پايگاه اطلاع رساني و خبري جماران در مطلبي با عنوان ' چه كساني بر طبل افزايش انتظارات از دولت مي كوبند؟ ' آورده است : به بهانه هاي مختلف و متعدد، كه به نظر مي رسد يكي از آنها رقابت هاي انتخاباتي باشد، از طرف نيروهاي يك جناح سياسي خاص سعي مي شود كه عملكرد دولت يازدهم را كمرنگ جلوه دهند و همه دستاوردهاي آن را وارونه تفسير كنند.
به گزارش راه امروز، اين مطلب مي افزايد : آخرين نمونه اين رفتار را مي توانيم در واكنش هاي مختلف به اظهارات رئيس كل بانك مركزي در شوراي روابط خارجي آمريكا ببينيم. بعد از اين اظهارات افرادي كه در جناح مخالف دولت قرار دارند اين اظهارات را به اعتراف دولت روحاني تعبير كردند؛ مبني بر اينكه با گذشت حدود 90 روز از اجراي برجام حالا نمايندگان دولت به اين امر اذعان داشته و در يك سخنراني رسمي خود اعلام كرده اند كه برجام دردي را از ملت ايران درمان نكرده است.
آنها از هر حربه اي براي اين كار خود استفاده مي كنند كه از خلاف دانستن برجام گرفته تا دامن زدن به انتظارات از دولت را شامل مي شود.
همان كساني كه اشتباهات گذشته آنها ميراثي ناميمون براي دولت يازدهم شد، سعي بر اين دارند كه عدم حل مشكلات ناشي از اين اشتباهات را برجسته كرده و با شعارهاي رنگ و لعابدار افكار عمومي را با خود همراه كنند تا از اين اهرم براي فشار بر دولت يازدهم استفاده كنند.
براي مثال كساني كه دولت همفكر و هم جناح آنها يارانه 45 هزار توماني را بر دوش دولت يازدهم گذاشت، حالا بر دولت فشار مي آورند كه چرا مردم را از دريافت اين يارانه حذف نمي كند. آنها اين حربه را به كار مي برند تا زير فشارهاي فراوان دولت تن به حذف مردم از دريافت يارانه نقدي دهد. بعد از حذف نيز اين افراد دوباره بازي را اين طور به نفع خودشان عوض كنند كه دولت همسو با ما به مردم يارانه نقدي داد و اين دولت آن را از آنها گرفت.
اين رفتار دوگانه محدود به يارانه نقدي نمي شود. نمونه ديگر اين است كه زمان 8 ساله دولت هاي نهم و دهم علي رغم درآمد بالاي نفتي بسياري از شاخص هاي اقتصادي كشور با نزول مواجه بود و آنها در برابر اين امر سكوت اختيار كرده بودند. اين در حالي است كه در دولت يازدهم قيمت نفت به يك چهارم كاهش پيدا كرده و با اين حال تمامي شاخص هاي اقتصادي كشور از نرخ تورم گرفته تا رشد اقتصادي، تراز تجاري و ساير موارد رو به بهبود است.
افراد جناح مقابل دولت ادعا مي كنند كه اين امر هيچ ربطي به برجام ندارد. در عين حال آنها سعي مي كنند به مردم القا كنند كه دولت يازدهم يك دولت ضعيف بوده و تنها به فكر باج دادن به بيگانگان است و براي ارتقاي سطح زندگي مردم و اقتصاد كشور هيچ كاري انجام نداده و اگر دولت ديگري بر سر كار بود مي توانست بهتر از اين عمل كند.
نكته بسيار جالب توجه اين است كه همان كساني كه عملكرد آنها اقتصاد كشور را تا مرز ورشكستگي و تا لبه پرتگاه پيش برد، سعي مي كنند با شعارهاي اقتصادي وارد عرصه رقابت هاي سياسي شوند و به گمانم يادشان رفته كه مردم يك بار عملكرد اقتصادي آنها را تجربه كردند و اين مردم آن قدر هم فراموش كار نيستند كه با گذشت زمان كوتاه 3 و يا 4 ساله آن عملكرد را به فراموشي بسپارند تا اين افراد بتوانند ادعاهايي از اين جنس داشته باشند.
آنهايي كه سعي مي كنند بگويند دولت يازدهم هيچ كاري براي اقتصاد كشور نكرده و اگر دولت موافق آنها بر سر كار باشد مشكل اقتصادي و معيشت مردم را حل مي كند، شايد بر يارانه نقدي تكيه دارند و علي رغم همه تبعاتي كه نحوه پرداخت يارانه نقدي براي اقتصاد كشور و معيشت مردم داشت اين تبعات را ناديده گرفته و فشاري كه اين سياست ها بر دوش مردم وارد كرد را هيچ مي انگارند.
