به گزارش راه امروز: هرچند در خصوص پیامدهای کرونا با توجه به اینکه در چه زمانی دارو یا واکسن آن تولید خواهد شد قضاوتی نمی توان کرد اما افق ها آسیب هایی که جامعه بشری را تهدید قرار داده کاملاً مشخص نموده است بر خلاف بعضی از نظریه‌پردازان که پیامدهای انتشار این ویروس را بیشتر اقتصادی قلمداد می کنند باید گفت که کرونا بحران نبوده و یک نقطه عطف در همه ابعاد است و پیامدهای آن بسیار گسترده تر بوده و مسایل گوناگونی از جمله اقتصاد، مذهب، و جامعه‌شناسی را شامل می‌شود و تاثیر بسیار شگرفی نیز در حقوق و روابط بین الملل خواهد داشت.
با توجه به اینکه واژه حقوق بین الملل به نوعی حقوق بین دولتها بوده و دولتها هیچ حدود اختیاراتی را برای حقوق بین الملل قائل نبودند اما با اپیدمی کرونا، جامعه بشری باید بپذیرد که رجحان و اولویت با حقوق بین الملل است. به طور مثال « WHO » که یکی از سازمان های زیرمجموعه سازمان ملل متحد به شمار می رود از محدودیت بسیار فاحشی در بین کشورها برخوردار است و حتی نمی‌تواند آمار درستی از وضعیت ابتلا به ویروس کرونا در کشورهای گوناگون بدهد. چرا که دولت ها واقعیت نابسامانی های خود را به درستی گزارش نمی‌دهند و این سازمان قدرت و اقتدار لازم را در ارائه آمار صحیح ندارد. بنابراین با توجه به اینکه در اکثر کشورها و از جمله ایران وقتی برتری با حقوق داخلی نه بر اساس حقوق بین‌الملل است لذا جامعه بشری با این تصورات دولتها، با فاجعه های بزرگتری مواجه خواهد شد.
حادثه جهانی کرونا نشان داد که همه جامعه بشری در درون یک کشتی قرار دارند هرچند که پیش بینی ها بر این رفتار واقع است که ناسیونالیسم ملی رشد مضاعفی داشته است و به طور مثال در تقابل با کرونا نامی از اتحادیه اروپا نیست اما این تحلیل غیر واقعی است چرا که ناسیونالیسم ملی موقتی بوده و نتیجه نهایی این است که در سال‌های آینده کشورها به سمت همگرایی بیشتری حرکت خواهند کرد و پوپولیسم هایی که در آمریکا، اروپا و حوزه خاورمیانه رشد کرده اند با شکست مواجه خواهند شد و جهان به سمت تعقل و خردگرایی بیشتری حرکت خواهد کرد.
در ابعاد اقتصادی نیز به مانند سال‌های بعد از جنگ جهانی دوم شاهد رکود سنگینی خواهیم بود اگر چه در پایان جنگ جهانی دوم آمریکایی ها توانستند کمک‌هایی را تحت عنوان «طرح مارشال» به اروپا و «اصل چهار ترومن» به کشورهای جهان سوم داشته باشند اما در جریان کنونی مطمئنا تکرار پذیر نخواهد بود. چرا که قابل پیش‌بینی نیست آیا برنده وجود خواهد داشت یا نه و تا امروز آنچه را شاهد بودیم بازی باخت باخت برای همه قدرت‌های اقتصادی است و فعلاً برنده ای از بعد اقتصادی نیست.
هر شرایطی در وضعیت کنونی پیش بیاید باز هم جهان شبیه قطاری است که با سرعت در حال حرکت است که ناگهان متوقف شده و برای حرکت مجددش ناگزیر است که با یک سرعت اندک حرکت نماید تا بتواند دور بگیرد لذا رونق اقتصادی در تمامی حوزه ها طی چند سال آینده به سرعت صورت نخواهد گرفت.
