد و استعفا می‌دهد. آخرش هم می‌نویسد امید دارد که روزی دوباره به تیم محبوبش برمی گردد.

به گزارش راه امروز به نقل ازفرارو، داستان برای فرهاد مجیدی ساده است: او احترام می‌خواسته و حالا تصور می‌کند بی احترامی دیده است. احتمالا حق داشته باشد؛ درست در روز‌هایی که او برای گرفتن سهمیه آسیایی استقلال می‌جنگیده و به فکر بردن جام حذفی بوده، عده‌ای در باشگاه تلاش می‌کردند با آندره آ استراماچونی، سرمربی محبوب سابق و ایتالیایی این باشگاه به «توافق» برسند.

درست از همین زمان به بعد است که همه چیز در باشگاه استقلال درهم و برهم شده است؛ «توافق «حالا گنگ‌ترین واژه‌ای است که می‌شود از استقلالی‌ها شنید. فرهاد و نزدیکانش می‌گویند نشست با استراماچونی در ایتالیا برای رسیدن به «توافق» جهت بازگشت به این تیم ونشستن روی نیمکت مربیگری است.

مخالفانش که همگی در طیف مدیریتی قرارمی گیرند می‌گویند «توافق» جهت رسیدن به حل و فصل مالی و کم کردن هزینه‌های باشگاه بوده وگرنه خبری برای بازگشت نبوده است.

موردی که در این بین آزاردهنده و البته مبهم است رفتار مدیریتی در بین فوتبالی‌ها است؛ هرگز مشخص نیست چه بخش از حقیقت را عنوان می‌کنند و چه بخش از واقعیت‌ها را رو می‌کنند. البته آن‌ها هم دلایل خاص خودشان را دارند؛ احمد سعادتمند، مدیرعامل این باشگاه همین امروز در تلویزیون حاضر شد و از تصمیمش برای رفتن به ایتالیا و مذاکره با استراماچونی پرده برداشت؛ حق به جانب حرف زد و شاید اگر آن بخش از حرف هایش که برای برگشت با استراماچونی مذاکره نکرده باورپذیر باشد، می‌شود گفت به نفع باشگاه عمل کرده است. او به زعم خودش خواسته تا جلوی ضرر و زیان میلیاردی که قرار است به باشگاه تحمیل شود را بگیرد.

البته بخش دیگری از صحبت‌های سعادتمند نشان می‌داد دل خوشی هم از فرهاد مجیدی و احتمالا واکنش‌های عجولانه و «بچه گانه» سرمربی اش را ندارد؛ او مجیدی را تهدید به حضور در کمیته انضباطی باشگاه می‌کند و البته یک یادآوری مهم می‌کند «فرهاد فراموش نکند خودش چطور جای استراماچونی را گرفت». این‌ها پایان خط و نشان نبود؛ سعادتمند به وضوح از حق باشگاه برای مذاکره با مربیان دیگر هم حرف زد و عمده‌ترین دلیلش را اختلاف دو رقمی با پرسپولیس، قهرمان لیگ برتر توصیف کرد.

باز هم شاید حق با مدیریت باشگاه استقلال باشد؛ او حق دارد برای باشگاهش بهترین راه حل را پیدا کند، ولی شاید در رسیدن به بهترین راه حل دچار اشتباه شده باشد؛ سعادتمند می‌گوید توقع اختلاف دو رقمی با صدرنشین را نداشته، ولی اگر خوش بینانه به ماجرا نگاه کند باید خوشحال هم باشد که فرهاد مجیدی تا اینجا به وعده هایش پایبند بوده است؛ مربی وعده داده سهمیه آسیایی استقلال را می‌گیرد و از طرفی گفته که جام حذفی را هم می‌برد. دیگر وعده فرهاد مجیدی هم صعود از مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا است.

فرهاد یکی را عملی کرده (گرفتن سهمیه لیگ قهرمانان آسیا)، یکی را در حال انجام است (رسیدن به فینال جام حذفی) و برای دیگری هم باید در آینده‌ای بسیار نزدیک مبارزه کند. پس تا اینجا، فرهاد مجیدی از وعده‌هایی که داده چندان عقب نیست. دست کم عقب‌تر از نتایجی که استراماچونی با استقلال به دست آورد نیست.

شاید در این بین فرهاد مجیدی، احمد سعادتمند و البته باشگاه استقلال همگی هم خوش شانس بوده اند که به چنین جایگاهی رسیده اند؛ اگر قرار باشد ادعای رقبا مبنی بر چربش اشتباهات داور به نفع استقلال و فرهاد به ویژه در بازی‌های حساس نادیده گرفته شود، نمی‌شود از این موضوع هم چشم پوشی کرد که مجیدی و تیمش خوش شانس بوده اند که اشتباهات «سهوی» در حساس‌ترین مقطع لیگ به دادشان رسیده است.

شاید اگر نیمی از این اشتباهات رخ نمی‌داد الان مجیدی و استقلال در عملی کردن وعده نخست مشکل داشتند و قبل از رسیدن به فینال جام حذفی هم کارشان به، اما و اگر کشیده می‌شد. با این حال، این تیم با سرمربی جوانش در هر برهه که باشگاه به مشکل برخورد با مدیریت کردن از کنار سختی‌ها عبور کرده اند و الان هم بر کسی پوشیده نیست که تیم فرهاد مجیدی و البته استقلال یکی از بهترین تیم‌های لیگ است.