حال آنكه بايد يادآوري كرد كه تعطيلي و يا به ركود رفتن بنگاه هاي توليدي، رقم بالاي تورم و رقم پايين رشد اقتصادي تنها بخشي از تبعات كارهايي كه آنها در عرصه اقتصادي كشور انجام دادند است. نكته شايان توجه اين است كه رئيس دولت هاي نهم و دهم با شعار پنج برابر كردن يارانه نقدي به صحنه رقابت هاي زود هنگام انتخاباتي آمده و به نظر مي رسد كه متوجه خطري كه اين موضوع براي كشور به دنبال دارد نيست و نمي داند كه يارانه 45 هزار توماني چه بلايي بر سر اقتصاد كشور آورد كه حالا بسيار ساده انديشانه صحبت از يارانه 250 هزار توماني مي كند و سعي دارد كه اين امر را برگ برنده دولت خود جلوه دهد.
انگار رئيس دولت هاي نهم و دهم نمي داند كه ديگر ما نفت را بشكه اي 120 دلار نمي فروشيم و دولت مجبور است كشور را با نفت 30 دلاري اداره كند. با فرض درست بودن اين ادعا و با احتساب 72 ميليون نفري كه در حال حاضر يارانه نقدي دريافت مي كنند، دولت بايد ماهيانه رقمي بالغ بر 18 هزار ميليارد تومان يارانه نقدي به مرم پرداخت كند. با يك حساب سرانگشتي يعني 216 هزار ميليارد تومان از بودجه 260 هزار ميليارد توماني كشور را صرف يارانه نقدي كند! تنها يك رفتار پوپوليستي مي تواند اينگونه سخنان را بر مسند زبان براند و اميدوار باشد كه مردم هم ابعاد حرف او را ناديده گرفته و اين حرف را باور مي كنند.
شايد كسي نيست به اين دوستان دلواپس بگويد آن روز كه رئيس دولت تحريم ها را كاغذ پاره مي دانست و محدود شدن روابط خارجي ايران به چند كشور از جمله جيبوتي، ونزوئلا، كومور و كشورهايي كه هيچ نقشي در مناسبات بين المللي ندارند، اقتصاد كشور را مختل كرده بود و بازرگانان كشور ما نمي توانستند با كشورهاي مطرح دنيا مراوده داشته باشند، كجا بوديد؟
حالا كه دروازه هاي تجارت جهاني براي ايران باز شده و ترافيك ديپلماتيك و تيم هاي اقتصادي را در كشورمان شاهد هستيم و سندهاي همكاري اقتصادي با كشورهاي فرانسه، ايتاليا و ديگر كشورهاي مطرح دنيا بسته شده، به انتقاد مشغول شده ايد؟ شايد اين افراد نگران عدم حضور جيبوتي در روابط ديپلماتيك ايران هستند!
آخرين نمونه اين رفتار را مي توانيم در واكنش هاي مختلف به اظهارات رئيس كل بانك مركزي در شوراي روابط خارجي آمريكا ببينيم. بعد از اين اظهارات افرادي كه در جناح مخالف دولت قرار دارند اين اظهارات را به اعتراف دولت روحاني تعبير كردند؛ مبني بر اينكه با گذشت حدود 90 روز از اجراي برجام حالا نمايندگان دولت به اين امر اذعان داشته و در يك سخنراني رسمي خود اعلام كرده اند كه برجام دردي را از ملت ايران درمان نكرده است.
اگر مثبت شدن تراز تجاري در سال 94 و 42 ميليارد دلار صادرات غير نفتي در مقابل 41 ميليارد دلار واردات كه براي اولين بار در طي 30 سال گذشته اتفاق افتاد را، كه خود مي تواند موفقيت بزرگي در عرصه اقتصادي يك كشور در حال توسعه به حساب بيايد، ناديده بگيريم و باز شدن سوئيفت را انكار كنيم، رسيدن نرخ تورم از 34 به 11 درصد و رشد اقتصادي از منفي چهار به يك درصد را نمي توانيم انكار كنيم.
اين در حالي است كه به نظر مي رسد اين عزيزان زمان دولت قبل دردهاي مردم را نمي شناختند و يا دغدغه درمان اين دردها را نداشتند.
