سید حسن خمینی در اولین سالگرد درگذشت آیت الله هاشمی گفت: يكي از توفيقات من در سال هاي اخير ارتباط ما و لطف پدرانه اي بود كه ايشان به من داشتند و هر هفته يك يا چند ساعت خدمتشان مي رسيدم.
سید حسن خمینی در اولین سالگرد درگذشت آیت الله هاشمی گفت: يكي از توفيقات من در سال هاي اخير ارتباط ما و لطف پدرانه اي بود كه ايشان به من داشتند و هر هفته يك يا چند ساعت خدمتشان مي رسيدم.
به گزارش «انتخاب»، مهمترین سخنان وی به شرح زیر است:
اميدوارم بغضي كه گلويم را گرفته اجازه سخن گفتن بدهد.
سخنان آقاي طباطبايي دردهاي ما را بيشتر كرد.
سخن گفتن در مورد آقاي هاشمي سهل ممتنع است.
يكي از توفيقات من در سال هاي اخير ارتباط ما و لطف پدرانه اي بود كه ايشان به من داشتند و هر هفته يك يا چند ساعت خدمتشان مي رسيدم.
يكي از وجوه ممتاز و امهات شخصيت آقاي هاشمي، اميد است؛ تمام وجود او اميد بود و در هيچ شرايطي آن را از دست نمي داد.
به همين خاطر بعضي ها شوخي مي كردند كه اگر آقاي هاشمي دستگير مي شد، با خودش فكر مي كرد كه شايد وسط راه مسير عوض شود و به باغ و بستان برود!
اميد به خدا يكي منشاء هاي اين اميد بود. او به شدت به خدا اميدوار بود؛
اين خصلت را بارها براي امام هم گفته ام و توصيه اولياء خدا نيز همين است.
من يكي دوبار آقاي هاشمي را مضظرب ديدم؛ در دوره سال ٨٨ نبود اما لحظات بسيار كوتاهي بود.
يكي از آن روزها ١٥ خرداد 88 بود كه قضايايي داشت. اما آن هم كوتاه بود و پس از مدت كوتاهي آرامش به اون برگشت
اطمينان به فهم مردم دومين منشاء آرامش هاشمي بود. او مطمئن بود نمي توان مردم را براي هميشه فريب داد و همه مردم را هم نمي توان فريب داد.
اطمينان به راه و روش خود سومين منشاء اميد او بود.
از هيچ شخصيتي مانند هاشمي مطلب در اختيار نيست. تغيير هم كرده و من هيچ گاه نديدم بگويد من تغيير نكرده ام؛ اما در هر زمان به آنچه مي گفت باور داشت.
اگر اميد نباشد و به جاي آن يأس باشد، در جا مي زنيم؛ يا به يا به خشونت و شورش.
آنچه در روزهاي اخير شاهد بوديم دليل آن بيش از هر چيز پمپاژ ياس است.
اگر جامعه اميدوار باشد به سمت خشونت نمي رود.
براي جلوگيري از خشونت بايد اميد در جامعه برقرار باشد.
