الجزایر در این مسیر بسیار مصمم بود. اما صدام هرگز قبول نکرد که یک عرب در نزاع بین یک عرب و یک غیر عرب، نقش داور را بازی کند. از دیدگاه صدام، دشمن یک کشور عربی، ضرورتا دشمن تمام عرب‌ها است. صدام معتقد بود که الجزایری‌ها وارد مسئله‌ای شده بودند که هیچ ربطی به آنها نداشت.
سرلشکر خالد نزار، وزیر دفاع سابق الجزایر افشا کرد صدام حسین برای "استمرار جنگ با ایران" وزیر خارجه الجزایر را کشت الجزایر در این مسیر بسیار مصمم بود. اما صدام هرگز قبول نکرد که یک عرب در نزاع بین یک عرب و یک غیر عرب، نقش داور را بازی کند. از دیدگاه صدام، دشمن یک کشور عربی، ضرورتا دشمن تمام عرب‌ها است. صدام معتقد بود که الجزایری‌ها وارد مسئله‌ای شده بودند که هیچ ربطی به آنها نداشت.
پس از چند دهه، برای نخستین بار یکی از مقامات بلندپایه الجزایر، صدام حسین را به کشتن میانجیگر جنگ ایران و عراق متهم کرده است. به گزارش فرارو، سرلشکر خالد نزار، وزیر دفاع سابق الجزایر، صدام حسین را به قتل محمد الصدیق بن یحیی، وزیر خارجه اسبق الجزایر، و ۱۳ الجزایری دیگر از طریق منفجر کردن هواپیمای بن یحیی در سوم ماه می ۱۹۸۲ متهم کرد. سرلشکر نزار گفته الشاذلی بن جدید، رئیس‌جمهور اسبق الجزایر، این مسئله را لاپوشانی کرده است. این اطلاعات برای نخستین بار در خاطرات سرلشکر نزار مطرح شده که قرار است ماه آینده بخش دوم آن منتشر شود.
این مقام سابق که بین سال‌های ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۰ وزیر دفاع الجزایر بوده، اطلاعات مناقشه‌برانگیزی درباره یکی از خطرناک‌ترین جرایم تاریخ سیاسی معاصر کشورش را افشا کرده است. تقریبا ۳۶ سال پیش، بن یحیی به همراه هشت تن از مقامات وزارت خارجه الجزایر و نیز یک روزنامه‌نگار و کادر پرواز هواپیمای ریاست‌جمهوری "گلف‌استریم" در اثر منفجر شدن این هواپیما جان‌شان را از دست دادند. زمانی که این هواپیما در مرز هوایی عراق و ترکیه هدف قرار گرفت، هیئت الجزایری به رهبری بن یحیی، مشغول میانجیگری میان ایران و عراق برای توقف جنگ بود.
به گزارش روزنامه الشرق الاوسط، وبگاه "الجزایر الوطنیه"، که متعلق به پسر نزار است، بخش‌هایی از خاطرات او را منتشر کرده و بر "نقش صدام حسین در حذف بن یحیی" تاکید کرده است. ناراحتی صدام از ایفای نقش داور توسط یک عرب در نزاع بین یک عرب و غیر عرب به عنوان دلیل این حذف ذکر شده است. در خاطرات نزار ذکر شده که "کمیته تحقیقات فنی" به رهبری صالح قوجیل، وزیر حمل‌ونقل الجزایر، به منطقه سقوط هواپیما رفته و بقایای یک موشک هوا به هوا را پیدا کرده که در زدن هواپیما به کار رفته است. این موشک، از جمله سلاح‌هایی بود که عراق از روسیه خریده بود و الجزایر حتی شماره سریال این موشک را هم در اختیار دارد.
بن یحیی علاوه بر تلاش برای میانجیگری در جنگ ایران و عراق، در آزادسازی گروگان‌های سفارت آمریکا در تهران هم نقش مهمی ایفا کرده است. سرلشکر نزار که در زمان وقوع حادثه فرمانده نیرو‌های زمینی و بنابراین یک شخصیت متنفذ بوده است، تصریح کرده که کارشناسان هواپیمایی الجزایر توانستند مشخصات فنی موشک را مشخص کنند. این موشک به نیرو‌های هوایی عراق تعلق داشت. نزار برای تقویت این افشاگری‌ها مدعی شده میانجیگری بن یحیی برای توقف جنگ ایران و عراق تمام شرایط موفقیت را داشت و الجزایر در این مسیر بسیار مصمم بود. اما صدام هرگز قبول نکرد که یک عرب در نزاع بین یک عرب و یک غیر عرب، نقش داور را بازی کند.
از دیدگاه صدام، دشمن یک کشور عربی، ضرورتا دشمن تمام عرب‌ها است. صدام معتقد بود که الجزایری‌ها وارد مسئله‌ای شده بودند که هیچ ربطی به آنها نداشت. گفتنی است که این نخستین بار است که یک مقام بلندپایه الجزایری در زمان انفجار هواپیمای بن یحیی، عراق و رئیس‌جمهور وقت آن را مسئول کشته شدن بن یحیی دانسته است. این جنایت، در زمان ریاست جمهوری افرادی مانند الشاذلی (۱۹۷۹-۱۹۹۲)، محمد بوضیاف، علی کافی، الیامین زروال و حتی در دوره عبدالعزیز بوتفلیقه، یکی از اسرار کشور بوده است.