وقتي علي رغم درآمد نفتي بالا و قيمت 120 دلار براي هر بشكه نفت نرخ بيكاري جوانان به 10.4 درصد رسيد، (البته دستكاري هاي شاخص هاي اشتغال را نبايد ناديده گرفت. يكي از آنها شاغل به حساب آوردن كساني كه حتي يك ساعت در هفته مشغول به كاري بودند است. اگر اين دستكاري ها نمي شد آمارها بسيار فراتر از اين بود) آن زمان هيچ كس منادي دفاع از حقوق جوانان و بيكاراني كه روز به روز به آمار آنها اضافه مي شد نبود؛ حالا كه كشور در مسير پيشرفت قرار گرفته است، مدام داعيه بيكاري جوانان را سر مي دهند و دولت را ملزم مي دانند كه بايد فكر عاجلي براي رفع مشكل بيكاري كشور داشته باشد!
آن زماني كه نه تنها ايران در هيچ يك از مناسبات بين المللي نبود، بلكه وقتي رئيس جمهور كشورمان در نشست ساليانه سازمان ملل سخنراني مي كرد قريب به تمام كشورهاي دنيا سالن را ترك مي كردند و رئيس جمهور كشورمان به صورت ذوق زده وارد اجلاسي مي شد كه در آنجا از عنوان جعلي براي خليج فارس استفاده شده بود، كسي ابراز دلواپسي نمي كرد. ولي حالا كه ايران به عنوان يك كشور تأثيرگذار مطرح است و نمايندگان كشورمان مي توانند بر اجلاسي تا اين حد تأثير داشته باشند كه در صورت مخالفت با مواضع مطرح شده در آن اجلاس مانع صدور بيانيه پاياني آن شوند ابراز دلواپسي مي كنند و نگران آرمان هاي كشور هستند!
البته گرچه آنها مدعي كسب موفقيت هايي در گذشته هستند، تجربه به خوبي نشان داده و نتايج انتخابات هفتم اسفند 94 ثابت كرد كه اين نوع تفكر جايگاهي در افكار عمومي نداشته و اگر سعي نكند كه خود را با مردم همراه كند، راهي جز شكست ندارد.
منبع : پايگاه اطلاع رساني و خبري جمارانساكتان عملكرد ديروز، دلواپسان امروز
تهران - ايرنا - پايگاه اطلاع رساني و خبري جماران در مطلبي با عنوان ' چه كساني بر طبل افزايش انتظارات از دولت مي كوبند؟ ' آورده است : به بهانه هاي مختلف و متعدد، كه به نظر مي رسد يكي از آنها رقابت هاي انتخاباتي باشد، از طرف نيروهاي يك جناح سياسي خاص سعي مي شود كه عملكرد دولت يازدهم را كمرنگ جلوه دهند و همه دستاوردهاي آن را وارونه تفسير كنند.
ساكتان عملكرد ديروز، دلواپسان امروز
اين مطلب مي افزايد : آخرين نمونه اين رفتار را مي توانيم در واكنش هاي مختلف به اظهارات رئيس كل بانك مركزي در شوراي روابط خارجي آمريكا ببينيم. بعد از اين اظهارات افرادي كه در جناح مخالف دولت قرار دارند اين اظهارات را به اعتراف دولت روحاني تعبير كردند؛ مبني بر اينكه با گذشت حدود 90 روز از اجراي برجام حالا نمايندگان دولت به اين امر اذعان داشته و در يك سخنراني رسمي خود اعلام كرده اند كه برجام دردي را از ملت ايران درمان نكرده است.
آنها از هر حربه اي براي اين كار خود استفاده مي كنند كه از خلاف دانستن برجام گرفته تا دامن زدن به انتظارات از دولت را شامل مي شود.
همان كساني كه اشتباهات گذشته آنها ميراثي ناميمون براي دولت يازدهم شد، سعي بر اين دارند كه عدم حل مشكلات ناشي از اين اشتباهات را برجسته كرده و با شعارهاي رنگ و لعابدار افكار عمومي را با خود همراه كنند تا از اين اهرم براي فشار بر دولت يازدهم استفاده كنند.
براي مثال كساني كه دولت همفكر و هم جناح آنها يارانه 45 هزار توماني را بر دوش دولت يازدهم گذاشت، حالا بر دولت فشار مي آورند كه چرا مردم را از دريافت اين يارانه حذف نمي كند. آنها اين حربه را به كار مي برند تا زير فشارهاي فراوان دولت تن به حذف مردم از دريافت يارانه نقدي دهد. بعد از حذف نيز اين افراد دوباره بازي را اين طور به نفع خودشان عوض كنند كه دولت همسو با ما به مردم يارانه نقدي داد و اين دولت آن را از آنها گرفت.