آیا مدیریت باشگاه در چند هفته مانده به پایان رقابت‌های لیگ به فکر فرو رفته که قید فرهاد مجیدی را بزند؟ شاید. مدیرعامل می‌گوید از مدت‌ها قبل در اندیشه سفر به ایتالیا بوده و تصور نمی‌کرده نزدیک دربی کارهایش اوکی شود؛ مدت‌ها قبل یعنی همان زمانی که فرهاد مجیدی و استقلال برای گرفتن سهمیه مشکل داشتند و هواداران این باشگاه تصور نمی‌کردند فرهاد بتواند تیم را نائب قهرمان کند.

اگر بدبینانه به موضوع نگاه شود (در ادامه عنوان می‌شود که چندان هم بدبینانه نیست) مدیریت باشگاه استقلال در پی تغییر در کادر مربیگری تیمش بوده و به همین دلیل احتمالا گزینه‌ها را هم مرور کرده اند. اولین و بهترین گزینه همان استراماچونی است؛ مرد محبوبی که هواداران آبی بعد از رفتنش به خیابان ریختند. آن‌ها می‌خواستند با یک تیر دو نشان بزنند؛ هم مربی محبوب هواداران را برگردانند و هم اینکه با آمدن استرا و اخراج فرهاد، تماشاگران هم اعتراض زیادی نمی‌کردند.

اینکه در بالا عنوان شد نمی‌توان به طور قطع پذیرفت که مدیریت باشگاه در پی آوردن استراماچونی هم نیست دلیل دارد: همان طور که مدیرعامل استقلال خبر داده او قبلا برای رفتن به ایتالیا نقشه کشیده؛ قبلا، یعنی دقیقا همان موقع که استقلال وضعیت مساعدی در جدول نداشته است. اینکه فرهاد می‌گوید حس می‌کند از پیروزی برابر سپاهان در جام حذفی، مدیریت خوشحال نشده می‌تواند یکی از دلایل مسئولان این باشگاه برای نقش برآب شدن ایده هایشان باشد. البته که پر واضح است مدیریت چنین موردی را تکذیب می‌کند همان طور که امروز چنین کاری را کردند.

به گزارش سرویس ورزشی فرارو، دست مدیریت باشگاه برای تغییر هم الان باز است؛ وفور کاندیدا برای جایگزینی مجیدی است که سعادتمند را برآن برمی دارد تا برای سرمربی جدیدش خط و نشان بکشد و بگوید حق باشگاه است که وارد مذاکره شود. اگر استراماچونی شد که چه خوب؛ باشگاه به اهداف مالی (فرار از جریمه و شکایت در فیفا) می‌رسد و مرد محبوبی را جایگزین دیگری می‌کند. اگر هم نشد که امیر قلعه نویی بیرون از گود نشسته و احتمالا در کمین فرصت است. نه، امیر هم نخواهد و هوادارانی که مجیدی را دوست دارند اعتراض کنند دو گزینه دیگر باقی می‌ماند. اولی جواد نکونام است؛ کاپیتان سابق استقلال که در یکی دو فصل اخیر توانایی هایش را نشان داده و چه بسا اگر در همین فصل بدشانسی گریبان تیمش را نمی‌گرفت به جای استقلال و فرهاد مجیدی در رده دوم ایستاده بودند.

اگر نکونام هم خرد پیشه کند و در این فصل شانس خودش را برای حضور بهتر در استقلال نسوزاند باز هم جایگاه فرهاد تهدید می‌شود و این بار یکی مثل محمود فکری، دیگر کاپیتان سال‌های دور استقلال آماده است تا سکان هدایت این باشگاه را به دست بگیرد. فکری با نساجی نشان داده که هنر اداره کردن استقلال را دارد.

درست است؛ مدیریت باشگاه احتمالا از قبل فکر همه چیز را کرده، ولی هرچقدر هم که سعادتمند حق به جانب از خود، تصمیمش و باشگاه حرف بزند باز حق با فرهاد مجیدی است! این بار موضوع «اپل واچ» او و مشاوره گرفتن از مربیان قدیمی برای هدایت استقلال در میان نیست که منتقدانش خرده بگیرند؛ این بار موضوع «احترام» است. اگر واقعا سعادتمند و مدیریت باشگاه استقلال، همانطور که نشان می‌دهند، همان قدر دلسوز بوده و در پی همکاری با فرهاد مجیدی هستند چرا با او جلسه نگذاشته و این موضوع را در حساس‌ترین برهه فصل با سرمربی شان در میان نگذاشته اند؟

اگر نیتی پشت تصمیمشان نبود چه نیازی بود که فرهاد را از دایره مشاوران حذف کنند؟ آیا بهتر نبود با احترام درباره مربی شان رفتار کنند تا حالا یکی از دو باشگاه محبوب پایتخت با وجود رسیدن به فینال جام حذفی و رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا، درگیر کاغذ بازی برای استعفا و رضایت برای عدم استعفا نباشند؟