برخی رسانه های غربی پس از دیدار رهبر کره شمالی و رییس جمهور آمریکا مدعی شدند کره شمالی به دلیل همکاری با ایران در گذشته، اطلاعاتی از برنامه هسته ای ایران در اختیار دارد و ممکن است آن را در اختیار ترامپ قرار دهد...
نصرت الله تاجیک، دیپلمات سابق کشورمان می گوید: صنایع هسته ای ایران چیزی برای لاپوشانی ندارد که نگران باشیم که کیم جونگ اون آن را به ترامپ بدهد یا نه. به گزارش «انتخاب»، برخی رسانه های غربی پس از دیدار رهبر کره شمالی و رییس جمهور آمریکا مدعی شدند کره شمالی به دلیل همکاری با ایران در گذشته، اطلاعاتی از برنامه هسته ای ایران در اختیار دارد و ممکن است آن را در اختیار ترامپ قرار دهد.
تاجیک، سفیر پیشین ایران در اردن در گفت و گو با خبرنگار «انتخاب»، درباره این موضوع گفت: درباره اینکه آیا کره شمالی از برنامه هسته ای ایران اطلاعاتی دارد یا نه، باید گفت در متون غربی مربوط به انرژی هسته ای، مواردی درباره همکاری های هسته ای بین ایران و کره شمالی آمده است. بنابراین این مسئله، موضوع عجیب و غریبی نیست.
او درباره احتمال افشای این اطلاعات برای آمریکا توسط رهبر کره شمالی گفت: صنایع هسته ای ایران چیزی برای لاپوشانی ندارد. واقعیت آن است که پس از این همه اتفاق در سال های گذشته، بخشی از آن توسط بازرسان آژانس مشاهده شده و بخشی نیز از طریق جاسوسی برده شده است. از این رو چیزی برای پنهان کردن وجود ندارد که نگران باشیم که کیم جونگ اون آن را به ترامپ بدهد یا نه.
او تصریح کرد: تمام روند فعالیت های هسته ای ایران از زمان رژم گذشته تا مذاکرات 12 ساله و بازرسی های آژانس اکنون دیگر مشخص است و چیزی برای پنهان کردن وجود ندارد که دل نگران همکاری اطلاعاتی اون و ترامپ باشیم.
تاجیک افزود: موضوع دیگر در این خصوص این است که رفتن به سمت این گمانه زنی توسط رسانه های غربی، نوعی منحرف کردن روند مذاکرات ترامپ و اون است. یعنی افکار عمومی به جای اینکه به نتیجه دیدار و مذاکرات این دو نگاه کند به سمت ایران کشیده می شود.
این تحلیلگر مسائل بین الملل ادامه داد: نمی خواهم نام شیطنت را به کار ببرم چراکه گمانه زنی هایی که در این زمینه می شود، طبیعی و قابل درک است. اما واقعیت آن است که نتیجه مذاکرات اون و ترامپ، یک تفاهمنامه مبهم، کلی و ابتدایی بود و یک راه طولانی برای اجرایی شدن دارد. اما اینکه رسانه های غربی به همین زودی به جای اینکه روی این موضع تمرکز کنند که آیا اجرایی می شود یا نه، موضوع را به سمت ایران جهت دهی کنند، کمی شک و تردید به وجود می آورد که به نظر می رسد تحمیل یک خط تحلیلی برای افکار عمومی و رسانه ها است.