اين رفتار دوگانه محدود به يارانه نقدي نمي شود. نمونه ديگر اين است كه زمان 8 ساله دولت هاي نهم و دهم علي رغم درآمد بالاي نفتي بسياري از شاخص هاي اقتصادي كشور با نزول مواجه بود و آنها در برابر اين امر سكوت اختيار كرده بودند. اين در حالي است كه در دولت يازدهم قيمت نفت به يك چهارم كاهش پيدا كرده و با اين حال تمامي شاخص هاي اقتصادي كشور از نرخ تورم گرفته تا رشد اقتصادي، تراز تجاري و ساير موارد رو به بهبود است.
افراد جناح مقابل دولت ادعا مي كنند كه اين امر هيچ ربطي به برجام ندارد. در عين حال آنها سعي مي كنند به مردم القا كنند كه دولت يازدهم يك دولت ضعيف بوده و تنها به فكر باج دادن به بيگانگان است و براي ارتقاي سطح زندگي مردم و اقتصاد كشور هيچ كاري انجام نداده و اگر دولت ديگري بر سر كار بود مي توانست بهتر از اين عمل كند.
نكته بسيار جالب توجه اين است كه همان كساني كه عملكرد آنها اقتصاد كشور را تا مرز ورشكستگي و تا لبه پرتگاه پيش برد، سعي مي كنند با شعارهاي اقتصادي وارد عرصه رقابت هاي سياسي شوند و به گمانم يادشان رفته كه مردم يك بار عملكرد اقتصادي آنها را تجربه كردند و اين مردم آن قدر هم فراموش كار نيستند كه با گذشت زمان كوتاه 3 و يا 4 ساله آن عملكرد را به فراموشي بسپارند تا اين افراد بتوانند ادعاهايي از اين جنس داشته باشند.
آنهايي كه سعي مي كنند بگويند دولت يازدهم هيچ كاري براي اقتصاد كشور نكرده و اگر دولت موافق آنها بر سر كار باشد مشكل اقتصادي و معيشت مردم را حل مي كند، شايد بر يارانه نقدي تكيه دارند و علي رغم همه تبعاتي كه نحوه پرداخت يارانه نقدي براي اقتصاد كشور و معيشت مردم داشت اين تبعات را ناديده گرفته و فشاري كه اين سياست ها بر دوش مردم وارد كرد را هيچ مي انگارند.
حال آنكه بايد يادآوري كرد كه تعطيلي و يا به ركود رفتن بنگاه هاي توليدي، رقم بالاي تورم و رقم پايين رشد اقتصادي تنها بخشي از تبعات كارهايي كه آنها در عرصه اقتصادي كشور انجام دادند است. نكته شايان توجه اين است كه رئيس دولت هاي نهم و دهم با شعار پنج برابر كردن يارانه نقدي به صحنه رقابت هاي زود هنگام انتخاباتي آمده و به نظر مي رسد كه متوجه خطري كه اين موضوع براي كشور به دنبال دارد نيست و نمي داند كه يارانه 45 هزار توماني چه بلايي بر سر اقتصاد كشور آورد كه حالا بسيار ساده انديشانه صحبت از يارانه 250 هزار توماني مي كند و سعي دارد كه اين امر را برگ برنده دولت خود جلوه دهد.
انگار رئيس دولت هاي نهم و دهم نمي داند كه ديگر ما نفت را بشكه اي 120 دلار نمي فروشيم و دولت مجبور است كشور را با نفت 30 دلاري اداره كند. با فرض درست بودن اين ادعا و با احتساب 72 ميليون نفري كه در حال حاضر يارانه نقدي دريافت مي كنند، دولت بايد ماهيانه رقمي بالغ بر 18 هزار ميليارد تومان يارانه نقدي به مرم پرداخت كند. با يك حساب سرانگشتي يعني 216 هزار ميليارد تومان از بودجه 260 هزار ميليارد توماني كشور را صرف يارانه نقدي كند! تنها يك رفتار پوپوليستي مي تواند اينگونه سخنان را بر مسند زبان براند و اميدوار باشد كه مردم هم ابعاد حرف او را ناديده گرفته و اين حرف را باور مي كنند.
شايد كسي نيست به اين دوستان دلواپس بگويد آن روز كه رئيس دولت تحريم ها را كاغذ پاره مي دانست و محدود شدن روابط خارجي ايران به چند كشور از جمله جيبوتي، ونزوئلا، كومور و كشورهايي كه هيچ نقشي در مناسبات بين المللي ندارند، اقتصاد كشور را مختل كرده بود و بازرگانان كشور ما نمي توانستند با كشورهاي مطرح دنيا مراوده داشته باشند، كجا بوديد؟
حالا كه دروازه هاي تجارت جهاني براي ايران باز شده و ترافيك ديپلماتيك و تيم هاي اقتصادي را در كشورمان شاهد هستيم و سندهاي همكاري اقتصادي با كشورهاي فرانسه، ايتاليا و ديگر كشورهاي مطرح دنيا بسته شده، به انتقاد مشغول شده ايد؟ شايد اين افراد نگران عدم حضور جيبوتي در روابط ديپلماتيك ايران هستند!
آخرين نمونه اين رفتار را مي توانيم در واكنش هاي مختلف به اظهارات رئيس كل بانك مركزي در شوراي روابط خارجي آمريكا ببينيم. بعد از اين اظهارات افرادي كه در جناح مخالف دولت قرار دارند اين اظهارات را به اعتراف دولت روحاني تعبير كردند؛ مبني بر اينكه با گذشت حدود 90 روز از اجراي برجام حالا نمايندگان دولت به اين امر اذعان داشته و در يك سخنراني رسمي خود اعلام كرده اند كه برجام دردي را از ملت ايران درمان نكرده است.
اگر مثبت شدن تراز تجاري در سال 94 و 42 ميليارد دلار صادرات غير نفتي در مقابل 41 ميليارد دلار واردات كه براي اولين بار در طي 30 سال گذشته اتفاق افتاد را، كه خود مي تواند موفقيت بزرگي در عرصه اقتصادي يك كشور در حال توسعه به حساب بيايد، ناديده بگيريم و باز شدن سوئيفت را انكار كنيم، رسيدن نرخ تورم از 34 به 11 درصد و رشد اقتصادي از منفي چهار به يك درصد را نمي توانيم انكار كنيم.
اين در حالي است كه به نظر مي رسد اين عزيزان زمان دولت قبل دردهاي مردم را نمي شناختند و يا دغدغه درمان اين دردها را نداشتند.
وقتي علي رغم درآمد نفتي بالا و قيمت 120 دلار براي هر بشكه نفت نرخ بيكاري جوانان به 10.4 درصد رسيد، (البته دستكاري هاي شاخص هاي اشتغال را نبايد ناديده گرفت. يكي از آنها شاغل به حساب آوردن كساني كه حتي يك ساعت در هفته مشغول به كاري بودند است. اگر اين دستكاري ها نمي شد آمارها بسيار فراتر از اين بود) آن زمان هيچ كس منادي دفاع از حقوق جوانان و بيكاراني كه روز به روز به آمار آنها اضافه مي شد نبود؛ حالا كه كشور در مسير پيشرفت قرار گرفته است، مدام داعيه بيكاري جوانان را سر مي دهند و دولت را ملزم مي دانند كه بايد فكر عاجلي براي رفع مشكل بيكاري كشور داشته باشد!
آن زماني كه نه تنها ايران در هيچ يك از مناسبات بين المللي نبود، بلكه وقتي رئيس جمهور كشورمان در نشست ساليانه سازمان ملل سخنراني مي كرد قريب به تمام كشورهاي دنيا سالن را ترك مي كردند و رئيس جمهور كشورمان به صورت ذوق زده وارد اجلاسي مي شد كه در آنجا از عنوان جعلي براي خليج فارس استفاده شده بود، كسي ابراز دلواپسي نمي كرد. ولي حالا كه ايران به عنوان يك كشور تأثيرگذار مطرح است و نمايندگان كشورمان مي توانند بر اجلاسي تا اين حد تأثير داشته باشند كه در صورت مخالفت با مواضع مطرح شده در آن اجلاس مانع صدور بيانيه پاياني آن شوند ابراز دلواپسي مي كنند و نگران آرمان هاي كشور هستند!
البته گرچه آنها مدعي كسب موفقيت هايي در گذشته هستند، تجربه به خوبي نشان داده و نتايج انتخابات هفتم اسفند 94 ثابت كرد كه اين نوع تفكر جايگاهي در افكار عمومي نداشته و اگر سعي نكند كه خود را با مردم همراه كند، راهي جز شكست ندارد.
منبع : پايگاه اطلاع رساني و خبري جماران
